Zielona przestrzeń, czysta energia, zwiększona gęstość zaludnienia miast… i globalna dyktatura. Trudno sobie wyobrazić, jak te wszystkie rzeczy mogłyby się ze sobą łączyć, ale – zgodnie z popularną prawicową teorią spiskową – rezolucja ONZ dotycząca zrównoważonego rozwoju może utorować drogę do tego celu.
Teoretycy twierdzą, że Agenda 21, 23-letnia niewiążąca rezolucja ONZ, która sugeruje rządom i organizacjom pozarządowym sposoby promowania zrównoważonego rozwoju, jest podporą w spisku mającym na celu podporządkowanie ludzkości eko-totalitarnemu reżimowi. Jeden z jej najbardziej zagorzałych krytyków, prezes American Policy Center, Tom DeWeese, określił rezolucję jako „nowy rodzaj tyranii, która, jeśli nie zostanie powstrzymana, z pewnością doprowadzi nas do nowych Ciemnych Wieków bólu i nieszczęścia nieznanego jeszcze ludzkości”.
APC jest na politycznym marginesie, ale anty-agenda 21 przenosi się do politycznego mainstreamu. Krytyka rezolucji rozszerzyła się na platformę partii republikańskiej z 2012 roku, która stwierdziła: „Zdecydowanie odrzucamy Agendę 21 ONZ jako erozyjną wobec amerykańskiej suwerenności.”
Legislatorzy w kilku stanach stworzyli nawet anty-Agendę 21 projekty ustaw, z których wiele może stanowić poważne zagrożenie dla firm dążących do zrównoważonego rozwoju w tych stanach.
W Arizonie, na przykład, proponowana ustawa nakazuje, że stan nie może „przyjąć lub wprowadzić w życie credo, doktryny, zasad lub jakiegokolwiek dogmatu” Agendy 21 i zabrania „wdrażania programów, wydawania jakichkolwiek sum pieniędzy, bycia członkiem, otrzymywania funduszy, kontraktowania usług lub udzielania pomocy finansowej lub w innej formie” wielu organizacjom o programach zrównoważonego rozwoju, w tym Radzie Prezydenta ds.
Patrząc prawdzie w oczy, ustawa z Arizony – która została odrzucona w 2012 roku – ograniczyłaby prawie wszystkie wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju w tym stanie, ograniczyłaby działalność dziesiątek tysięcy organizacji filantropijnych, które promują zrównoważony rozwój i potencjalnie odstraszyłaby setki firm myślących o zrównoważonym rozwoju. Gdyby przeszła, mogłaby również kosztować stan miliony dolarów w utraconych przychodach, jak również tysiące miejsc pracy.
Gdyby nie została odrzucona, burmistrz Phoenix Greg Stanton obawiał się, że ustawa „wysłałaby wiadomość, że Phoenix nie wierzy w zrównoważoną przyszłość ekonomiczną. To mogłoby negatywnie wpłynąć nie tylko na Phoenix i jego mieszkańców, ale na cały stan”.
Agenda 21 odnosi się do kwestii od zdrowia dzieci do transportu publicznego do równouprawnienia kobiet, z których wszystkie mogłyby być również poważnie ograniczone w szerokim sformułowaniu ustawy Arizony. Stanowa Izba Handlowa była jednym z najzagorzalszych przeciwników ustawy.
Bitwy w domu stanowym
Podczas gdy ustawa Arizony była szczególnie niepokojąca, jest to tylko jedna z kilku anty-Agenda 21 ustaw, które pojawiły się na podłodze w ustawodawstwach stanowych w całym kraju. Prawie wszystkie poniosły klęskę, albo zginęły w komisji, albo zostały odrzucone na forum stanowej izby, albo – w przypadku ustawy z 2013 r. z Missouri – zostały zawetowane przez gubernatora.
Wyjątkiem była Alabama, która w 2012 r. jednogłośnie przyjęła ustawę zapobiegającą wszelkim przyszłym wysiłkom mającym na celu „umyślne lub nieumyślne naruszenie lub ograniczenie praw własności prywatnej bez należytego procesu, co może być wymagane przez zalecenia polityczne pochodzące z 'Agendy 21′ lub możliwe do prześledzenia”.
Jak pokazuje ustawodawstwo Alabamy, jedno z największych niebezpieczeństw związanych z projektami ustaw przeciwko Agendzie 21 leży w ich często niejasnych sformułowaniach, które mogą przesłonić wiele z ich potencjalnych skutków. Arizona dom mniejszości lider Chad Campbell nazwał jego stan rachunek „najbardziej słabo spreparowany rachunek” w Statehouse w tym czasie. „Nie moglibyśmy używać żarówek CFL w budynkach państwowych, ponieważ uznano by to za efektywność energetyczną” – powiedział.
W Teksasie, podobnie szeroko zakrojony projekt ustawy przeciwko Agendzie 21, przedstawiony w tym roku, miał na celu uniemożliwienie wszelkim jednostkom rządowym przyjmowania pieniędzy od lub przyznawania pieniędzy jakiejkolwiek „pozarządowej lub międzyrządowej organizacji akredytowanej przez ONZ do wdrażania polityki, która wywodzi się z planu Agenda 21”.
Aby zrozumieć zakres tego języka, warto zauważyć, że zgodnie z jego najszerszą interpretacją, ustawa teksańska mogłaby ograniczyć działalność Narodowego Stowarzyszenia Strzeleckiego. Choć NRA nie jest raczej wylęgarnią zrównoważonego aktywizmu, wspiera kilka programów, które są zbieżne z Agendą 21. W zeszłym roku, na przykład, grupa przekazała pieniądze na 4-H, Boy Scouts of America i Texas Wildlife Association, z których wszystkie promują ochronę przyrody i sponsorują edukację na świeżym powietrzu – działania, które można łatwo powiązać z szerokimi priorytetami Agendy 21.
Teksańska ustawa mogłaby również zakazać organizacjom non-profit, które współpracują z ONZ, otrzymywania jakichkolwiek państwowych lub miejskich funduszy. W e-mailu do biura prokuratora miasta Houston, James Cargas, starszy asystent miejskiego adwokata ds. energii, napisał, że wpłynie to na „około 31 000 organizacji pozarządowych, które zapewniają finansowanie na rzecz ogółu społeczeństwa lub usług wolontariackich”, w tym grupę wsparcia dla seniorów AARP, United Way i prywatną Fundację Forda. Innymi słowy, gdyby ustawa została przyjęta, Teksas mógłby odciąć się od setek milionów dolarów w funduszach charytatywnych.
Piorunujące światło
Na pierwszy rzut oka trudno zrozumieć, dlaczego Agenda 21 jest tak kontrowersyjna. Choć wzywa do międzynarodowej współpracy, nie jest totalitarną, internacjonalistyczną mową, jak twierdzą jej krytycy. Daleko jej do promowania międzynarodowego zarządzania, na przykład, wzywa do większego zaangażowania lokalnych rządów w zrównoważony rozwój rolnictwa i miast.
Ale to nie powstrzymało anty-narodowych krytyków od przedstawiania rezolucji w jak najbardziej ponurych kategoriach. Pundit Glen Beck, na przykład, podniósł sztandar paranoi w Agenda 21: Into the Shadows, powieści z 2015 roku, która nakreśla, jak obawiający się „antyludzkiego” systemu mógłby się rozwinąć.
W prawdziwym świecie, jednakże, krytycy Agendy 21 są pozostawieni sami sobie, szukając rzeczywistych celów. W wywiadzie dla Guardiana, senator stanowy z Alabamy Gerald Dial przyznał, że jego ustawa nie ma żadnego zastosowania w świecie rzeczywistym – jeszcze.
„Uważamy, że wpływ długoterminowy jest bardziej istotny niż krótkoterminowy” – powiedział Dial. „Kiedy ludzie dowiedzą się więcej o tym, czym jest Agenda 21, więcej biznesmenów i ludzi, którzy chcą się gdzieś ulokować, powie: 'Hej, Alabama byłaby świetnym miejscem, ponieważ nie będziemy mieli do czynienia z żadną okazją, aby rząd federalny wszedł i nakazał przejęcie własności'.”
W międzyczasie przedstawicielka stanu Teksas, Molly White, powiedziała, że jej ustawa wymaga dalszego rozwoju z powodu „złożoności tej Agendy”.
„Moi pracownicy i ja przyjrzymy się innym projektom ustaw uchwalonym w całym kraju w okresie przejściowym, aby przygotować przepisy i złożyć je ponownie na następną sesję”, napisała w e-mailu.
Przydatna soczewka po obu stronach politycznego spektrum
Zważywszy na rozległość i gwałtowność nastrojów anty-Agendy 21, nie jest chyba zaskoczeniem, że wiele organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem niechętnie o niej dyskutuje. Na przykład International Council for Local Environmental Initiatives, prawdopodobnie najbardziej aktywnie zaangażowana w pomoc samorządom lokalnym w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju zgodnych z celami Agendy 21, odrzuciła prośby o rozmowę z atakującymi rezolucję.
RzeczniczkaICLEI Celina Plaza napisała w e-mailu, że organizacja woli „skupić się na pozytywnym wsparciu dla lokalnego zrównoważonego rozwoju”. Dodała, że w większości przypadków „lokalne inicjatywy zrównoważonego rozwoju poprawiają zdrowie i ekonomię społeczności, a ci, którzy się im sprzeciwiają, często nie działają w najlepszym interesie obywateli”.
Ale anty-agenda 21 może również pobudzać niektórych działaczy na rzecz zrównoważonego rozwoju. Kevin Wilhelm, dyrektor generalny Sustainable Business Consulting z siedzibą w Seattle, powiedział, że pomógł utworzyć Washington Business for Climate Action, stowarzyszenie liderów biznesu zaangażowanych w działania na rzecz klimatu, po tym, jak zdał sobie sprawę, że myślący spiskowo aktywiści przeciwni zrównoważonemu rozwojowi w jego stanie byli „znacznie lepiej zorganizowani” niż ci, którzy popierali cele Agendy 21.
„Zrekrutowaliśmy już 183 firmy”, powiedział Wilhelm. „Odpychamy ich, mówiąc: 'Spójrzcie, jest tu ogromna szansa dla biznesu i ogromne ryzyko biznesowe i musimy podjąć działania'.”
Mitchell Silver, były prezes American Planning Association, profesjonalnej organizacji non-profit zajmującej się planowaniem miejskim, powiedział, że ci, którzy wysuwają dzikie twierdzenia o niebezpieczeństwach zrównoważonego rozwoju, są po przegranej stronie sporu.
„To, co chciałbym usłyszeć od przeciwników zrównoważonego rozwoju, to gdzie zamierzacie umieścić 50 milionów nowych mieszkań w ciągu najbliższych kilku dekad?” powiedział Reutersowi w 2012 roku. „Jak dotąd, nie dostałem odpowiedzi na to pytanie.”
Przywołując nieudaną anty-Agendę 21, senator stanowy z Arizony Steve Farley mówi, że rośnie świadomość wśród myślących biznesowo Republikanów z Arizony, że ich koledzy z Tea Party szkodzą interesom biznesowym stanu.
„Czasami te spiski zaczynają żyć własnym życiem i ci ludzie, od których zależy, czy poprą twoją większość obniżającą podatki, sabotują cię, destabilizując ogólny klimat ekonomiczny”, powiedział Farley. „Ale nie można po prostu powiedzieć, że ci ludzie są na marginesie. Ci ludzie są w centrum władzy.”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
.