Ciałka Paciniana są szybko adaptującymi się (fazowymi) receptorami, które wykrywają duże zmiany ciśnienia i wibracje w skórze. Każda deformacja ciałka powoduje generowanie potencjałów czynnościowych poprzez otwarcie wrażliwych na ciśnienie kanałów jonów sodowych w błonie aksonu. Dzięki temu jony sodu wpływają do komórki, tworząc potencjał receptorowy.
Ciałka te są szczególnie wrażliwe na wibracje, które mogą wyczuć nawet z odległości centymetrów. Ich optymalna czułość wynosi 250 Hz i jest to zakres częstotliwości generowanych na opuszkach palców przez tekstury zbudowane z elementów mniejszych niż 1 µm. Ciałka pacynowe reagują na gwałtowne uciskanie skóry, ale nie reagują przy stałym nacisku, ze względu na warstwy tkanki łącznej, które pokrywają zakończenie nerwowe. Uważa się, że reagują one na zmiany pozycji stawów o dużej prędkości. Zostały one również zaangażowane w wykrywanie lokalizacji wrażeń dotykowych na narzędziach ręcznych.
Ciałka Pacifiniana mają duże pole recepcyjne na powierzchni skóry ze szczególnie wrażliwym centrum.
MechanismEdit
Ciałka Pacifiniana wyczuwają bodźce dzięki deformacji ich blaszek, które naciskają na błonę neuronu czuciowego i powodują jej zgięcie lub rozciągnięcie. Kiedy blaszki ulegają deformacji, w wyniku nacisku lub zwolnienia nacisku, powstaje potencjał generatora, który fizycznie deformuje błonę plazmatyczną obszaru receptorowego neuronu, powodując „wyciek” jonów Na+. Jeśli potencjał ten osiągnie pewien próg, impulsy nerwowe lub potencjały czynnościowe są formowane przez wrażliwe na ciśnienie kanały sodowe w pierwszym węźle Ranviera, pierwszym węźle mielinizowanego odcinka neurytu wewnątrz kapsułki. Impuls ten jest następnie przekazywany wzdłuż aksonu za pomocą kanałów sodowych i pomp sodowo-potasowych w błonie aksonu.
Gdy obszar receptywny neurytu jest zdepolaryzowany, depolaryzuje pierwszy węzeł Ranviera; jednak, ponieważ jest to szybko adaptujące się włókno, nie trwa to w nieskończoność i propagacja sygnału ustaje. Jest to odpowiedź stopniowana, co oznacza, że im większa deformacja, tym większy potencjał generatora. Informacja ta jest zakodowana w częstotliwości impulsów, ponieważ większe lub szybsze odkształcenie wywołuje wyższą częstotliwość impulsów. Potencjały czynnościowe powstają przy gwałtownym odkształceniu skóry, ale nie przy ciągłym ucisku, ze względu na mechaniczne filtrowanie bodźca w strukturze blaszkowej. Częstotliwość impulsów szybko maleje i wkrótce ustaje z powodu rozluźnienia wewnętrznych warstw tkanki łącznej, które pokrywają zakończenie nerwowe.