Jak zostać licencjonowanym doradcą zdrowia psychicznego| Grace College Online

Jak zostać doradcą zdrowia psychicznego

Czy chcesz wiedzieć, jak zostać licencjonowanym doradcą zdrowia psychicznego? W dziedzinie doradztwa, istotne jest, aby rozwijać umiejętności i wiedzę, aby pewnie traktować swoich pacjentów.

Teorie zdrowia psychicznego doradztwa zapewniają ramy dla zrozumienia klientów i pomagając im z ich problemami. Psychologowie, doradcy i terapeuci wykorzystują te teorie w psychoterapii, aby pomóc w prowadzeniu klientów po postawieniu diagnozy. Dlatego Grace College’s online Master of Clinical Mental Health Counseling stopień obejmuje następujące teorie.

1. Behawioryzm

Teoretycy behawioralni utrzymują, że działania są określane w dużej mierze przez doświadczenia życiowe. Innymi słowy, zachowanie jest wyuczone. W związku z tym, wyjaśnienia i leczenie opierają się na zasadach uczenia się, czyli procesach, w których zachowanie zmienia się w odpowiedzi na środowisko.

Podstawową koncepcją behawioryzmu jest warunkowanie, które odnosi się do prostych form uczenia się, obejmujących bodźce i nagrody. Kilka form warunkowania może powodować normalne lub nieprawidłowe zachowanie.

W warunkowaniu operacyjnym ludzie i zwierzęta uczą się zachowywać w określony sposób w wyniku otrzymywania nagród za każdym razem, gdy to robią.
W warunkowaniu klasycznym uczenie się zachodzi poprzez skojarzenia czasowe. Oznacza to, że gdy dwa zdarzenia powtarzają się blisko siebie, stają się one połączone w umyśle danej osoby, a ona reaguje w ten sam sposób na oba zdarzenia. Iwan Pawłow odkrył tę formę warunkowania w swoich słynnych eksperymentach z psami. Psy skojarzyły dźwięk dzwonka na obiad z jedzeniem i zaczęły się ślinić na ten dźwięk.
W modelowaniu, osoby uczą się reakcji po prostu obserwując inne osoby i powtarzając ich zachowania.

Terapia behawioralna stara się zidentyfikować zachowania, które powodują problemy danej osoby, a następnie próbuje zastąpić je zasadami warunkowania operacyjnego, warunkowania klasycznego i modelowania. Na przykład jedną z metod leczenia warunkowania klasycznego jest systematyczna desensytyzacja, która zmienia nieprawidłowe reakcje na poszczególne bodźce. Terapeuta będzie stosować tę metodę leczenia do specyficznej fobii, aby pomóc klientom nauczyć się reagować spokojnie na obawiających się obiektów lub sytuacji. Klient będzie sobie wyobrazić lub skonfrontować obawiających się obiektów lub sytuacji, zaczynając od najmniej obawiali i kończąc na najbardziej obawiali.

2. Teoria psychodynamiczna

Podobnie jak teoretycy behawioralni, teoretycy psychodynamiczni wierzą, że działania są w dużej mierze zdeterminowane przez doświadczenia życiowe. W rzeczywistości, teorie psychodynamiczne opierają się na założeniu, że wszystkie zachowania są zdeterminowane przez przeszłe doświadczenia; żaden symptom czy zachowanie nie jest „przypadkowe”, według Ronalda Comera w Abnormal Psychology.

Model psychodynamiczny został po raz pierwszy sformułowany przez wiedeńskiego neurologa Sigmunda Freuda. Uważał on, że trzy centralne siły kształtują osobowość – id zawiera instynktowne potrzeby, ego posługuje się rozumem, a superego reprezentuje wartości i ideały danej osoby. Freud zaproponował również etapy rozwoju, które wymagają regulacji w id, ego i superego; jeśli odpowiednia regulacja nie nastąpi, osoba może zmierzać w kierunku nienormalnego funkcjonowania.

Inni teoretycy, zwłaszcza Carl Jung i Alfred Adler, odeszli od Freuda i opracowali nowe teorie. Wszystkie z nich są uważane za teorie psychodynamiczne, ponieważ podzielają przekonanie Freuda, że ludzkie funkcjonowanie jest kształtowane przez dynamiczne (wzajemnie oddziałujące) siły psychologiczne.

Terapie psychodynamiczne obejmują kilka technik, takich jak następujące:

Swobodne skojarzenia obejmują klienta opisującego każdą myśl, uczucie lub obraz, który przychodzi na myśl, nawet jeśli wydaje się to nieistotne lub nieistotne. Pomaga to odkryć nieświadome wydarzenia i ukrytą dynamikę.
Interpretacja terapeuty polega na tym, że terapeuta szuka wskazówek i dzieli się interpretacjami, kiedy klienci są gotowi je usłyszeć. Trzy rodzaje interpretacji są szczególnie ważne: opór, który obejmuje nieświadomą odmowę pełnego uczestnictwa w terapii; przeniesienie, gdzie klienci działają i czują się wobec terapeuty w sposób, w jaki robią lub robili to wobec kogoś ważnego w ich życiu; oraz interpretacja snów.
Katharsis jest przeżywaniem stłumionych uczuć z przeszłości, które terapeuci uważają, że klienci muszą doświadczyć, aby rozwiązać wewnętrzne konflikty i przezwyciężyć swoje problemy.
Przepracowanie jest procesem, w którym terapeuta i klient badają te same kwestie w kółko z większą jasnością. Dzieje się to podczas wielu sesji i może trwać latami.

3. Teoria poznawcza

Model poznawczy twierdzi, że procesy poznawcze są w centrum zachowań, myśli i emocji. Zaproponowana przez Alberta Ellisa i Aarona Becka, teoria poznawcza kładzie nacisk na to, co ludzie myślą, a nie na to, co robią.

Centralne miejsce poznania w tej teorii pomaga wyjaśnić i rozwiązać problem nieprawidłowych zachowań. Klinicyści muszą zrozumieć, jakie założenia i postawy mają klienci, co może wpłynąć na ich postrzeganie i myśli, a ostatecznie wpłynąć na wnioski, które mają. Kilka rodzajów problemów poznawczych – takich jak założenia, postawy, które są niepokojące i niedokładne, oraz rodzaje nielogicznego myślenia, takie jak nadmierne uogólnienia – mogą prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania.

Terapia poznawcza pomaga ludziom przezwyciężyć problemy poprzez rozwijanie nowych, bardziej funkcjonalnych sposobów myślenia. Zmieniając swoje myśli, ludzie mogą zmienić sposób, w jaki się czują i działają. Terapeuci pomagają klientom rozpoznać negatywne myśli, błędy logiczne i tendencyjne interpretacje, które dominują w ich myśleniu i mogą, na przykład, prowadzić do depresji. Ten rodzaj terapii rzuca wyzwanie dysfunkcyjnym myślom i zachęca ludzi do stosowania nowych rodzajów myślenia w ich życiu.

4. Teorie humanistyczne

Terapeuci humanistyczni kładą nacisk na pomoc klientom w osiągnięciu ich najwyższego potencjału. Są oni często grupowani razem z teoretykami egzystencjalnymi z powodu ich wspólnego skupienia na szerszych wymiarach ludzkiej egzystencji. Istnieją trzy główne rodzaje terapii i teorii w ramach podejścia humanistycznego.

Carl Rogers opracował podejście humanistyczne zwane terapią skoncentrowaną na kliencie, która tworzy klimat wspierający klientów, aby otwarcie i szczerze spojrzeli na siebie. Terapeuci muszą wykazywać się ważnymi cechami, takimi jak bezwarunkowo pozytywny szacunek (pełna akceptacja), dokładna empatia (umiejętne słuchanie i ponowne wyrażanie opinii) i autentyczność (szczera komunikacja).
Terapia Gestalt to kolejne podejście humanistyczne. Opracowany przez Frederick Perls, terapia gestalt koncentruje się na doświadczeniu klienta w chwili obecnej. Wspólną techniką w terapii gestalt jest odgrywanie ról, w którym terapeuta instruuje klientów do odgrywania różnych ról, aby „własne” lub zaakceptować uczucia, które wcześniej uczynił je niewygodne.
Terapia egzystencjalna zachęca klientów do przyjęcia odpowiedzialności za ich życie i ich problemy. Odbywa się to poprzez pomaganie klientom zrozumieć ich wolność, aby mogli wybrać inny kurs i żyć z większym znaczeniem. Terapia egzystencjalna jest zakorzeniona w filozofii egzystencjalnej (egzystencjalizm) postaci takich jak Søren Kierkegaard i Friedrich Nietzsche.