Użycie w kosmetykach
Subscribe to the Queen of Green Digest
David Suzuki’s Queen of Green daje Ci wskazówki i przepisy, aby żyć w sposób zrównoważony
PEGs (glikole polietylenowe) są związkami opartymi na ropie naftowej, które są szeroko stosowane w kosmetykach.są szeroko stosowane w kosmetykach jako zagęszczacze, rozpuszczalniki, zmiękczacze i nośniki wilgoci. PEG są powszechnie stosowane jako bazy do kremów kosmetycznych. Są one również stosowane w farmaceutykach jako środki przeczyszczające.
Zagrożenia dla zdrowia i środowiska
W zależności od procesów produkcyjnych, PEG mogą być zanieczyszczone mierzalnymi ilościami tlenku etylenu i 1,4-dioksanu. i Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem klasyfikuje tlenek etylenu jako znany czynnik rakotwórczy dla ludzi, a 1,4-dioksan jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi. Tlenek etylenu może również uszkadzać układ nerwowy, a Kalifornijska Agencja Ochrony Środowiska sklasyfikowała go jako substancję toksyczną dla rozwoju na podstawie dowodów, że może on zakłócać rozwój człowieka. iii 1,4-dioksan jest również trwały. Innymi słowy, nie ulega łatwo rozkładowi i może pozostać w środowisku długo po tym, jak zostanie spłukany w odpływie prysznica. 1,4-dioksan może zostać usunięty z kosmetyków w procesie produkcyjnym poprzez usunięcie próżniowe, ale konsumenci nie mają łatwego sposobu, aby dowiedzieć się, czy produkty zawierające PEG zostały poddane temu procesowi. iv W badaniu produktów do higieny osobistej sprzedawanych jako „naturalne” lub „organiczne” (niecertyfikowane), naukowcy z USA stwierdzili obecność 1,4-dioksanu w produktach do pielęgnacji ciała.Naukowcy z USA znaleźli 1,4-dioksan jako zanieczyszczenie w 46 ze 100 analizowanych produktów. v
Podczas gdy rakotwórcze zanieczyszczenia są głównym powodem do niepokoju, związki PEG same w sobie wykazują pewne dowody na genotoksyczność vi,vii, a w przypadku stosowania na uszkodzoną skórę mogą powodować podrażnienia i toksyczność ogólnoustrojową. viii Panel branżowy, który dokonuje przeglądu bezpieczeństwa składników kosmetyków, stwierdził, że niektóre związki PEG nie są bezpieczne do stosowania na uszkodzonej skórze (chociaż ocena ogólnie zatwierdziła stosowanie tych substancji chemicznych w kosmetykach). ix Ponadto PEG działa jako „wzmacniacz penetracji”, zwiększając przepuszczalność skóry, aby umożliwić większe wchłanianie produktu – w tym szkodliwych składników. x
Stan prawny
W Kanadzie nie ma ograniczeń dotyczących stosowania parabenów w kosmetykach. Tlenek etylenu i 1,4-dioksan są zabronione na gorącej liście składników kosmetycznych Health Canada. Jednakże, jeżeli te substancje chemiczne są obecne w produkcie jako zanieczyszczenia (tj. niezamierzony składnik), ograniczenie wynikające z gorącej listy nie ma zastosowania. 1,4-dioksan został ostatnio oceniony w ramach rządowego planu zarządzania chemikaliami, ale Health Canada i Environment Canada stwierdziły, że substancja ta nie spełnia prawnej definicji „toksyczności”, ponieważ szacowane poziomy narażenia uznano za niższe niż te, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. W ocenie zauważono niepewność w szacunkach narażenia, „ze względu na ograniczone informacje na temat obecności lub stężenia substancji w produktach konsumenckich dostępnych w Kanadzie.” xi
Składniki pokrewne
Glikol propylenowy to pokrewna substancja chemiczna, która, podobnie jak PEG, funkcjonuje jako środek zwiększający penetrację i może umożliwiać szkodliwym składnikom łatwiejsze wchłanianie przez skórę. Może on również powodować reakcje alergiczne. Health Canada sklasyfikowała glikol propylenowy jako „umiarkowany priorytet dla zdrowia ludzkiego” i oznaczyła go jako przyszłą ocenę w ramach rządowego planu zarządzania chemikaliami.
Inne etoksylaty mogą być zanieczyszczone tlenkiem etylenu i 1,4-dioksanem. Składniki te zazwyczaj mają nazwy chemiczne zawierające litery „eth” (np. glikol polietylenowy).
i Black RE, Hurley FJ, and Havery DC. „Occurrence of 1,4-dioxane in cosmetic raw materials and finished cosmetic products.” Int J PharJ AOAC Int. 84, 3 (May-Jun 2001):666-70.
ii Brashear, A. et al. „Ethylene oxide neurotoxicity: a cluster of 12 nurses with peripheral and central nervous system toxicity.” Neurology 46, 4 (Apr 1996):992-8.
iii California. EPA. Office of Environmental Health Hazard Assessment. Chemicals Known to the State to Cause Cancer or Reproductive Toxicity. February 5, 2010.http://www.oehha.org/prop65/prop65_list/files/P65single020510.pdf
iv Environmental Health Association of Nova Scotia. Przewodnik po produktach mniej toksycznych. Halifax: EHANS, 2004. http://www.lesstoxicguide.ca/index.asp?fetch=personal#commo.
v OCA (Organic Consumer Association). 2008. Ostrzeżenie dla konsumentów. Powodujący raka 1,4-dioksan znaleziony w produktach higieny osobistej mylnie oznaczonych jako naturalne i organiczne. Dostępne: http://www.organicconsumers.org/bodycare/DioxaneRelease08.cfm
vi Wangenheim J i Bolcsfoldi G. „Mouse lymphoma L5178Y thymidine kinase locus assay of 50 compounds.” Mutagenesis 3, 3 (May 1988):193-205.
vii Biondi O, Motta S, and Mosesso P. „Low molecular weight polyethylene glycol induces chromosome aberrations in Chinese hamster cells cultured in vitro.” _Mutagenesis_17, 3 (maj 2002):261-4.
viii Lanigan, RS (CIR Expert Panel). „Final report on the safety assessment of PPG-11 and PPG-15 stearyl ethers.” Int J Toxicol.20 Suppl 4 (2001):13-26
ix Cosmetic Ingredient Review. Ingredient Reports – Quick Reference Table (podsumowująca publikacje do grudnia 2009 r.). http://www.cir-safety.org/staff_files/PublicationsListDec2009.pdf
x Epstein, S with Fitzgerald, R. Toxic Beauty. Dallas: BenBella Books, 2009: 158-9.
xi Environment Canada and Health Canada. Screening Assessment for the Challenge: 1,4-Dioxane. Marzec 2010. http://www.ec.gc.ca/substances/ese/eng/challenge/batch7/batch7_123-91-1.cfm