Dokładna i precyzyjna diagnoza raka jest kluczowa dla określenia planu leczenia pacjentki z rakiem macicy. Nasz multidyscyplinarny zespół ekspertów w dziedzinie nowotworów korzysta z szerokiej gamy testów i narzędzi przeznaczonych do diagnozowania raka macicy. Przy opracowywaniu planu leczenia dostosowanego do potrzeb i celów każdej pacjentki brany jest pod uwagę typ nowotworu, stadium zaawansowania i ogólny stan zdrowia. Przez cały okres leczenia, badania obrazowe i laboratoryjne będą również wykorzystywane do monitorowania odpowiedzi na leczenie, a nasi specjaliści od raka będą modyfikować plan opieki w razie potrzeby.
Wspólne badania przeznaczone do diagnozowania raka macicy obejmują:
Badanie miednicy
Badanie miednicy jest zazwyczaj stosowane we wczesnym etapie diagnozowania raka macicy w celu sprawdzenia, czy nie ma guzków, które wymagają dalszych badań z wykorzystaniem zaawansowanej technologii obrazowania.
Biopsja
Biopsja endometrium jest powszechnym badaniem diagnostycznym raka macicy. Podczas tej procedury, próbka komórek jest usuwana z wewnętrznej wyściółki macicy i wysyłana do laboratorium w celu zbadania pod mikroskopem. Procedura ta może być wykonana w gabinecie lekarskim lub w ambulatoryjnej sali operacyjnej.
Biopsja węzła chłonnego wartowniczego
Biopsja węzła chłonnego wartowniczego jest używana do diagnozowania i określania stopnia zaawansowania raka poprzez pomoc w ustaleniu, czy rak rozprzestrzenił się (dał przerzuty). Podczas biopsji węzła wartowniczego, substancja radioaktywna i/lub barwnik są wstrzykiwane w pobliżu miejsca, w którym znajduje się guz. Pierwsze węzły chłonne, które wchłoną barwnik są identyfikowane jako węzły wartownicze, ponieważ są to pierwsze węzły chłonne, do których najprawdopodobniej rozprzestrzenił się rak z guza pierwotnego. Więcej niż jeden węzeł chłonny może być uznany za węzeł wartowniczy.
Rak macicy rozprzestrzenia się do węzłów chłonnych u około 15 procent kobiet z rakiem, który w przeciwnym razie wydaje się ograniczony do macicy. Jako narzędzie diagnostyczne, biopsja węzła chłonnego wartowniczego może zaoferować większą czułość, aby pomóc określić, czy rak rozprzestrzenił się poza macicę. Usunięcie tylko jednego lub dwóch węzłów chłonnych w ramach biopsji węzła wartowniczego może zmniejszyć liczbę powikłań.
Rozszerzenie & kiretażu (D&C) z histeroskopią
Podczas zabiegu rozszerzenia & kiretażu (D&C), lekarz najpierw rozszerzy szyjkę macicy. Następnie lekarz wprowadzi histeroskop, aby zbadać wewnętrzną jamę macicy. Następnie zostanie wykonana biopsja (wyłyżeczkowanie) wyściółki macicy. Tkanka jest następnie badana przez patologów pod mikroskopem w celu ustalenia planu leczenia. Jest to zabieg ambulatoryjny, który nie wymaga nacięć. Zabieg D&C jest zwykle wykonywany w znieczuleniu ogólnym.
Gdy wyniki biopsji są niejasne lub nie można usunąć wystarczającej ilości tkanki, lekarz może wykonać zabieg D&C w celu wykrycia raka macicy. Procedura ta jest często wykonywana za pomocą histeroskopii. Histeroskop jest małym mikroskopem, który można łatwo umieścić w macicy, aby zapewnić, że odpowiednie obszary zostaną poddane biopsji.
Badania obrazowe
Ultrasonografia: Znane również jako sonografia, badanie ultrasonograficzne jest badaniem obrazowym, które wykorzystuje fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości do tworzenia obrazów narządów wewnętrznych. Dzięki rejestrowaniu obrazów w czasie rzeczywistym, badania ultrasonograficzne ujawniają strukturę i ruch narządów takich jak serce, naczynia krwionośne, nerki i wątroba. W przeciwieństwie do promieniowania rentgenowskiego, badania ultradźwiękowe nie wykorzystują promieniowania. Dźwięk, który wytwarzają guzy, różni się od dźwięku zdrowych tkanek, co pomaga nam w identyfikacji guza macicy.
CT scan: Znany również jako tomografia komputerowa, tomografia komputerowa jest procedurą rentgenowską, która wykorzystuje komputer do produkcji trójwymiarowych, przekrojowych obrazów macicy. W przeciwieństwie do konwencjonalnych zdjęć rentgenowskich, tomografia komputerowa dostarcza wyjątkowo szczegółowych obrazów kości, narządów i tkanek. Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane pod wieloma kątami i łączone w celu uzyskania obrazu przekrojowego.
MRI: MRI jest narzędziem obrazowania zaprojektowanym do tworzenia szczegółowych, przekrojowych obrazów wnętrza ciała. Wykorzystując fale o częstotliwości radiowej, silne magnesy i komputer, systemy MRI mogą odróżnić tkankę prawidłową od chorej. W przypadku diagnozowania raka macicy, MRI może być bardziej skuteczny niż tomografia komputerowa, ponieważ MRI może być lepszy w oglądaniu różnych warstw ściany macicy.
Badania laboratoryjne
Zaawansowane badania genomowe: Najczęstszym badaniem laboratoryjnym w kierunku raka macicy jest genomowa ocena guza, badanie, które bada guz w poszukiwaniu zmian DNA, które napędzają wzrost nowotworu. Identyfikując mutacje, które występują w genomie komórki nowotworowej, możemy lepiej zrozumieć zachowanie guza i być w stanie dostosować leczenie w oparciu o te wyniki.
Test CA-125: CA-125 jest białkiem znajdującym się we krwi. Wysokie stężenie CA-125 może wskazywać na raka macicy, jajnika, jajowodu lub otrzewnej, jak również na mniej poważne schorzenia, takie jak endometrioza lub stan zapalny w jamie brzusznej. Często stosujemy ten test w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi. Test CA-125 jest również często stosowany podczas leczenia raka. Wysoki poziom CA-125, który zaczyna spadać, może wskazywać na pozytywny efekt leczenia. Jeśli zamiast tego poziom ten będzie nadal wzrastał, lekarz może rozważyć zmianę schematu leczenia.
Następny temat: Jak leczy się raka macicy?