1.Rzeczywistość nigdy nie sprosta naszym wyobrażeniom.
Chcemy ludzi, których nie możemy mieć, ponieważ bez względu na to, jak niesamowity jest ktoś w rzeczywistości, nigdy nie jest tak niesamowity, jak możemy go sobie wyobrazić.
Nie wyobrażamy sobie czyichś wad. Nie wyobrażamy sobie ich niedociągnięć. Nie wyobrażamy sobie sposobów, w jakie po prostu nie pasujemy do nich – nawet jeśli tak bardzo tego chcemy. A kiedy nie możemy być z ludźmi, których pragniemy, kończymy życie z wyidealizowaną wersją ich – taką, o której fantazjujemy bardziej, niż możemy cieszyć się byciem z nimi, gdybyśmy dostali rzeczywistą szansę.
2.Masz gotową wymówkę, dlaczego rzeczy nie wyjdą – i nie jest to nic osobistego.
Gdy namacalna okoliczność uniemożliwia ci bycie z kimś, dostarcza ci gotowego powodu, dlaczego rzeczy nie wyjdą. Nie musisz się martwić, że związek się nie powiedzie, ponieważ jesteś zbyt łatwowierny lub zbyt czepliwy, albo nie dogadują się z twoją rodziną, albo nie możesz wypracować różnic w twoich osobowościach.
Możesz winić brak bycia razem za sytuację, w której się znajdujesz. I tak bardzo, jak to jest do bani, boli mniej niż oglądanie związku rozpadającego się, ponieważ dwoje z was po prostu nie mogło sprawić, by działał.
3.Presja zaangażowania jest nieobecna.
Nieważne jak kompatybilne są dwie osoby, związek po prostu nie działa, chyba że pozostają one równie zaangażowane w siebie nawzajem. A jeśli chodzi o ludzi, których nie możesz mieć, poziom zaangażowania jest zawsze na poziomie zero – ponieważ istnieje konkretny powód, dla którego nie możecie być razem.
I tak ta osoba nigdy nie oferuje ci mniej niż ty oferujesz jej. Nigdy nie ma nierównowagi oddania, uwagi czy inwestycji. Oboje jesteście tak samo niezainwestowani i jest to dziwnie wzmacniające uczucie. To orzeźwiające nie musieć się martwić o równowagę choć raz.
4.Każda okazja, którą dostajesz, aby być z nimi jest nowością.
Cechą ludzi, których nie możemy w pełni mieć jest to, że nigdy nie dostajemy szansy, aby być z nimi w pełni. Każda okazja do spędzenia czasu wokół nich jest ekscytująca. Każde przypadkowe spotkanie sprawia, że nasze serce przyspiesza.
Nie mamy czasu, aby się zmęczyć, znudzić lub przyzwyczaić do ich frustrujących nawyków. Nie mamy szansy oczekiwać od nich więcej, niż są skłonni nam dać. Każdy czas, który możemy spędzić z osobą, której nie możemy mieć, jest bonusem i dlatego zawsze cieszymy się, że ją widzimy. Nie dochodzimy do punktu w związku, w którym kiedykolwiek zaczniemy oczekiwać, że dużo więcej.
5.Twoje pragnienie dla nich nigdy nie jest w pełni zaspokojone.
Kiedy pragniesz kogoś, kogo nie możesz w pełni mieć, zawsze jest coś, co pozostaje do pragnienia. Nawet jeśli uda ci się być z nimi krótko, nawet jeśli poznasz ich intymnie, nawet jeśli stawka wyniesie 50% na twoją korzyść, zawsze pozostanie ci pragnienie tych całych 100%.
Twoje fantazje na temat tej osoby pozostają wiecznie niespełnione, więc kontynuujesz ich rozrywkę. Wciąż za nimi tęsknisz. Wciąż zastanawiasz się, jak by to było znać każdą jej część – i to niespełnione poczucie ciekawości utrzymuje cię w nieskończoność.
6.To, czego nie możesz mieć, stanowi wyzwanie. A bądźmy poważni, uwielbiasz wyzwania.
Na koniec dnia, istnieje jedna cecha jednocząca, która łączy wszystkich ludzi, którzy gonią za tym, czego nie mogą mieć – kochają wyzwania. Im bardziej ktoś jest nieosiągalny, tym większą stanowi próbę dla naszych możliwości. Chcemy udowodnić, że nie ma czegoś takiego jak nieosiągalność. Że ograniczenia nas nie dotyczą. Że zasady zawsze można obejść.
I tak bez końca pragniemy tego, czego nie możemy mieć – po prostu po to, by przeciwstawić się słowu „nie mogę”. 