Guinguette Marais Poitevin

Czy zdarzyło Ci się kiedyś jechać do innej części miasta i powiedzieć sobie: „Wow, benzyna jest tu o wiele droższa!”?

Albo może pomyślałeś o tym, aby poczekać z zakupem biletów na wydarzenie sportowe w nadziei, że ich cena spadnie.

Oba te przypadki są powszechnymi przykładami dyskryminacji cenowej. W rzeczywistości dyskryminacja cenowa zdarza się częściej niż myślisz, musisz tylko znać znaki, których należy szukać.

Dyskryminacja cenowa to strategia cenowa polegająca na stosowaniu wobec klientów różnych cen za towary lub usługi w oparciu o pewne kryteria lub to, co zdaniem sprzedawcy klient zgodzi się zapłacić.

Należy pamiętać, że dyskryminacja cenowa nakłada na klientów różne ceny za ten sam produkt lub usługę w oparciu o szczególne uprzedzenie do grupy osób lub określone cechy. Na przykład, produkt lub usługa może mieć różną cenę dla osób dorosłych w porównaniu z osobami starszymi lub nabywców krajowych w porównaniu z nabywcami międzynarodowymi.

Punktem, w którym to robi, jest to, że sprzedawca może uchwycić nadwyżkę konsumentów. Celem dyskryminacji cenowej jest wygenerowanie jak największego przychodu za oferowany produkt lub usługę. Najbardziej wartościowe dla sprzedawcy jest wykorzystanie dyskryminacji cenowej, gdy istnieje zysk, który można osiągnąć, gdy rynki są rozdzielone.

Gdy sprzedawcy zajmują się dyskryminacją cenową, zwracają uwagę na rodzaj rynku, na którym znajduje się ich produkt lub usługa. Na przykład, jeśli jest to w ramach elastycznego rynku, cena może zmienić popyt na produkt. Ale jeśli jest to rynek nieelastyczny, popyt nie zmieni się, gdy zmieni się cena.

Dla tych, którzy są wzrokowcami, wyjaśnijmy to.

Jeśli koszt krańcowy (MC) produktu lub usługi jest stały na całym rynku, niezależnie od tego, czy jest on podzielony, czy nie, będzie on równy średniemu kosztowi całkowitemu (ATC). Maksymalny zysk występuje przy cenie i produkcji, gdzie MC jest równy przychodowi krańcowemu (MR).

Jednakże, jeśli rynek jest podzielony, wówczas cena i produkcja produktu na rynku nieelastycznym będą wynosiły P i Q, natomiast P1 i Q1 na rynku elastycznym cząstkowym.

Image Source: Economics Online

Typy dyskryminacji cenowej

Istnieją trzy rodzaje dyskryminacji cenowej, z którymi można się spotkać: pierwszego stopnia, drugiego stopnia i trzeciego stopnia. Stopnie te czasami noszą inne nazwy: ceny spersonalizowane, ustalanie wersji produktu lub menu oraz ceny grupowe.

Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia

Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia, lub doskonała dyskryminacja cenowa, ma miejsce, gdy firma pobiera maksymalną możliwą cenę za każdą jednostkę.

Ponieważ ceny różnią się dla każdej jednostki, firma sprzedająca zbierze całą nadwyżkę konsumenta, lub nadwyżkę ekonomiczną, dla siebie. W wielu branżach firma dopuszcza się dyskryminacji cenowej pierwszego stopnia, określając kwotę, jaką każdy klient jest skłonny zapłacić za konkretny produkt, i sprzedając go za tę właśnie cenę. Można to zrobić przy użyciu strategii badania rynku, a także przy użyciu oprogramowania do budżetowania i prognozowania.

Powiązane: Chcesz dowiedzieć się więcej o budżetowaniu i finansowaniu oprogramowania, aby zaplanować przyszłość swojej firmy? Przeczytaj opinie na temat niektórych z opcji!

Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia

Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia, inaczej zwana wersjonowaniem produktu lub ustalaniem cen w menu, ma miejsce, gdy firma pobiera różne ceny za różne ilości konsumowanych produktów, np. oferując zniżkę na produkty kupowane luzem.

Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia

Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia, inaczej zwana ustalaniem cen dla grup, ma miejsce wtedy, gdy firma ustala inną cenę dla określonej grupy konsumentów. Jest to najbardziej powszechny rodzaj dyskryminacji cenowej.

Przykłady dyskryminacji cenowej

Istnieje wiele branż, które stosują dyskryminację cenową.

Na przykład, kiedy konsument kupuje bilety lotnicze z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, zazwyczaj płaci mniej niż konsument, który kupuje bilet na ten sam lot dwa dni wcześniej. Dzieje się tak dlatego, że gdy popyt na dany lot jest wysoki, linie lotnicze w odpowiedzi podnoszą ceny biletów. Podobnie, linie lotnicze będą nakłaniać pasażerów do płacenia więcej za dodatkowe udogodnienia, takie jak miejsce na nogi.

Innym przykładem może być to, jak kina, restauracje lub parki rozrywki często oferują zniżki dla seniorów w określonym wieku, lub zniżki studenckie dla kinomanów z legitymacją szkolną.

Jest też przykład sprzedawców detalicznych, takich jak Costco, którzy sprzedają produkty masowe po obniżonych cenach, a także karty lojalnościowe lub nagrody dla częstych klientów. Ponadto, każdy przypadek „Ladies Night” w barze lub klubie, który oferuje inne ceny dla kobiet, jest również unikalną formą dyskryminacji cenowej.

Kilka innych przykładów, które wchodzą w zakres dyskryminacji cenowej:

• Kupony: Sprzedawcy detaliczni zakładają, że klienci, którzy zbierają kupony, są bardziej wrażliwi na wyższą cenę niż ci, którzy tego nie robią. Oferując kupony, sprzedawca może nałożyć wyższą cenę na klientów, którzy nie używają kuponów, a jednocześnie zapewnić zniżkę dla tych, którzy to robią.
• Zniżki na zajęcie: Wiele firm oferuje obniżone ceny dla tych, którzy obecnie służą w wojsku. To samo można powiedzieć podczas promocji, takich jak „Nurses Appreciation Week” do tych, którzy pracują w dziedzinie pielęgniarstwa.
• Premium pricing: Produkt, który ma ceny premium jest sprzedawany daleko poza jego wartością marginalną. Na przykład, możesz zobaczyć „filiżankę kawy premium” w lokalnej kawiarni, która jest wyceniana na 3,50 dolarów, podczas gdy zwykła filiżanka kosztuje tylko 2 dolary
• Detal: Zachęty detaliczne obejmują rabaty, zakupy hurtowe i rabaty sezonowe. Są one wykorzystywane do zwiększenia udziału w rynku lub przychodów z określonych produktów.
• Pomoc finansowa: Kiedy studenci college’u ubiegają się o pomoc finansową, kwota, którą oferują, opiera się na sytuacji ekonomicznej i finansowej ich rodziców.

Zalety i wady dyskryminacji cenowej

Niezależnie od tego, czy jesteś sprzedawcą, czy konsumentem, dyskryminacja cenowa ma swoje zalety i wady.

Zalety

Jeśli jesteś firmą, która chce wykorzystać dyskryminację cenową, niektóre zalety obejmują:

• Maksymalizację zysku: Kiedy cena jest dopasowana do konkretnej cechy na rynku, zysk jest maksymalizowany, a firma może wykorzystać nadwyżkę konsumentów na rynku na swoją korzyść.
• Korzyści skali: Pobieranie różnych cen za produkt może zwiększyć sprzedaż, dzięki nowym konsumentom wchodzącym na rynek.
• Efektywne wykorzystanie przestrzeni: Gdy jest stosowana prawidłowo, dyskryminacja cenowa może szybciej usuwać istniejące zapasy produktów, tworząc lepsze wykorzystanie przestrzeni w sklepie lub fabryce.
• Zrozumienie przepływu klientów: Kiedy firma wykorzystuje „happy hours” lub „early bird specials”, zachęca klientów do dostosowania czasu zakupów tak, aby nie czekali w długich kolejkach lub nie robili zakupów w godzinach największego ruchu.

Wady

Z drugiej strony, dyskryminacja cenowa może również powodować pewne wady, szczególnie dla konsumenta. Należą do nich:

• Wykorzystywanie specyficznych rynków: Jeśli konsument żyje na nieelastycznym rynku, bardzo łatwo jest go wykorzystać i zawyżyć koszty. Przykładem może być konsument płacąc wysoką cenę za bilet lotniczy w sezonie wakacyjnym.
• Ograniczenia: Dla konsumentów, zawsze istnieją ograniczenia, które idą w parze z dyskryminacji cenowej. Na przykład, mogą istnieć ograniczenia co do tego, które różne ceny mogą być stosowane, ile kuponów konsument może użyć, jeśli należą one do wielu grup dyskryminowanych i innych.

Dostajesz to, za co płacisz

A czasami cena, którą płacisz jest większa niż to, co ktoś inny by zapłacił. Jest to bardziej powszechne niż myślisz, a idąc naprzód będziesz miał nadzieję, że będziesz w stanie dostrzec dyskryminację cenową w akcji.

Gdy skończysz rozważać cenę, dowiedz się więcej o czterech typach segmentacji rynku, oprócz najczęstszych błędów.

Więcej informacji na temat segmentacji rynku można znaleźć na stronie internetowej firmy.