Jest coś przyjemnego w wyobrażeniu, że znane i powszechnie używane słowo „policjant” weszło do języka w niezwykły sposób:
Jakie jest pochodzenie słowa „policjant”? Wikipedia podaje, że jest to akronim od „constable on patrol”. Ja osobiście spotkałem się z określeniem „obywatel na patrolu”. Jest jednak inna historia, że we wczesnym NYC, oficerowie byli zauważani za posiadanie miedzianych guzików na swoich mundurach, więc słowo „copper” stało się slangiem dla oficera, który został skrócony do „cop”. To właściwie ma dla mnie więcej sensu, co oznacza, że „constable on patrol” jest prawdopodobnie tylko backronymem, aby uczynić obraźliwy termin slangowy w akceptowalny.
Ale cokolwiek chcemy wierzyć, to po prostu nie stało się w ten sposób. „Cop” jako slangowe określenie „policjanta” nie jest ani skróceniem „posterunkowego na patrolu”, ani „obywatela na patrolu”.
Powiedzieliśmy to już wcześniej, ale warto powtórzyć: tylko kilka popularnych angielskich słów ma naprawdę akronimiczny rodowód, a praktycznie wszystkie z nich pochodzą z drugiej połowy XX wieku i później. Chociaż terminy, które są częścią języka angielskiego od wieków, mogą mieć fascynujące historie (i wiele z nich ma), rzadko rozpoczynały swoje językowe życie jako akronimy, słowa utworzone przez połączenie początkowej litery (liter) złożonego terminu lub wyrażenia.
Słowo 'cop' również nie weszło do leksykonu slangu jako aluzja do wysoko wypolerowanych guzików (które według niektórych były wykonane z miedzi) na amerykańskich mundurach policyjnych z przełomu wieków lub na tych noszonych przez pierwsze londyńskie siły policyjne w latach 20. XIX wieku. Nie odnosi się również do metalu, z którego wykonane były różne odznaki policyjne lub tarcze.
Zamiast tego, specyficzne dla policji użycie „cop” weszło do języka angielskiego w sposób o wiele bardziej leniwy. „Cop” od dawna istniał jako czasownik oznaczający „wziąć lub przejąć”, ale nie zaczął dokonywać językowych przesunięć niezbędnych do przekształcenia go w swobodne określenie „policjanta” aż do połowy XIX wieku. Pierwszy przykład „cop” w znaczeniu „aresztować” pojawił się w druku około 1844 roku, a słowo to szybko przestało być wyłącznie czasownikiem oznaczającym „wziąć do policyjnego aresztu” i zaczęło obejmować również rzeczownik odnoszący się do osoby dokonującej zatrzymania. Do 1846 roku policjanci byli opisywani jako „coppers”, końcówka '-er' została dodana do formy czasownika „arrest”, a do 1859 roku „coppers” byli również nazywani „cops”, to ostatnie słowo było skróceniem pierwszego.