Aurgelmir, zwany też Ymir, w mitologii norweskiej pierwsza istota, olbrzym, który został stworzony z kropel wody, jakie powstały, gdy lód Niflheimu spotkał się z żarem Muspelheimu. Aurgelmir był ojcem wszystkich olbrzymów; pod jego pachą wyrósł mężczyzna i kobieta, a z jego nóg wyrósł sześciogłowy syn. Krowa, Audumla, karmiła go swoim mlekiem. Sama Audumla odżywiała się, zlizując słone, pokryte obrzeżem kamienie. Wylizała kamienie na kształt mężczyzny; był to Buri, który został dziadkiem wielkiego boga Odyna i jego braci. Bogowie ci zabili później Aurgelmira, a strumień jego krwi utopił wszystkich, z wyjątkiem jednego olbrzyma mrozu. Trzej bogowie umieścili ciało Aurgelmira w pustce, Ginnungagap, i stworzyli ziemię z jego ciała, morza z jego krwi, góry z jego kości, kamienie z jego zębów, niebo z jego czaszki i chmury z jego mózgu. Cztery krasnoludki podtrzymywały jego czaszkę. Jego rzęsy (lub brwi) stały się płotem otaczającym Midgard, czyli Środkową Ziemię, dom ludzkości.