Bad Habit #2: You get into bed too early
Vroeg naar bed voor een grote dag is de keerzijde van het spelen van een slaap inhaalslag. In beide gevallen, als je probeert je slaaproutine aan te passen om meer te rusten, slaap je op de lange termijn slechter. Als je vroeg naar bed gaat voor een grote dag, lig je vaak wakker in bed in plaats van dat je in slaap valt.
De cruciale denkfout is dat de mate waarin je je uitgerust voelt en topprestaties levert veel minder te maken heeft met de hoeveelheid slaap en veel meer met de kwaliteit ervan.
Denk er eens zo over: Wilt u liever 6 uur slaap van hoge kwaliteit of 8 uur onrustige slaap?
Wanneer u probeert vroeg naar bed te gaan voor een belangrijke dag, kunt u uiteindelijk meer kwaad dan goed doen omdat uw lichaam nog niet klaar is om in slaap te vallen. Het gevolg is dat u lang wakker in bed blijft liggen. Dit leidt tot twee grote slaapproblemen: slaapangst en een problematische slaapconditie.
Slaapangst begint wanneer je wel in bed ligt, maar niet slaperig bent. Je ligt in bed en je geest begint te werken – in dit geval denken, omdat er niets externs is om aan te werken. Meteen verhoogt dit denken je algehele opwindingsniveau en geeft het je lichaam het signaal dat je slaapdrang moet worden onderdrukt omdat het tijd is om te werken.
In plaats van in slaap te vallen, word je juist nog wakkerder en alerter. Dit leidt tot een ongemakkelijke gedachte: “Wat als ik niet kan slapen? Hoe zal het morgen gaan als ik suf en uitgeteld ben? Ik moet NU in slaap vallen!” En zo begint de bezorgdheid over de slaap en de angst, die je toch al opgewonden hersenen naar nieuwe hoogten van opwinding brengt (de uitdaging van een to-do lijst of presentatie zijn mild opwindend, maar de angst van een slaaptekort is groots opwindend). Door je zorgen te maken over de gevolgen van het niet slapen, creëer je uiteindelijk een self-fulfilling prophecy die je wakker houdt. En vaak komt dit allemaal doordat je te vroeg naar bed gaat.
Een ander nadeel van te vroeg naar bed gaan is dat het kan leiden tot problematische slaapconditionering. Dit gebeurt wanneer je je hersenen leert om opwindende activiteiten te associëren met in bed gaan liggen. Als je elke keer dat je in bed gaat liggen, je to-do lijst bekijkt en je zorgen maakt over de kwaliteit van je slaap, wordt je bed een onbewuste cue voor angstige gevoelens en mentale opwinding, en in het verlengde daarvan, onderdrukte slaapdrang.
Met andere woorden, in bed liggen als je niet echt slaperig bent, is dubbel schadelijk. Op het moment zelf zorgt het voor opwinding en slaapangst, waardoor het moeilijker wordt om in slaap te vallen. Na verloop van tijd ontstaat er ook een onbewuste associatie tussen je bed en opwinding, waardoor het in bed kruipen een signaal wordt om wakker te worden!
De oplossing
Hoe moe je ook bent, als je niet slaperig bent, moet je niet in bed kruipen. Doe je dat wel, dan is de kans groot dat je je zorgen gaat maken, problemen gaat oplossen en jezelf in het algemeen gaat activeren, en allerlei opwindende associaties met je bed gaat creëren of versterken – allemaal zaken die het in slaap vallen in de weg staan.
De onfeilbare manier om te weten wanneer je echt slaperig bent (en niet alleen moe) zijn hangende oogleden. Dat is het teken dat het bedtijd is!
Dus, hoe zie je het verschil tussen moe en slaperig? Dat is zeker niet hetzelfde. Moe is een brede overkoepelende term voor vermoeidheid of uitputting. Slaperig is een heel specifieke term voor wanneer je lichaam klaar is om in slaap te vallen. Als mensen over de finish van een marathon komen, zijn ze vaak behoorlijk moe, maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand bij de finish in slaap is gevallen. Op dezelfde manier kun je je na een lange dag op het werk met meerdere fysieke, mentale en emotionele stressoren extreem moe voelen, maar dat feit staat vaak los van slaperigheid. De beste manier om te weten wanneer je echt slaperig bent (en niet alleen moe) zijn hangende oogleden. Dat is het teken dat het tijd is om naar bed te gaan!