Het is gek om te bedenken dat auto’s iets meer dan 50 jaar geleden nog geen veiligheidsgordels hadden. Meer dan een halve eeuw lang reden bestuurders en passagiers zeer kwetsbaar rond in hun auto. Veiligheidsgordels zijn een game changer als het gaat om veiligheid bij ongevallen. Mensen op hun plaats houden is van het grootste belang en ze waren een welkome uitvinding. Maar wanneer werden veiligheidsgordels uitgevonden?
Volgens het Center for Disease Control and Prevention, “is het gebruik van de veiligheidsgordel de meest effectieve manier om levens te redden en verwondingen bij ongevallen te verminderen, aangezien meer dan de helft (variërend van 53% – 59%) van de (personen) in de leeftijd van 13 – 44 jaar die in 2014 bij ongevallen om het leven kwamen, geen gordel droeg op het moment van het ongeval.” Laten we eens kijken naar de geschiedenis van dit levensreddende apparaat.
“Het gebruik van de veiligheidsgordel is de meest effectieve manier om levens te redden en verwondingen bij ongevallen te verminderen, aangezien meer dan de helft (variërend van 53% – 59%) van (mensen) in de leeftijd van 13 – 44 jaar die in 2014 bij ongevallen om het leven kwamen, op het moment van het ongeval geen veiligheidsgordel droeg.” Laten we eens kijken naar de geschiedenis van dit levensreddende apparaat.
Wanneer werden veiligheidsgordels uitgevonden?
Een of andere vorm van de veiligheidsgordel bestaat al sinds het einde van de jaren 1800. Zweefvliegtuigen en door paarden getrokken cabines gebruikten riemen om passagiers vast te zetten. Daarnaast werden heupgordels gebruikt in vroege racer-modellen en in veel klassieke auto’s uit de jaren ’40 en ’50.
Toen, in 1959, werd de driepuntsgordel zoals wij die kennen geboren. Nils Bohlin, ooit een ingenieur die schietstoelen ontwierp voor Saab-vliegtuigen, werd aangenomen door Volvo Car Corporation. Na de dood van een familielid bij een auto-ongeluk voelde Gunnar Engelau, CEO van Volvo, zich gemotiveerd om veranderingen door te voeren. Hij wist dat het bedrijf zijn veiligheidsmaatregelen moest verbeteren.
Hoe ontwierp Bohlin de driepuntsveiligheidsgordel?
Toen hij al bekend was met de vierpuntsgordel van vliegtuigstoelen, begon Nils Bohlin te brainstormen. Hij wist dat hij enkele eenvoudige wijzigingen moest aanbrengen in het ontwerp van autogordels.
Het driepuntsproduct van zijn intelligente brein zou zowel het onderlichaam als het bovenlichaam beveiligen. Met een heupgordel en een borstgordel, verankerd op drie strategische plaatsen, waren bestuurders nu exponentieel veiliger dan ooit tevoren.
“Het was gewoon een kwestie van het vinden van een oplossing die eenvoudig en effectief was en die handig met één hand kon worden aangebracht.”
Nils Bohlin, uitvinder van de autogordel, 1920-2002
Wanneer werden ze standaard?
Zitgordels begonnen als warme broodjes te verkopen, zowel als upgrade als als accessoire. Blijkbaar verkochten zelfs benzinestations ze. Maar dat was duidelijk niet de beste manier om het publiek te beschermen.
In 1966 werden in de VS normen voor autogordels ingevoerd die voorschreven dat alle geproduceerde en verkochte auto’s autogordels moesten hebben. In het daaropvolgende decennium werden veiligheidsgordels een wereldwijd fenomeen.
En hoe zit het met wetten?
In Victoria, Australië, werd in 1970 de eerste veiligheidsgordelwet ter wereld ingevoerd, die voorschreef dat passagiers te allen tijde hun veiligheidsgordel moesten dragen. In de V.S. ontstonden wetten die bepaalden dat alle auto’s gordels moesten hebben. Dit was waarschijnlijk geïnspireerd door de The National Traffic and Motor Vehicle Safety Act van 1966.
Er waren nog steeds problemen met mensen die zonder gordel reden, ondanks zo’n 25 jaar aan “Buckle Up”-reclamecampagnes. Staat na staat werden in de Verenigde Staten veiligheidsgordelwetten ingevoerd om de veiligheid van de burgers te waarborgen. Tegen 1995 voerde bijna elke staat boetes in voor het overtreden van de gordelwetten.
Hoeveel levens zijn er gered?
Toen Bohlin in 2002 overleed, schatte Volvo dat de autogordel in de vier decennia sinds zijn introductie meer dan een miljoen levens had gered. Een hele prestatie voor een eenvoudige riem.
Dag ten dage redden autogordels ongeveer 15.000 levens per jaar. Veiligheidsgordels redden echt levens. Dankzij de innovatieve ideeën van deze mensen in de jaren ’50 rijden we nu “buckled up for safety.”