Callaloo w Trynidadzie & Tobago i innych krajach wschodnich Karaibów jest ogólnie wykonane z okry i dasheen lub szpinaku wodnego Ipomoea aquatica. Istnieje wiele odmian callaloo, które mogą zawierać mleko kokosowe, kraba, konchę, homara karaibskiego, mięso, dynię, papryczki chili i inne przyprawy, takie jak posiekana cebula i czosnek. Składniki są dodawane i gotowane na wolnym ogniu do konsystencji przypominającej gulasz. When done, callaloo is dark green in colour and is served as a side dish which may be used as a gravy for other food.
Callaloo is widely known throughout the Caribbean and has a distinctively Caribbean origin, utilising indigenous (Xanthosoma) plants and modified with African influences, such as okra. (Patrz sos Palaver dla zachodnioafrykańskiego dania). Trynidadczycy przejęli to danie od swoich przodków i z czasem dodali składniki, takie jak mleko kokosowe, aby zmodyfikować jego smak. Callaloo jest najczęściej podawane jako dodatek do dań, dla Trynidadczyków, Bajan i Grenadyjczyków zwykle towarzyszy ryżowi, makaronowi i wybranemu mięsu. W Gujanie jest przyrządzane na różne sposoby bez okry.
Na Jamajce, callaloo jest często łączone z saltfish i jest zwykle przyprawiane pomidorami, cebulą, escallion, scotch bonnet peppers i margaryną/olejem do gotowania i gotowane na parze. Jest często spożywany z pieczonymi owocami chlebowca, gotowanymi zielonymi bananami i knedlami i jest popularnym daniem śniadaniowym.
W Grenadzie, callaloo jest gotowane na parze z czosnkiem, cebulą i mlekiem kokosowym i często spożywane jako danie boczne. Grenadyjczycy również mieszają lub miksują mieszankę, aż do uzyskania gładkiej, spójnej konsystencji. Zupa Callaloo składająca się z callaloo, okry (opcjonalnie), knedli, mielonego przepisu, takiego jak bataty, ziemniaki (słodkie i „irlandzkie”), kurczak i wołowina jest tradycyjnie spożywana w soboty. Jest to również jeden z najważniejszych składników Oil Down, narodowego dania wyspy, składającego się z gotowanych na parze owoców chlebowca, callaloo, knedli, mielonego prowiantu, marchewki i kilku odmian mięsa – słonej ryby, kurczaka, wieprzowiny. Wszystko to jest gotowane na parze w mleku kokosowym i szafranie w proszku. Dodawana jest sól i pieprz. Ze względu na wysoką zawartość żelaza w callaloo, Grenadyjczycy popijają je napojem owocowym o wysokiej zawartości witaminy C, zwłaszcza że żelazo może być wchłaniane tylko w obecności witaminy C.
Na Wyspach Dziewiczych callaloo podaje się z daniem fungee na boku.
W Gwadelupie, „calalou au crabe” (krabowe callaloo) jest tradycyjnym daniem wielkanocnym.
Podobną odmianą jest przepis o nazwie „Laing”, który jest popularny na Filipinach, głównie w regionie Bicol.
Podobny przepis o nazwie „Laing” jest popularny na Filipinach, głównie w regionie Bicol.