Een nieuwe protestmaatschappij – gecentreerd op een handvol blokken in het eigenzinnige, linkse Capitol Hill van Seattle – is voortgekomen uit de demonstraties die de politie van Seattle uit haar East Precinct-gebouw hebben geduwd.
Dinsdag hingen demonstranten een spandoek op aan het politiebureau: “DEZE RUIMTE IS NU EIGENDOM VAN HET SEATTLE-VOLK.” Tieners gaven een fles door op de afrit voor politievoertuigen. Een jongeman droeg een lang geweer over de stoep, ondanks het verbod van de burgemeester op wapens in Capitol Hill, dat niet duidelijk is gehandhaafd.
Een man deelde flyers uit waarin hij opriep tot een bijeenkomst op donderdag om de vraag te helpen beantwoorden die nu bij de demonstranten blijft hangen.
“Ik steun dit, maar wat is het volgende?” zei Max Hodges.
Dit sentiment vat een hele reeks vragen samen waar demonstranten nu mee worden geconfronteerd. Autonoom ten opzichte van wat, precies? Wie heeft de leiding? Hoe lang kan het nog duren? Leidt het af van de grotere beweging voor politieverantwoording en raciale rechtvaardigheid?
Sarah Tornai, een demonstrant die dinsdag voorging via de microfoon, riep op tot een pragmatische organisatie, zodat demonstranten veilig blijven en controle houden over het gebied.
“We weten niet wanneer de politie zal arriveren om deze ruimte weer op te eisen,” vertelde Tornai de menigte.
Muzikant Raz Simone, emcee van de free speech circle op 12th and Pine op dinsdag, riep op tot langdurige bezetting.
“Dit is niet Coachella,” zei Simone, maar een kans voor demonstranten om er van te maken wat ze willen. “Breng je slaapzakken en tenten mee. Wij zijn hier.”
Tornai zei dat de demonstranten van plan zijn dat het oostelijk politiedistrict een gemeenschapscentrum wordt en een locatie voor het organiseren van “meer dan alleen protest” en voor gemeenschapsactie.
Tornai voorziet onderwijsinitiatieven, programma’s om dakloosheid aan te pakken en het opbouwen van een gemeenschapsbeweging waarbij ongewapende politie ontworpen wordt om te de-escaleren. Tornai zei dat demonstranten ideeën aanboden over “hoe we onze stad met meer compassie kunnen organiseren.”
Voor Tornai betekent de uitdrukking Capitol Hill Autonomous Zone dat mensen “autonoom willen zijn van de manier waarop het politiebureau van Seattle hen heeft gepolitiseerd.”
Voor Michael Taylor is het een visie op een toekomst met minder politieagenten.
“Van wat ik heb begrepen, proberen we onze gemeenschap terug te nemen, zodat we kunnen leven zonder een enorme politiemacht die door de straten patrouilleert,” zei Taylor, die eraan toevoegde dat sinds de politie weg is, “ik merk dat ik minder over mijn schouder kijk.” (De politie van Seattle reageert nog steeds op 112-oproepen in het gebied.)
De beweging – losjes, egalitair en vooralsnog verspreid – leek te refereren aan eerdere momenten van sociale verandering.
Een spreker had het dinsdagmiddag over de Occupy-beweging; een handvol mensen stak hun hand op om te erkennen dat ze deel hadden uitgemaakt van die beweging. De spreker waarschuwde voor verloren momentum en onenigheid.
Andere activisten noemden eerdere bezettingen van burgerlijke ongehoorzaamheid in Seattle die uiteindelijk nieuwe ruimtes voor gemeenschapsgroepen creëerden.
Op 8 maart 1970 namen meer dan 100 leden van de United Indians of All Tribes en hun bondgenoten Fort Lawton in, dat later deel zou gaan uitmaken van Discovery Park, waarbij ze verkondigden:
“Wij, de inheemse Amerikanen, eisen het land dat bekend staat als Fort Lawton terug in naam van alle Amerikaanse Indianen door het recht op ontdekking.”
Tientallen werden later gearresteerd door de militaire politie. Sommige demonstranten verklaarden gewond te zijn geraakt.
Maandenlange demonstraties leidden uiteindelijk tot de bouw van het Daybreak Star Indian Cultural Center in 1977. Het centrum herbergt een permanente kunstcollectie en dient als culturele ruimte voor de Indianen.
In oktober 1972 bezetten Latino-activisten, na maandenlange onderhandelingen met leiders van Seattle over gemeenschapsruimte, de gesloten Beacon Hill Elementary School. Tientallen bleven slapen in klaslokalen na een rondleiding door het verlaten gebouw.
“We proberen onze behoeften te dramatiseren tegenover niet-reagerende instanties,” vertelde Roberto Maestas, een leider, bijna 50 jaar geleden aan The Seattle Times.
Na maandenlang te hebben gedemonstreerd en zelfs de zalen van het stadhuis te hebben bezet, werd het schoolgebouw gerenoveerd en kreeg de gemeenschapsgroep, El Centro de la Raza, een onderkomen.
In november 1985 betrok een groep mensen de leegstaande Colman School in het Central District van Seattle en zei dat ze niet zouden vertrekken voordat de school een museum en gemeenschapscentrum zou worden.
Activisten bleven meer dan 8 jaar in het gebouw. De school werd uiteindelijk het Northwest African American Museum.
In 2013 eindigde een bezetting van het Horace Mann-gebouw van Seattle Public Schools door leden van groepen die met zwarte jongeren werken in de arrestatie van vier mensen.
Buurtbewoners van Capitol Hill zeiden dat de relatieve rust van dinsdag een welkome opluchting was.
“Het was een constante van sirenes en helikoptergeluiden,” zei Sophia Lee, die ongeveer een blok van het East Precinct woont, eraan toevoegend dat het een “opluchting” was dat het geweld afnam en ze naar huis kon lopen zonder bang te hoeven zijn voor vergeldingsacties van de politie omdat ze had geprotesteerd.
Tear gas had gelekt in de appartementen van buren, zei Lee, en op een nacht, “brandde mijn hele gezicht” tijdens een wandeling.
Maar er blijven vragen.
“Er is niet één centrale organisatie of persoon die dit alles leidt,” zei Lee, eraan toevoegend dat “autonomie” op Capitol Hill “afhankelijk van de persoon, zoveel verschillende dingen betekent.”
Onbevestigde geruchten deden de ronde onder demonstranten dat blanke supremacisten het op demonstranten gemunt zouden hebben nu de politie weg is, zei Lee, en dat was zorgwekkend.
Lee is voorstander van het ombuigen van de financiering naar sociale diensten en het heroverwegen van de rol van de politie, die volgens haar niet werkte voor de gemeenschap of de politie.
“Ik vraag me af of dat op de lange termijn gaat werken of niet,” zei Lee over de autonome zone. “Maar ik ben bereid om dat uit te zoeken.”
Joe Hendrickson, die ongeveer een half blok van Cal Anderson Park woont, zei dat hij de demonstranten steunt, die naar zijn mening vreedzaam, geweldloos en oprecht zijn gebleven. Hendrickson, 72, zei dat als hij zich geen zorgen maakte over het coronavirus, hij aan de kant van de demonstranten zou staan.
Na het zien van de video van George Floyd die door de politie van Minneapolis werd gedood, zei Hendrickson: “Ik geef nu gewoon veel meer geloof aan klachten over politiegeweld dan ik eerder deed.”
Hendrickson zei dat hij het niet eens was met het idee om de politie op te heffen, maar dat hij het ermee eens was dat publieke middelen elders moeten worden ingezet.
“We hebben veel te veel bezuinigd op ons sociale vangnet,” zei hij, en stelde voor dat maatschappelijk werkers ruimte zouden krijgen in het East Precinct om naast de politie te werken.
Tussen uitte Hendrickson zijn zorgen over de openbare veiligheid.
“We zijn niet echt gemakkelijk met de autonome zone. Ik heb begrepen dat ze patrouilleren en bescherming bieden, maar het zijn gewoon willekeurige jongens en ze hebben een geweer,” zei Hendrickson, verwijzend naar meldingen van gewapende mensen op de Hill. “De straat is gebarricadeerd zodat hulpdiensten er niet door kunnen.” (Demonstranten zeiden woensdag tijdens een livestream dat ze reageerden op zorgen van de gemeenschap over de uitgang.)
De politie van Seattle zei woensdag dat ze de protestleiders wilden identificeren en met hen wilden praten over het heropenen van het politiedistrict.
“Het zal de reactietijden verbeteren en rechercheurs in staat stellen om verder te werken aan hun zaken,” zei assistent-hoofd van de politie van Seattle Deanna Nollette tijdens een briefing op het hoofdkwartier. “Het is gewoon een kwestie van een dialoog tot stand brengen, zodat we het triplex kunnen weghalen en de mensen weer in de lobby kunnen verwelkomen.”
Voor een paar nachten, althans, bleven de demonstranten de baas.
Tegen de schemering dinsdag, liep een echtpaar door de autonome zone op 11th Avenue met vuilnisplukapparatuur die ze naar eigen zeggen hadden gekocht voor Burning Man. De straten roken naar de Fourth of July, terwijl mensen hotdogs bakten op grills langs de kant van de weg. “
Om 23.00 uur straalde het gezicht van voormalig president Richard Nixon op een projector op de kruising van Pine en 12th Avenue, terwijl een menigte van misschien 200 mensen zich rustig verzamelde om DuVernay’s film over racisme en ongelijkheid te bekijken, op een steenworp afstand van het politiedistrict. De menigte bleef kalm en vreedzaam. Ongeveer een dozijn tenten stonden langs straten in de buurt van het kruispunt, genesteld voor de nacht, en beloven een interessante zomer.
Seattle Times verslaggevers Percy Allen, Sara Jean Green en Paige Cornwell hebben bijgedragen aan dit verslag.