Amy Winehouse, (ur. 14 września 1983, Londyn, Anglia – zm. 23 lipca 2011, Londyn), brytyjska piosenkarka, która zdobyła sławę dzięki uznanemu przez krytyków, wielokrotnie nagradzanemu nagrodą Grammy albumowi Back to Black (2006), ale której burzliwe życie miłosne, niekonsekwentne zachowanie i problemy z nadużywaniem substancji wstrzymały jej karierę nagraniową, nawet jeśli uczyniły z niej ulubiony temat tabloidów.
Winehouse urodziła się w żydowskiej rodzinie i była wychowywana głównie przez matkę, farmaceutkę, która rozwiodła się z ojcem, kierowcą taksówki, kiedy Winehouse miała dziewięć lat. Wcześnie przejawiała zainteresowanie sztuką, ale podobno została wyrzucona ze szkoły teatralnej Sylvii Young za noszenie zakazanego pierścionka na nosie. W prestiżowej BRIT School Winehouse wykazała się zdolnościami zarówno aktorskimi, jak i wokalnymi, a w wieku 16 lat występowała już z grupami jazzowymi. Na swoim uznanym przez krytyków debiutanckim albumie Frank (2003) udowodniła, że jest bystrą, żrącą autorką tekstów, a jej zadymiony, sugestywny wokal był porównywany do legend jazzu i rhythm-and-bluesa – Sarah Vaughan, Dinah Washington i Billie Holiday.
Później Winehouse przeżyła serię burzliwych romansów, z których żaden nie był bardziej gorączkowy niż jej związek z Blake’m Fielder-Civilem, o którym powstało wiele piosenek łamiących serce na jej następnym albumie, Back to Black. Jej śpiew na tym albumie, bardziej w duchu Motown i soulu z lat 60. i 70. zachwycił krytyków. Zupełnie inaczej wyglądająca Winehouse zaczęła pojawiać się w tabloidach, gdy nowy album zaczął się rozchodzić w Wielkiej Brytanii i przebił się w Stanach Zjednoczonych, wchodząc na amerykańskie listy przebojów na siódmym miejscu, co było najwyższą pozycją w historii debiutów Brytyjki. Szczupła i wytatuowana Winehouse zaczęła układać swoje czarne jak smoła włosy w ogromny ul, który wraz z mocnym makijażem oczu w stylu Kleopatry stał się jej znakiem rozpoznawczym. Po ślubie z Fielderem-Civilem w maju 2007 roku, Winehouse zaczęła zachowywać się coraz bardziej nieobliczalnie i odwoływać koncerty. Jej bardzo publiczne pogrążanie się w osobistym chaosie – naznaczone dramatyczną anorektyczną utratą wagi, pijackimi występami, aresztowaniem w Norwegii za posiadanie marihuany i uwięzieniem Fieldera-Civila po bójce w barze – zakończyło się w styczniu 2008 roku umieszczeniem w Internecie przez gazetę Sun nagrania, na którym Winehouse wyglądała, jakby paliła kokainę.
Kevork Djansezian/AP
W ślad za teledyskiem, Winehouse miała problemy z uzyskaniem wizy, aby pojawić się na ceremonii rozdania nagród Grammy 2008 w Los Angeles i zorganizowano specjalny występ satelitarny w Londynie. Podczas tego wydarzenia, Back to Black został uhonorowany pięcioma nagrodami Grammy, w tym dwiema (najlepsza piosenka i najlepsze nagranie) za zaraźliwy utwór „Rehab”, z jego duszną „nie, nie, nie” odmową podjęcia leczenia odwykowego i alkoholowego. W listopadzie 2008 roku została uznana za Najlepiej Sprzedającą się Kobietę Pop/Rock na World Music Awards. Jednak jej życie nadal wymykało się spod kontroli. Mimo, że zgłosiła się na odwyk, nie pozostała tam długo, a doniesienia o nadużywaniu substancji wciąż za nią podążały. W lipcu 2009 roku Winehouse rozwiodła się z Fielderem-Civilem. Dwa lata później Winehouse próbowała powrócić na trasę koncertową, ale została ona odwołana po tym, jak piosenkarka okazała się być odurzona na koncercie otwierającym. Zmarła w wyniku zatrucia alkoholowego w następnym miesiącu. Jej duet z Tonym Bennettem, „Body and Soul”, został wydany pośmiertnie w 2011 roku, a piosenka ostatecznie zdobyła nagrodę Grammy za najlepsze wykonanie popowe przez duet lub grupę. Później w tym samym roku ukazał się album Lioness: Hidden Treasures, kolekcja, która zawierała wcześniej niepublikowane oryginalne piosenki, covery i dema. Film Amy z 2015 roku opisywał jej karierę za pomocą materiałów dokumentalnych i wywiadów z jej współpracownikami i bliskimi. Zdobył Oscara za najlepszy film dokumentalny.