Guinguette Marais Poitevin

Minęło trochę ponad dwa miesiące odkąd straciłam mamę na raka. Kiedy wypowiadam na głos słowa „straciłem mamę”, nie wydają się one właściwe, ponieważ zgubioną skarpetkę można znaleźć ponownie. To nie jest tylko zaginiona skarpetka. To ogromna dziura w moim wnętrzu, która nigdy, przenigdy nie zniknie.

Strata rodzica oznacza, że dołączyłeś do klubu ludzi, którzy rozumieją, że samo wyjście przez drzwi z butami na nogach i umytymi włosami może być wyzwaniem. Oznacza to, że zakupy spożywcze i zbieranie brukselki, i pamiętanie, jak bardzo twoja mama uwielbiała je jeść, kiedy zdała sobie sprawę, że może je przyrządzić w piekarniku zamiast gotować, a one naprawdę dobrze smakują, sprawia, że twoje oczy zaczynają płonąć.

To chęć pójścia pobiegać, aby wytworzyć endorfiny, które powstrzymają krzyk „Twoja mama umarła!”, które wciąż biegają w twojej głowie w kółko, ale nie możesz, bo chcesz też zwinąć się w kłębek i płakać oglądając „Gilmore Girls” na Netflixie, bo to była „twoja sprawa” dorastając z nią.

Jest milion rzeczy, które się zmieniają i nabierają nowych znaczeń i kształtów. Jest milion słów, które nagle nie wydają się już tak miłe. Jest milion twarzy, które nie przynoszą pocieszenia jak kiedyś.

Wiem, że czas pomoże. To nie jest moja pierwsza strata, ale jest najtrudniejsza.

Więc oto kilka rzeczy, które dzieją się, kiedy umiera twoja mama, na wypadek, gdybyś chciała wiedzieć, gdzie ostatnio była moja głowa, albo gdybyś próbowała się dowiedzieć, dlaczego twoja przyjaciółka, która straciła własną mamę, pachnie jak śmietnik przez połowę czasu, albo płacze przy zwykłej reklamie Pampersów.

Płaczesz dużo i w przypadkowych momentach. Nie mogę zacząć mówić, ile razy widziałem słodką reklamę i zacząłem szlochać histerycznie. Może mama bohatera dopingowała ich na meczu piłki nożnej, a może po prostu dawała im uścisk. Dosłownie wszystko, co pokazuje inną mamę w nim będzie miał płacz.

Nawet nie zaczynaj mnie na spacerach w miejscach publicznych i widząc inną mamę z ich dzieckiem. Planuję teraz ślub i prawie zaczęłam płakać, kiedy byłam na pokazie ślubnym i poprosili o duety matka-córka, aby wejść na scenę i wygrać nagrodę. Jasne, to nie miało mnie zranić, ale się spaliło.

Możesz zbliżyć się do swojego taty. To nie jest tak naprawdę negatywne. Kiedy tracisz mamę, nagle zdajesz sobie sprawę, że potrzebujesz wsparcia i siły swojego taty bardziej niż kiedykolwiek. Podczas gdy on również jest w żałobie, jest coś specjalnego w dzieleniu się tym razem i możliwości wspominania jako para. Zdajesz sobie sprawę, że zaczynasz opowiadać tacie o swoim dniu w ten sam sposób, w jaki opowiadałeś mamie, w nadziei, że może wszystko będzie normalnie. Tak się nie dzieje, ale trochę pomaga świadomość, że ktoś nadal ma twoje plecy i nie wchodzisz w każdą sytuację sam.

Życie wydaje się jakbyś stale nosił okulary przeciwsłoneczne, nigdy nie było tak samo jasne jak wcześniej. Nie wiem, jak to wytłumaczyć komuś, kto nie stracił rodzica. Po prostu zaufaj mi, nic nie będzie miało tej samej jasności po stracie mamy. Te ładne buty w sklepie, które miałeś na oku nagle wydają się głupim pomysłem. Ta nowa zapiekanka, którą chciałaś zrobić? Jej składniki nadal leżą z tyłu spiżarni i zbierają kurz. Kiedyś wrócisz do rutyny, ale to nie będzie dzisiaj.

Dołączyłeś do klubu z pomocnymi ludźmi – takiego, w którym nigdy nie chciałeś być. Nikt nigdy nie chce dołączyć do klubu „Straciłem rodzica”. Na szczęście, kiedy to zrobisz, przekonasz się, że są to ludzie, których potrzebowałeś w swoim życiu i pojawili się w idealnym momencie. Są to ludzie, którzy ustawią swój telefon komórkowy na inny dzwonek dla ciebie, aby absolutnie nie przegapić twojego telefonu o drugiej w nocy. Są to ludzie, którzy pozwalają ci cuss jak marynarz co drugie słowo, bo życie nie jest już sprawiedliwe. Są to ludzie, którzy pozwolą ci nadal być zdenerwowany miesiąc, rok, nawet 10 lat od teraz. To prowadzi mnie do mojego następnego punktu…

Ludzie wydają się oczekiwać, że będziesz w porządku po około tygodniu lub dwóch. Jeśli nie są częścią klubu „straciłem rodzica”, ludzie oczekują, że będziesz w porządku dość szybko. Kiedy szok związany z pogrzebem (jeśli go miałeś – my nie) minie, ludzie powoli zaczną zapominać o twoim bólu i będą oczekiwać, że znów będziesz normalny. Dobrze jest unikać ludzi przez jakiś czas. Dobrze jest nadal być w żałobie. Przypominaj tym, których kochasz, jak bardzo jest to trudne. Czasami ludzie są tak skupieni na sobie, że zapominają, jak być prawdziwym przyjacielem.

Nigdy nie możesz w pełni się smucić, ponieważ każdego dnia uderza cię coś nowego. Kiedy moja mama odeszła, byłem w drugim dniu trzytygodniowej podróży zagranicznej. Musiałam odsuwać moją żałobę, ponieważ nie było mnie w domu, a ja miałam szkołę i miejsca do zobaczenia. Nie było pogrzebu, więc nie było powodu, by wracać do domu. Moja mama chciała, żeby tak było.

Próbowałam się przełamać i być w porządku, naprawdę. Ale smutek wymykał się ze mnie i znajdowałem się histerycznie płacząc na środku ulicy w Dublinie. Kiedy wróciłam do domu, nadal czułam, że powinnam być w porządku, przynajmniej dla mojego syna i taty. Nie chciałam, żeby myśleli, że się rozpadam. Więc trzymałam wiele mojego smutku w środku. Trudno jest w pełni się smucić, zwłaszcza gdy jest się rodzicem. Kiedy próbuję sobie przypomnieć, jakich składników użyła moja mama do swojej specjalnej lazanii, czuję, że znowu się smucę. To nigdy się nie kończy, po prostu uczymy się to akceptować.

Ciekawe słowa twojego dziecka sprawią, że zaboli cię serce. Mój syn ma cztery lata, więc śmierć nie jest czymś, do czego jest przyzwyczajony. Próba wytłumaczenia czterolatkowi idei, że ktoś odszedł, jest całkiem niemożliwa. Próbowaliśmy mówić: „Mama-mama jest w niebie, jest aniołem i zawsze patrzy na ciebie z góry”. I w większości przypadków to działa, ale są dni, kiedy przypomina mi: „Mamusiu, nie masz już mamy”, a wtedy moje serce pęka na nowo. On nie wie, że to jest podłe, po prostu mówi to jak stwierdzenie. Bo to prawda, nie mam. Ale człowieku, czy te słowa bolą.

Doświadczysz zupełnie nowego rodzaju bólu, kiedy zaczniesz widzieć, jak bardzo to wpłynęło na twoje dzieci. Po przeciwnej stronie do tego, że jest ciekawy, jest też bardzo smutny. Kiedy moja mama zaczęła otrzymywać opiekę hospicyjną, mój syn cofnął się i zaczął znowu moczyć łóżko w nocy. Próbowaliśmy wszystkiego, aby go powstrzymać.

Kiedy kładę go do łóżka, a jego malutki głosik mówi rzeczy takie jak: „Tęsknię za mamą-mamą” lub „Dlaczego mama-mama musi umrzeć?”, serce mnie boli. Ciągle o niej wspomina i choć nie zawsze brzmi to smutno, mogę powiedzieć, że jest mu ciężej niż sam mówi. Chciałabym móc trzymać wszystkie jego rozbite kawałki razem, żeby nie musiał doświadczać tego rodzaju bólu.

Możesz spróbować przeszukać ich telefon, konto na Facebooku, konto Netflix, itp. w poszukiwaniu jednej ostatniej wiadomości, a to prawdopodobnie doprowadzi cię do szału. Moja mama i ja mieliśmy wspólne konto Netflix, za które teraz jestem bardzo wdzięczna. To dziwne, ale wszystko, co chcę zrobić, to lepiej poznać moją mamę. Przeszukałam jej telefon, szukając porad. Sprawdziłam Netflixa, żeby zobaczyć, na punkcie jakich seriali miała obsesję. Weszłam na jej konto na Facebooku, szukając odpowiedzi na pytania, o których nawet nie wiedziałam, że je mam.

Próbuję znaleźć zeszyty z jej pismem, mając nadzieję, że może gdzieś zostawiła dla mnie notatkę. To będzie cię frustrować, ale nic na to nie poradzisz. Po prostu potrzebujesz jeszcze jednego jej kawałka, jakkolwiek malutki by on nie był.

Będziesz zazdrosna o wszystkich innych, którzy wciąż mają mamę. (Zwłaszcza, gdy biorą ją za pewnik.) Od tego momentu już nigdy nie będziesz narzekać na swojego rodzica przy mnie. Bo kochanie, nie masz pojęcia, jakie masz szczęście i jak bardzo chciałbym być w twoich butach. Pielęgnuj je. Kochaj ich. Bądź wdzięczny, że masz z nimi jeszcze jeden dzień.

Przytul mocno swoje dzieci. Powiedz swojej mamie, że ją kochasz. Szukajcie jej rady i mądrości. Nie bierz tych chwil za pewnik. Masz tylko jedną mamę, a kiedy odejdzie, będziesz żałować, że przez całe życie nie powiedziałaś do niej ani jednego brzydkiego słowa.

Możesz też polubić:

• Mamo, teraz to rozumiem
• Chciałabym, aby moja mama była tutaj, aby zobaczyć, jak jestem matką
• Na każdym etapie macierzyństwa czuję nieobecność mojej mamy na nowo