Linie widoczne tutaj pokazują ścieżki obrane przez statki używające sonaru do bardziej szczegółowego mapowania małych sekcji dna oceanu. Przedstawiona powyżej sekcja może wyglądać jak ulice w małym mieście, ale ma ponad 100 mil szerokości. Powyższy obszar jest jedną z częściej wymienianych lokalizacji „podwodnego miasta” w sieciowej lore. Jest to miejsce na północny zachód od Wysp Kanaryjskich na Oceanie Atlantyckim, położone na następujących współrzędnych: 31º15’15” N, 24º 15′ 30″.
Wraz z pojawieniem się narzędzi do mapowania online, takich jak Google Earth, odkrywanie naszej planety jest łatwiejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Ostatnio wiele z tych narzędzi zostało zaktualizowanych, aby zapewnić szczegółowe dane mapowania dna morskiego, czyli batymetrię.
Podczas gdy legiony ludzi na całym świecie badają teraz dno morskie, wielu z nich zauważa miejsca na dnie oceanu oznaczone tajemniczymi formacjami artefaktów przypominających siatkę. Formacje te wyglądają jak stworzone przez ludzi, co prowadzi wielu do pytania, czy obszary te mogą być zaginionymi miastami lub podwodnymi ulicami.
Pomimo, że formacje te są dziełem człowieka, są one wykonane jedynie z danych. Innymi słowy, nie ma żadnych fizycznych linii na dnie oceanu. Linie te są artefaktami procesu mapowania dna oceanu.
Oceanografowie używają sonaru – fal dźwiękowych do mapowania dna oceanu. Te odczyty sonarowe są zwykle podejmowane przez statki holujące urządzenia podwodne, które wysyłają fale dźwiękowe. Dźwięk podróżuje przez ocean, odbija się od dna morskiego, a następnie wraca do statków. Proces ten tworzy dźwiękowy „obraz” szczytów i dolin na dnie oceanu.
NOAA jest tylko jedną z wielu agencji na całym świecie, które używają sonaru, aby „zobaczyć” jak wygląda dno morskie. Niektóre z tych badań dna oceanicznego obejmują małe obszary z dużą ilością szczegółów. Inne badania są szeroko zakrojone, pokazując rozległe obszary w niskiej rozdzielczości.
Narzędzia do tworzenia map online biorą te różne badania sonarowe tworzone przez różne agencje i organizacje, zszywają je razem i nakładają na siebie warstwami. Zebrane razem, te mapy sonarowe zapewniają spójny obraz tego, jak wygląda dno oceanu na całym świecie. Jednak niektóre obszary są bardziej szczegółowe niż inne.
Gdy widzisz dziwne, przypominające siatkę formacje na dnie morza podczas korzystania z narzędzia do mapowania online, to co naprawdę widzisz to dwie (lub więcej) różne mapy nałożone na siebie. Jedna mapa może pokazywać duży, niskiej rozdzielczości obraz dna oceanu. Ta mapa będzie pokazywać mało szczegółów i będzie wyglądać gładko. Druga mapa, lub „zestaw danych”, często wygląda jak grupa linii przypominających siatkę, nałożonych na gładką mapę o niskiej szczegółowości. Ścieżki tych linii pokazują drogi przebyte przez statki, które zebrały odczyty sonaru o wyższej rozdzielczości z mniejszych obszarów oceanu.