COMMON BROADLY-DEFINED CULTURE MEDIA
Podłoże odżywcze – Źródło aminokwasów i azotu (np. wołowina, ekstrakt drożdżowy). Jest to pożywka nieokreślona, ponieważ źródło aminokwasów zawiera różne związki, których dokładny skład nie jest znany. Pożywki te zawierają wszystkie elementy, których większość bakterii potrzebuje do wzrostu i są nieselektywne, więc są używane do ogólnej hodowli i utrzymania bakterii przechowywanych w kolekcjach laboratoryjnych.
Podłoża minimalne – Pożywki, które zawierają minimum składników odżywczych możliwych do wzrostu kolonii, zazwyczaj bez obecności aminokwasów, i są często używane przez mikrobiologów i genetyków do hodowli mikroorganizmów „dzikiego typu”. Pożywki te mogą być również używane do selekcji na lub przeciwko wzrostowi specyficznych mikrobów. Zazwyczaj trzeba znać dość dużo informacji o mikrobie, aby określić jego minimalne wymagania dotyczące pożywki.
Pożywki selektywne – Używane do wzrostu tylko wybranych mikroorganizmów. Na przykład, jeżeli mikroorganizm jest oporny na pewien antybiotyk, taki jak ampicylina lub tetracyklina, wtedy ten antybiotyk może być dodany do pożywki, aby zapobiec wzrostowi innych komórek, które nie posiadają oporności.
Podłoża różnicujące – Znane również jako podłoża wskaźnikowe, są używane do odróżnienia jednego typu mikroorganizmu od innego rosnącego na tym samym podłożu. Ten typ pożywki wykorzystuje biochemiczne właściwości mikroorganizmu rosnącego w obecności specyficznych składników odżywczych lub wskaźników (takich jak czerwień obojętna, czerwień fenolowa, eozyna lub błękit metylenowy) dodanych do pożywki, aby widocznie wskazać cechy definiujące mikroorganizm. Ten typ pożywki jest używany do wykrywania i identyfikacji mikroorganizmów.
Tych kilka przykładów ogólnych typów pożywek dostarcza tylko wskazówek; istnieje niezliczona ilość różnych typów pożywek, które mogą być używane do hodowli i kontroli mikroorganizmów.
Przykłady te są bardzo zróżnicowane.