Struktura korporacyjna jest prawdopodobnie najbardziej korzystnym sposobem na rozpoczęcie działalności gospodarczej, ponieważ korporacja istnieje jako odrębna jednostka. Ogólnie rzecz biorąc, korporacja ma wszystkie prawa osoby fizycznej, z wyjątkiem prawa do głosowania i pewnych innych ograniczeń. Korporacje otrzymują prawo do istnienia od państwa, które wydaje ich statut. Jeśli założysz firmę w jednym stanie, aby skorzystać z liberalnego prawa korporacyjnego, ale prowadzić działalność w innym stanie, będziesz musiał złożyć wniosek o „kwalifikację” w stanie, w którym chcesz prowadzić działalność. Zazwyczaj jest opłata, która musi być zapłacona, aby zakwalifikować się do prowadzenia działalności gospodarczej w danym stanie.
Możesz włączyć swoją firmę poprzez złożenie artykułów założycielskich z odpowiednią agencją w swoim stanie. Zazwyczaj tylko jedna korporacja może mieć daną nazwę w każdym stanie. Po inkorporacji, akcje są wydawane akcjonariuszom spółki w zamian za gotówkę lub inne aktywa, które przekazują jej w zamian za akcje. Raz w roku akcjonariusze wybierają radę dyrektorów, którzy spotykają się, aby omówić i poprowadzić sprawy korporacyjne od jednego miesiąca do jednego roku.
Każdego roku dyrektorzy wybierają urzędników, takich jak prezes, sekretarz i skarbnik, aby prowadzić codzienne sprawy firmy. There również może być dodatkowe oficerów, takich jakvice-prezesów, jeśli dyrektorzy tak zdecydować. Wraz z artykułami założycielskimi, dyrektorzy i akcjonariusze zazwyczajadopt korporacyjnych regulaminów, które regulują uprawnienia i uprawnienia dyrektorów, urzędników i akcjonariuszy.
Nawet małe, prywatne, korporacje zawodowe, takie jak praktyka prawnicza lub dentystyczne, muszą przestrzegać zasad, które rządzą acorporation. Na przykład, po założeniu, wspólne akcje needsto być rozprowadzane do akcjonariuszy i zarząd directorselected. Jeśli jest tylko jedna osoba tworząca korporację, ta osoba jest jedynym udziałowcem akcji w korporacji i może wybrać siebie do zarządu, jak również wszelkie inne osoby, które osoba uzna za stosowne.
Korporacje, jeśli prawidłowo utworzone, skapitalizowane i obsługiwane (w tym odpowiednie coroczne spotkania akcjonariuszy i dyrektorów) ograniczyć odpowiedzialność swoich akcjonariuszy. Nawet jeśli korporacja nie odniesie sukcesu lub zostanie uznana za odpowiedzialną za szkody w procesie sądowym, najwięcej, co może stracić wspólnik, to jego lub jej inwestycja w akcje. Osobiste aktywa udziałowca nie są na linii zobowiązań korporacyjnych.
Korporacje składają Formularz 1120 do IRS i płacą własne podatki. Wynagrodzenia wypłacane udziałowcom, którzy są pracownikami korporacji, podlegają odliczeniu. Jednak dywidendy wypłacane akcjonariuszom nie podlegają odliczeniu i dlatego nie zmniejszają zobowiązań podatkowych korporacji. Korporacja musi zakończyć swój rok podatkowy 31 grudnia, jeżeli uzyskuje dochody głównie z usług osobistych (takich jak opieka dentystyczna, doradztwo prawne, konsultacje biznesowe i tak dalej) świadczonych przez jej udziałowców.
Jeżeli korporacja jest mała, udziałowcy powinni przygotować i podpisać umowę kupna-sprzedaży. Umowa ta przewiduje, że jeżeli wspólnik umrze lub chce sprzedać swoje udziały, muszą one być najpierw zaoferowane pozostałym wspólnikom. Może ona również przewidywać metodę określenia godziwej ceny, która powinna być zapłacona za te akcje. Takie umowy są zazwyczaj finansowane z ubezpieczenia na życie na zakup akcji zmarłych akcjonariuszy.
Jeśli korporacja jest duża i sprzedaje swoje akcje do wieluindywidualnych, może być zmuszony do rejestracji w Securities andExchange Commission (SEC) lub stanowych organów regulacyjnych. Bardziej powszechna jest korporacja z zaledwie kilkoma wspólnikami, która może emitować swoje akcje bez takiej rejestracji w ramach wyjątków od oferty prywatnej. W przypadku małej spółki obowiązki udziałowców mogą być określone w protokole spółki, a udziałowiec, który chce odejść, może zostać przyjęty bez wielu kłopotów prawnych. Ponadto, dopóki mała korporacja nie będzie działać z powodzeniem przez wiele lat, najprawdopodobniej nadal będziesz musiał przyjmować osobistą odpowiedzialność za wszelkie pożyczki udzielone przez banki lub innych pożyczkodawców korporacji.
Choć niektórzy uważają, że korporacja poprawia wizerunek małego biznesu, jedną z jej wad jest potencjalne podwójne opodatkowanie: Korporacja musi płacić podatki od dochodu netto, a udziałowcy muszą również płacić podatki od wszelkich dywidend otrzymanych od korporacji. Właściciele firm często zwiększają swoje własne wynagrodzenia, aby zmniejszyć lub wymazać zyski korporacyjne, a tym samym obniżyć możliwość posiadania tych zysków opodatkowanych dwukrotnie – raz do korporacji i ponownie do akcjonariuszy po otrzymaniu dywidendy od korporacji.