Dauphin, tytuł najstarszego syna króla Francji, następcy korony francuskiej, od 1350 do 1830. Tytuł został ustanowiony przez dom królewski Francji poprzez zakup ziem znanych jako Dauphiné w 1349 roku przez przyszłego Karola V.
Tytuł dauphin pochodzi od nazwy osobowej Dauphin, który występuje w Europie Zachodniej w różnych formach od końca 4 wieku. Pierwszy władca Viennois w południowo-wschodniej Francji, aby nosić tę nazwę był Guigues IV Dauphin w 12 wieku; nazwa była noszona tak regularnie przez jego następców, że przyszedł do podjęcia za tytuł osobliwy do władców Viennois. Pod koniec 13 wieku tytularne użycie słowa została ustalona, a suma lenna posiadanych przez dauphins został nazwany delphinate lub Dauphiné. Karol Francuski, uczyniony delfinem Viennois w 1349 r., został królem Francji w 1364 r. i przyznał Dauphiné swojemu synowi, przyszłemu Karolowi VI, w 1368 r., ustanawiając w ten sposób precedens, w którym najstarszy syn króla francuskiego stawał się delfinem.
Delfinat lub Dauphiné d’Auvergne podążał za podobnym rozwojem w Owernii; był w posiadaniu Montpensierów do 1693 r., kiedy to przeszedł do korony francuskiej. Od 1436 do 1693, w celu ich rozróżnienia, delfin dziedzic korony francuskiej był czasami nazywany le roi dauphin („król dauphin”) i delfin Owernii „le prince dauphin”, jak Montpensiers były francuskie książęta krwi.