Jednego wiosennego wieczoru w 1989 r, grupa około 30 nastolatków spędzała czas w Central Parku, w Nowym Jorku.
Niektórzy z nich sprawiali poważne kłopoty – w tym ciężko ranili innych w parku i nękali bezdomnych.
Tej samej nocy 28-letnia biała kobieta, Trisha Meili, uprawiała jogging w parku.
Znaleziono ją pobitą i zgwałconą, była w śpiączce przez 12 dni – a w tym czasie sprawa biegaczki z Central Parku ogarnęła Nowy Jork.
Pięciu młodych czarnych i latynoskich mężczyzn, w wieku od 14 do 16 lat, zostało uznanych za winnych i uwięzionych za to przestępstwo.
Stali się znani jako Piątka z Central Parku.
Ale oni nigdy nie popełnili przestępstwa.
Central Park Five byli Kevin Richardson, 14, Raymond Santana, 14, Antron McCray, 15, Yusef Salaam, 15, i 16-letni Korey Wise.
Richardson i Santana byli pierwszymi, którzy zostali przyjęci przez policję, na podstawie raportów o zastraszającym zachowaniu i napadach.
McCray, Salaam i Wise zostali ujęci następnego dnia – Wise nie był wtedy uważany za podejrzanego, ale chciał zaoferować wsparcie moralne Salaamowi.Pięciu chłopców było przesłuchiwanych przez co najmniej siedem godzin bez rodziców, zanim czterech z nich przyznało się detektywom do winy. Wszyscy przyznali, że dotykali lub krępowali Meili, podczas gdy jeden lub więcej z nich napadał na nią.
Ponieważ dowody DNA z nasienia znalezionego na miejscu zdarzenia nie pasowały do żadnego z pięciu chłopców, prokuratorzy opierali się wyłącznie na początkowych przesłuchaniach.
Ale Piątka wycofała te zeznania – twierdząc, że zostali zmuszeni przez policję do złożenia fałszywych zeznań.
W wywiadzie z 2016 roku dla Guardiana, Salaam powiedział: „Słyszałbym, jak biją Koreya Wise’a w pokoju obok.
„Przyszliby i spojrzeli na mnie i powiedzieli: 'Zdajesz sobie sprawę, że jesteś następny'.
„Strach sprawił, że czułem się naprawdę tak, jakbym nie był w stanie tego zrobić”.
Po dwóch procesach, pięciu nastolatków zostało uznanych za winnych przestępstw, w tym usiłowania zabójstwa, gwałtu, napadu i rabunku, i zostało skazanych na sześć do 13 lat więzienia.
Rola Donalda Trumpa
Nowy Jork w latach 80. i 90. był znacznie bardziej niebezpieczny niż dziś.
Stosunki rasowe były napięte – zwłaszcza jeśli chodzi o policję.
W międzyczasie Donald Trump – wówczas nowojorski potentat na rynku nieruchomości – wydawał się być przekonany o winie nastolatków.
Wydał podobno $85,000 (około £138,000 dzisiaj) na cztery całostronicowe reklamy w nowojorskich gazetach zatytułowane: „Przywróćcie karę śmierci, przywróćcie naszą policję!”.
Pisał: „Chcę nienawidzić tych morderców i zawsze będę. Nie szukam psychoanalizy czy zrozumienia ich, szukam ukarania ich.”
W wywiadzie dla CNN w tamtym czasie powiedział: „Może nienawiść jest tym, czego potrzebujemy, jeśli mamy zamiar coś zrobić.”
Wydawało się, że podsyca to atmosferę wysokich wskaźników przestępczości i złych stosunków rasowych w mieście w tamtym czasie.
Mówiąc o reklamach, Salaam powiedział później Guardianowi: „Wszyscy się baliśmy. Nasze rodziny się bały. Nasi bliscy się bali. Gdyby to były lata 50-te, ten chory rodzaj sprawiedliwości, którego pragnęli – ktoś z tego ciemniejszego zakątka społeczeństwa z pewnością przyszedłby do naszych domów, wyciągnął nas z łóżek i powiesił na drzewach w Central Parku.”
Prawdziwy przestępca
Matias Reyes został skazany za serię gwałtów i morderstwo i przebywał w więzieniu.
Podczas pobytu w więzieniu dwukrotnie natknął się na jednego z Piątki z Central Parku, Koreya Wise’a.
W 2002 roku, rok po drugim spotkaniu, Reyes powiedział policji, że to on zaatakował i napastował seksualnie Meili, kiedy miał 17 lat – i powiedział, że działał sam.
Mógł opowiedzieć policji szczegóły ataku, które nie były znane publicznie, a jego DNA pasowało do tego z miejsca zbrodni.
Jednym z przestępstw, za które został uznany winnym, był inny gwałt dwa dni przed incydentem z Meili – ale nigdy nie był podejrzanym w sprawie Central Park Jogger.
Reyes później powiedział: „Wiem, że ludziom trudno jest zrozumieć, po 12 latach, dlaczego osoba faktycznie zgłosiłaby się, aby wziąć odpowiedzialność za przestępstwo.
„Na początku bałem się, ale pod koniec dnia czułem, że to była zdecydowanie właściwa rzecz do zrobienia.”W końcu pięciu mężczyzn zostało oczyszczonych ze wszystkich zarzutów i prawie odsiedziało swoje wyroki.
Reyes nigdy nie został oskarżony o zbrodnie, o które była oskarżona Piątka, ponieważ nastąpiło przedawnienie.
Pozostaje w więzieniu z wyrokiem dożywocia, chociaż ma zaplanowane przesłuchanie w sprawie zwolnienia warunkowego na 2022 rok.
Po wyjściu na wolność, Piątka złożyła pozew cywilny przeciwko miastu Nowy Jork i otrzymała 41 milionów dolarów w ramach ugody (około 45.5m today).
Korey Wise otrzymał największą część $12m, ponieważ był jedynym, który został skazany jako dorosły i dlatego spędził najdłuższy czas w więzieniu.
Mówiąc w filmie dokumentalnym z 2012 roku o sprawie, powiedział: „Możesz wybaczyć, ale nie zapomnisz. Nie zapomnisz tego, co straciłeś.
„Żadne pieniądze nie zwróciłyby tego czasu. Żadne pieniądze nie mogą przywrócić życia, które zaginęło, ani czasu, który został zabrany.”
Co się teraz stało?
The Five są teraz po czterdziestce. Większość z nich oddaliła się od Nowego Jorku.
Salaam powiedział: „Patrzę na Donalda Trumpa i rozumiem go jako reprezentację symptomu Ameryki.
„Zostaliśmy skazani ze względu na kolor naszej skóry. Ludzie myśleli o nas jak najgorzej.
„A to wszystko z powodu prominentnych nowojorczyków – zwłaszcza Donalda Trumpa.”
Na szlaku kampanii prezydenckiej w 2016 roku, Pan Trump został zapytany przez CNN o reklamy, które wykupił na temat Central Park Five.
„Przyznali się do winy. Policja prowadząca pierwotne śledztwo twierdzi, że byli winni” – powiedział.
„Fakt, że ta sprawa została rozstrzygnięta przy tak wielu dowodach przeciwko nim jest oburzający.”
Teraz historia ta została przekształcona w czteroczęściowy dramat Netflixa zatytułowany When They See Us.
Jest napisany i wyreżyserowany przez Avę DuVernay, która wyreżyserowała Disney’s A Wrinkle In Time.
Wyreżyserowała również takie filmy jak Selma, oparty na Martinie Lutherze Kingu Jr, oraz 13th, dokument o amerykańskim systemie więziennictwa.
Jaka była reakcja?
When They See Us przedstawił historię Central Park Five nowej publiczności – ale nawet dla tych, którzy już o niej wiedzieli, konsensus jest taki, że jest to trudny film do oglądania.
Przepraszamy, ten wpis na Twitterze jest obecnie niedostępny.
Przepraszamy, ten wpis na Twitterze jest obecnie niedostępny.
Pozostawia widzów wściekłych.
Przepraszamy, ten wpis na Twitterze jest obecnie niedostępny.
I mimo że ludzie zmagali się z tym, jest on zalecany jako ważna historia, o której warto wiedzieć.
Przepraszamy, ten wpis na Twitterze jest obecnie niedostępny.
Biegacz
Tożsamość biegaczki z Central Parku była utrzymywana w tajemnicy przez cały czas trwania procesu.
W 2003 roku, 14 lat po ataku, Trisha Meili ujawniła się i potwierdziła, że była ofiarą w książce zatytułowanej I Am The Central Park Jogger.
Była w śpiączce przez 12 dni po ataku, a kiedy się obudziła, nie pamiętała żadnych szczegółów.
Wkrótce po ataku zrezygnowała z pracy jako bankier inwestycyjny, aby pracować z osobami, które przeżyły napaść na tle seksualnym.
Wciąż ma blizny po ataku i straciła węch.
Trish Meili pracuje teraz jako mówca motywacyjny i wciąż biega.
Follow Newsbeat on Instagram, Facebooku, Twitterze i YouTube.
Słuchaj Newsbeat na żywo o 12:45 i 17:45 w dni powszednie – lub posłuchaj tutaj.