Kohan (pisany również jako kohen lub kohan) jest potomkiem synów Aarona, którzy służyli jako kapłani w Świątyni Jerozolimskiej.
Tradycyjnie, kohanim (liczba mnoga od kohen) otrzymują specjalne honory w synagodze, ale podlegają również pewnym ograniczeniom. Podobnie jak lewici, którzy są potomkami asystentów kapłanów i również są wyróżniani pewnymi zaszczytami, kohanim są potomkami plemienia Lewiego. Wiele osób o nazwisku Cohen, Kahn, Katz (i ich różnych pisowni) jest kohanim, a wiele osób o nazwisku Levi lub Levy jest Lewitami.
Badania genetyczne przeprowadzone w 1997 r. wykazały, że duża liczba osób, które uważają, że są kohanim, niezależnie od tego, czy są aszkenazyjczykami czy sefardyjczykami, posiada wspólną grupę markerów na chromosomie Y. Aby dowiedzieć się, jak przeprowadzić test na obecność tego genu, skontaktuj się z Center for Kohanim w Jerozolimie.
Tradycyjnie tylko mężczyzna może być kohenem, a status ten jest przekazywany z ojca na syna. Córka kohena tradycyjnie ma specjalne obowiązki i przywileje, ale trwają one tylko do czasu jej zamążpójścia – i nie przekazuje ich swoim dzieciom. W niektórych egalitarnych kongregacjach córki kohenów są wzywane do specjalnych zaszczytów nawet po wyjściu za mąż. Niewiele kongregacji reformowanych przestrzega tradycji kohenów i nie wszystkie kongregacje konserwatywne to robią.
Wśród specjalnych honorów, jakie otrzymują kohanim: Otrzymują pierwszą aliję (bycie wezwanym do Tory), gdy Tora jest czytana w synagodze, a podczas niektórych nabożeństw odtwarzają udzielanie kapłańskiego błogosławieństwa.
Kohanim są również wyróżniani podczas ceremonii Pidyon HaBen. W Biblii Bóg nakazuje Izraelitom, aby po przybyciu do ziemi Kanaan „wykupili każdego pierworodnego mężczyznę spośród waszych dzieci” (Wj 13,13). Dziecko zostaje wykupione w wieku 31 dni, kiedy jego rodzice płacą kohenowi współczesny ekwiwalent pięciu sykli – w monetach lub, w niektórych tradycjach, wartościowych przedmiotach.
Czytaj: Kupując syna od kapłana za kilka srebrnych monet
Zgodnie z żydowskim prawem (Kpł 21:7) kohen nie może poślubić kobiety, która przeszła na judaizm, ani kobiety rozwiedzionej. Różne społeczności w różnym stopniu stosują się do tego prawa. Nadal jest ono praktykowane przez wspólnoty ortodoksyjne i niektóre konserwatywne, ale władze rabiniczne czasami czynią wyjątki.
Żydowskie prawo (Kpł 21:1) zabrania również kohenom kontaktu ze zwłokami, poza zwłokami bliskich członków rodziny. Oznacza to, że kohen może unikać wejścia na cmentarz lub uczestniczenia w pogrzebie, chyba że chodzi o bliskiego krewnego (matka/ojciec, siostra/brat, syn/córka, małżonek). Niektórzy kohanim są szczególnie ostrożni w przestrzeganiu tej zasady i mogą nawet unikać wchodzenia do muzeum, w którym znajdują się mumie.
Ponieważ status kohena nie może być udowodniony (choć powszechne badania DNA mogą to w końcu zmienić), synagogi oddające specjalne honory kohanim polegają na osobach, które muszą się zidentyfikować.