Guinguette Marais Poitevin

Ocena | Biopsychologia | Porównawcza | Poznawcza | Rozwojowa | Językowa | Różnice indywidualne | Osobowość | Filozofia | Społeczna |
Metody | Statystyka | Kliniczna | Edukacyjna | Przemysłowa | Zawodowa Różnice | Osobowość | Filozofia | Społeczne |
Metody | Statystyka |Kliniczne | Edukacyjne | Przemysłowe |Przedmioty zawodowe | Psychologia światowa |

Biologiczne:Genetyka behawioralna – Psychologia ewolucyjna – Neuroanatomia – Neurochemia – Neuroendokrynologia -Neurobiologia – Psychoneuroimmunologia – Psychologia fizjologiczna – Psychofarmakologia(Indeks, Zarys)

Ośrodek pneumotaksyczny, znany również jako ponadzwierzęca grupa oddechowa (PRG), jest siecią neuronów w rostralnej grzbietowo-bocznej części ponsa. Składa się z jądra Kölliker-Fuse i przyśrodkowego jądra parabrachialnego.

Można go uznać za antagonistę ośrodka apneustycznego, który wytwarza nieprawidłowe wdechy. PRG jest ważny, ponieważ reguluje ilość powietrza, jaką człowiek może przyjąć do organizmu w każdym oddechu. Grzbietowa grupa oddechowa ma rytmiczne wybuchy aktywności, które są stałe w czasie i odstępach czasu. Kiedy potrzebujemy szybszego oddechu, PRG mówi do grzbietowej grupy oddechowej, aby przyspieszyła. Kiedy potrzebujemy dłuższych oddechów, wybuchy aktywności są wydłużone. Wszystkie informacje, których nasz organizm używa, aby pomóc nam oddychać, dzieją się w ośrodku pneumotaksji. Gdyby to zostało uszkodzone lub w jakikolwiek sposób skrzywdzone, spowodowałoby to, że oddychanie na własną rękę byłoby prawie niemożliwe. Jedno z badań na ten temat dotyczyło znieczulonych, sparaliżowanych kotów przed i po bivagotomii. Wentylacja była monitorowana u obudzonych i znieczulonych kotów oddychających powietrzem lub CO2. Wentylację monitorowano zarówno przed, jak i po zmianach w rejonie ośrodka pneumotaksji oraz po kolejnych obustronnych wagotomiach. Koty z uszkodzeniem okolicy pontylnej miały wydłużony czas wdechu. U kotów, po znieczuleniu i bivagotomii, opisywano, że przecięcie opuszki ropnia wywołuje długie, utrzymujące się wyładowania wdechowe, przerywane krótkimi pauzami wydechowymi. U szczurów natomiast, po znieczuleniu, bivagotomii i przecięciu mostu, nie obserwowano takiego wzorca oddychania, ani in vivo, ani in vitro. Wyniki te sugerują różnice międzygatunkowe pomiędzy szczurami i kotami w zakresie wpływu pontyny na generator oddechowy śródmózgowia.

Efekty oddechowe

PRG antagonizuje ośrodek apneustyczny, cyklicznie hamując wdech. PRG ogranicza wybuchy potencjałów czynnościowych w nerwie przeponowym, skutecznie zmniejszając objętość oddechową i regulując częstość oddechów. Brak PRG skutkuje zwiększeniem głębokości oddychania i zmniejszeniem częstości oddechów.

Zobacz także

• Ośrodek oddechowy

Dalsza lektura

• Opis na vcu.edu
• Control of Breathing.

Układ oddechowy, fizjologia: fizjologia układu oddechowego

Objętości

objętości płuc – pojemność życiowa – czynnościowa pojemność rezydualna – minutowa objętość oddechowa – pojemność zamykająca – przestrzeń martwa – spirometria – pletyzmografia ciała – przepływomierz szczytowy – niezależna objętość klatki piersiowej – test prowokacji oskrzelowej

Drogi oddechowe

wentylacja (V) (dodatnie ciśnienie) – oddech (wdech, oddech (wdech, wydech) – częstość oddechów – respirometr – surfaktant płucny – podatność – histereza – opór dróg oddechowych

Krew

krążenie płucne – perfuzja (Q) – hipoksyjne zwężenie naczyń płucnych – shunt płucny shunt płucny

Interakcje

stosunek wentylacja/perfuzja (V/Q) i skanowanie – strefy płuc – wymiana gazowa – ciśnienie gazów w płucach – równanie gazowe pęcherzyków płucnych – hemoglobina – krzywa dysocjacji tlen-hemoglobina (2,3-DPG, efekt Bohra, efekt Haldane’a) – anhydraza węglowa (przesunięcie chlorkowe) – oksyhemoglobina – iloraz oddechowy – gaz w krwi tętniczej – pojemność dyfuzyjna – Dlco

Kontrola oddychania

pony (ośrodek pneumotaksyczny, ośrodek apneustyczny) – rdzeniak (grupa oddechowa grzbietowa, grupa oddechowa brzuszna) – chemoreceptory (centralne, receptory rozciągania płucnego – odruch Heringa-Breuera

Niewydolność

wysoka wysokość – toksyczność tlenu – hipoksja hipoksja

Kąt móżdżkowo-podniebienny – Superior medullary velum – Sulcus limitans – Medial eminence – Facial colliculus

Ciało trapezoidalne/VIII – Lemniscus trigeminal (Dorsal trigeminal tract, Ventral trigeminal tract) – Lemniscus medial – Lateral lemniscus

MLF, III, IV i VI: Włókna przedsionkowo-okulomotoryczne

Przedni trakt trójdzielno-wzgórzowy – Centralny trakt tegmentalny

ICP (Vestibulocerebellar tract)

MLF, III, IV i VI: Vestibulospinal tract (Medial vestibulospinal tract, Lateral vestibulospinal tract)

afferentne: GSA: Główny V/Spinal V – VIII-c (Dorsal, Anterior)/VIII-v (Superior)

efferentne: SVE: Motor V – VII – GSE: VI – GVE: VII: Jądro ślinowe górne

Ośrodek przyśrodkowy – Ośrodek pneumotaksyczny (jądro przyśrodkowe parabrachialne) – Jądro boczne parabrachialne – Jądro nadobojczykowe – Jądro Caeruleana

Jądra pontyfikalne

Corticospinal tract – Corticobulbar tract – Corticopontine fibers

MCP (Pontocerebellar fibers)

Basilar sulcus

v-d-e Mózg człowieka, rhombencephalon, metencephalon: pons (TA A14.1.05.101-604, GA 9.785)
Dorsal/ (tegmentum)				Powierzchnia	Biały: Czuciowe/nasady	Biały: Motor/descending		Inne szare
Ventral/ (base)					Biały: Motor/descending	Powierzchnia
Inne szare: Raphe/ reticular	Twór siatkowaty (Caudal, Oral, Tegmental, Paramedian) – Raphe nuclei (Median)

Niniejsza strona korzysta z treści objętych licencją Creative Commons pochodzących z Wikipedii (view authors).