Guinguette Marais Poitevin

Uaktualnienie: Niektóre oferty wymienione poniżej nie są już dostępne. Zobacz aktualne oferty tutaj.

Wszyscy na pokład! Przez cały miesiąc wrzesień w The Points Guy, będziemy odkrywać świat podróży pociągiem z recenzjami, funkcjami, ofertami i wskazówkami dla maksymalizacji podróży koleją.

Podróż pociągiem nie zawsze jest najszybszym sposobem na przemieszczanie się, ale czasami o to chodzi.

Przynajmniej tak powiedziałam mojemu chłopakowi, kiedy przekonałam go, że powinien dołączyć do mnie w podróży pociągiem do Montrealu na weekend. Chociaż lot z Nowego Jorku do Montrealu zajmuje mniej niż półtorej godziny, a podróż samochodem sześć, wielu podróżnych zamiast tego wybiera się w 10-12-godzinną podróż pociągiem na trasie Amtrak’s Adirondack.

Od dawna jestem fanem podróży pociągiem. Nawet na najbardziej prozaicznych trasach (Metro-North z Nowego Jorku do New Haven w Connecticut, Acela z Bostonu do Providence, pociąg B z Brooklynu na Manhattan), często wybieram pociąg, nawet jeśli nie jest najszybszy lub najbardziej bezpośredni. Nie trzeba siedzieć w korku ani chorować na chorobę lokomocyjną, nie trzeba czekać w kolejce na lotnisku ani upychać swoich przyborów toaletowych w małej plastikowej torbie. Czasami jest nawet darmowe Wi-Fi, a limit bagażu jest zawsze hojny.

A dla nerwowych podróżników lub tych, którzy martwią się o swój ślad węglowy, pociągi są jak najbardziej wskazane.

Dlatego nie mogłem się doczekać, aby wsiąść do pociągu Adirondack nr 69 z New York-Penn Station do Montreal’s Gare Centrale. Słyszałem wspaniałe rzeczy o scenerii i spokojnej trasie, która przecina nowojorską dolinę Hudson i wije się wzdłuż brzegów jeziora Champlain. W sezonie jesienno-zimowym Amtrak jest nawet znany z wyciągania z magazynu zabytkowego wagonu Great Dome z przeszklonym dachem, dzięki czemu podróżni mogą podziwiać kolorowy krajobraz z panoramicznych okien.

Powiązane: Guide to Maximizing Amtrak Rewards

Oczywiście, czasami romantyczne wyobrażenia o podróżach są tylko takie, jak dowiedziałem się w trakcie 13-godzinnej podróży z Wielkiego Jabłka do Miasta Stu Stromizn.

Książki

Jedną rzeczą, która pozostaje konsekwentnie mniej stresująca w przypadku podróży pociągiem jest rezerwacja miejsc. Chcesz jechać pociągiem Adirondack z Nowego Jorku do Montrealu? Świetnie. Zamierzasz kupić bilety za pośrednictwem Amtrak: nie musisz sprawdzać cen w wyszukiwarkach ani ustawiać alertów o transakcjach.

Zarezerwuj bilety z odpowiednim wyprzedzeniem, a znajdziesz je w cenie od 46 dolarów w jedną stronę. Zarezerwuj w tygodniu, tak jak ja, a standardowa „wartość” miejsca w autokarze wyniesie Cię około 70 dolarów, choć ta liczba może się zmieniać w zależności od tego, jak w ostatniej chwili dokonujesz rezerwacji i ile miejsc zostało. Elastyczna taryfa skacze do $101, a taryfy w klasie pierwszej i biznes nie są dostępne na tej trasie.

Jeśli masz zapas punktów Amtrak na swoim koncie Guest Rewards, bilet w jedną stronę na Adirondack będzie kosztował Cię co najmniej 2 415 punktów lub więcej, w zależności od dostępności.

Jeśli potrzebujesz więcej punktów, rozważ ubieganie się o kartę Amtrak Guest Rewards© World Mastercard®, która daje 3x punkty na podróże Amtrak, 2x na wszystkie inne podróże i 1x na wszystko inne, jak również 40 000 punktów, jeśli wydasz 2500$ w ciągu 90 dni od otwarcia konta. (Dla odniesienia, to więcej niż 16 przejazdów w jedną stronę z Nowego Jorku do Montrealu.)

Powiązane: Najlepsze karty kredytowe do rezerwacji podróży pociągiem

Możesz również obciążyć swój bilet na kartę taką jak karta Capital One Venture Rewards i anulować opłatę za podróż punktami, lub zapłacić za pomocą karty takiej jak Chase Sapphire Reserve, aby zarobić 3 punkty za dolara na opłatach za podróż. Osobiście, obciążyłem mój bilet o wartości 78 dolarów kartą kredytową Chase Ink Business Preferred, ponieważ pracowałem nad spełnieniem wymogu minimalnych wydatków, a karta zarabia 3x na podróżach.

Doświadczenie naziemne

Przyjechaliśmy na stację New York-Penn Station 30 minut przed odlotem, dzięki kilku nieoczekiwanym opóźnieniom. Nie byłem zbytnio zaniepokojony – dopóki nie zobaczyłem podwójnych linii dla pociągów Adirondack i Maple Leaf, które wiły się w kierunku wejścia Amtrak na Penn Station.

Byłem naprawdę niespokojny o zdobycie dobrych miejsc na tę podróż, więc przeszedłem obok kolejki, by znaleźć usługę Amtrak Red Cap. Lata temu, stary kolega powiedział mi, że korzysta z bezpłatnej usługi, aby uzyskać pomoc z bagażami – i gwarantowane dobre miejsce za każdym razem.

Ale kiedy próbowałem wejść do poczekalni, powiedziano mi, że muszę najpierw zweryfikować moje dokumenty. Wtedy zdałem sobie sprawę, że przeszedłem prosto obok kontroli paszportowej, z jej gigantyczną, biało-czerwoną flagą Kanady.

Na szczęście nie było żadnej kolejki, więc podeszłam prosto do agentki ochrony i kazałam jej przejrzeć mój bilet i paszport. Dostałam przywieszki do torby i niebieski kwitek potwierdzający, że moje dokumenty zostały sprawdzone i zostałam dopuszczona do przekroczenia granicy kanadyjskiej.

Pośpieszyłam się z powrotem do poczekalni na kilka minut przed wejściem na pokład i poprosiłam o pomoc agenta Red Cap. Mój chłopak, który poszedł kupić śniadanie i sprawdzić swoje dokumenty, dołączył do mnie na miejscu. Zanim zdążył usiąść, nasze bagaże zostały załadowane na wózek, a my zostaliśmy odprowadzeni przez kolejkę i ruchomymi schodami na tor.

„To dziwne,” – mruknąłem, nie będąc pewnym, w jaki sposób ominęliśmy proces sprawdzania naszych biletów i przedstawiania naszej niebieskiej przepustki granicznej agentowi na bramce Amtrak.

Wystarczyło, że agent Red Cap zaprowadził nas na zły tor. Chcąc ominąć kolejkę, szybko straciliśmy czas (i miejsca przy oknie).

Gdyby usługa Red Cap poszła zgodnie z planem, w rzeczywistości przeskoczylibyśmy na przód kolejki – a i tak udało nam się przebrnąć dość szybko, gdy zaprowadził nas na właściwy tor.

Korzystanie z usługi Red Cap lub wcześniejsze przybycie jest kluczowe, jeśli planujesz podróż pociągiem Adirondack. Nie ma zarezerwowanego wyboru miejsc, a dobre miejsca w rzeczywistości szybko się zapełniają. Nie wszystkie miejsca mają okna – co ma być całym powodem rezerwacji tego pociągu – a jeśli utkniesz na miejscu w grodzi, będziesz podróżował przez 12 godzin bez stolika z tacą lub podnóżka.

Podczas kolejnej podróży na Penn Station, zapytałem pracownika obsługi klienta, jak wcześnie zaleca przyjazd do Adirondack.

„Im wcześniej tym lepiej”, powiedział mi, ale powiedział, że co najmniej 45 minut przed odjazdem jest kluczowe. Dodał jednak, że jeśli się spóźnisz, to nie jest lotnisko, więc sprawdzą twój paszport i pozwolą ci wsiąść aż do momentu, gdy pociąg odjedzie ze stacji.

Ponieważ pociągi Adirondack i Maple Leaf dzielą się poza miastem, aby dostosować się do prac torowych, musieliśmy się upewnić, że jesteśmy we właściwym wagonie. W przeciwnym razie, moglibyśmy skończyć w Toronto.

Pociąg i miejsce

Ponieważ nie było zarezerwowanych miejsc, było kto pierwszy ten lepszy – a pełny pociąg oznaczał, że nikt nie był bez kolegi na ponad 10-godzinną podróż do Montrealu.

Od razu rzuciły mi się w oczy skórzane fotele w kolorze pewter-skórzane siedzenia w kolorze pewter, które wydawały się całkiem nowe i czyste. Każdy pasażer Adirondack miał fotel, który nie leżał na płasko, ale był mocno odchylony, a także miał mnóstwo miejsca na nogi, stolik i podnóżek.

Pod oknem były też dwa gniazdka, ale to było kłopotliwe: Jeśli osoba siedząca przy przejściu chciała się podłączyć do prądu, osoba zajmująca miejsce przy oknie musiała się pogodzić z tym, że przewody biegną jej przez kolana. Na szczęście w wagonie kawiarnianym również było wiele miejsc, gdzie można naładować baterie.

Nawet zaplątany w kable do ładowania, Adirondack był zdecydowanie wygodniejszy i bardziej przestronny niż większość lotów, które można by odbyć na weekend w Montrealu.

Rodziny i grupy podróżujące razem miały ograniczone możliwości, ale siedzenia z przodu wagonu zapewniały więcej miejsca na nogi i przestrzeń do przechowywania. Wielu podróżnych spędziło większość czasu w wagonie kawiarnianym, który posiadał rzędy stolików, przy których mogło zasiąść od czterech do sześciu podróżnych.

Wyjechaliśmy ze stacji zaledwie kilka minut po czasie i zostaliśmy powitani przez zabawnego konduktora Jeffa, który sprawdził nasze bilety i potwierdził garstce zdenerwowanych podróżnych (w tym mnie), że tak, to był właściwy wagon dla Montrealu.

„Nie jestem sierżantem musztry,” powiedział. „Nie jestem byłym wojskowym. Ostrzegł, że jeśli jako zbiorowość nie zadbamy o łazienki w pociągu (a konkretnie cztery w Adirondack), to „znikną”. Oprócz niejasnych gróźb dotyczących toalet, Jeff powiedział również podróżnym siedzącym przed nami, w przedniej części wagonu bez okien, że powinni udać się do wagonu kawiarnianego po przystanku Whitehall. Wtedy, jak powiedział, widok będzie naprawdę dobry.

Amenities

Jako część mojej romantycznej wizji malowniczej podróży koleją do Kanady, wyobrażałem sobie, że kupię lekkie śniadanie w wagonie kawiarnianym, zajmę miejsce przy oknie i będę pracował. Jeśli nic innego, pomyślałem, 12-godzinna podróż pociągiem musi być dobra do wymuszenia produktywności.

Ale Wi-Fi na tej przejażdżce było śmieciem. Śmieci, jeśli można tak powiedzieć. Totalne bzdury. Prawie nie mogłem się połączyć, a z powodu trasy, moja usługa komórkowa była punktowa przez cały czas, zbyt. Nie mogłem nawet załadować Instagrama, nie mówiąc już o używaniu mojego telefonu jako hot spotu.

Dowód? Próbowałem przeprowadzić test prędkości, aby dowiedzieć się, jak złe było Wi-Fi i dostałem błędy, których nie widziałem, próbując połączyć się z najbardziej przestarzałym Wi-Fi w samolocie.

W porządku, pomyślałem. Może mógłbym podziwiać scenerię z wagonu kawiarnianego i pisać, albo czytać coś lekkiego. Jest to zdecydowanie bardziej realny plan dla wszystkich czytelników zainteresowanych, powiedzmy, długodystansową trasą do Kanady. Ale w wagonie kawiarnianym zawsze było tłoczno i gwarno. Rodziny i grupy rozmawiały i przekąszały, a także toczyła się gorąca gra w karty, która trwała przez kilka godzin. Przynajmniej, w przeciwieństwie do samolotu, zawsze można odejść od płaczących dzieci i wojowniczych dorosłych.

Ale dwa całe stoły były zarezerwowane dla członków załogi Amtrak, i z wyjątkiem początku jazdy, nigdy nie widziałem ich zajętych, poza bagażem zajmującym miejsce. Kolejne dwa stoliki w drugim wagonie kawiarnianym były prawie zawsze wypełnione konduktorami, którzy głośno rozmawiali po drugiej stronie przejścia. Wszystko byłoby w porządku, gdyby tak wiele stolików nie było w rezultacie nieużytecznych dla pasażerów.

W czasie podróży wielokrotnie odwiedzałem wagon kawiarniany, w tym zaraz po otwarciu, żeby zobaczyć, jaki mają zapas. Czekając w kolejce, zauważyłem, że wiele pozycji w menu napowietrznym było oznaczonych jako wyprzedane (w tym taca z serem i krakersami, makaron z białym cheddarem i serem oraz kanapka z pieczonym indykiem). Ale podczas jednego z postojów, przypuszczalnie nieplanowanej godziny, którą spędziliśmy na stacji Albany-Rensselaer, wydawało się, że uzupełnili zapasy.

Na śniadanie, zamówiłem gorącą kawę Dunkin' Donuts, grecki jogurt Chobani i kubek z owocami, co kosztowało mnie 13 dolarów.50. I nie, ten zakup nie został zakodowany jako podróż.

Była też pełna lista alkoholi, win i piw, a także szereg lekkich przekąsek (hummus z precelkami lub warzywami, orzeszki ziemne, chipsy ziemniaczane Miss Vickie) oraz kilka pozycji, które można zakwalifikować jako posiłki: Osobiste pizze DiGiorno, wołowe lub wegańskie burgery, hot-dogi i niejasno kusząca śródziemnomorska miska z kurczakiem i quinoa.

Ale pro ruch tutaj jest, aby zamówić Shake Shack na Penn Station przed wejściem na pokład i spakować swoje ulubione przekąski z domu. Jedynym powodem, dla którego chciałbyś wydać swoje dolary w kawiarni Amtrak jest zmiana kierunku jazdy. Ponieważ po 10 godzinach, cóż, po prostu o wszystkim, zaczynasz szukać objazdów w dziwnych miejscach.

Przykład w punkcie: łazienki.

Tak jak Jeff przepowiedział, trzy z czterech łazienek „zniknęły” do południa, z ponad siedmioma godzinami podróży w lewo. Poszedłem więc sprawdzić resztę pociągu.

Wciąż całkiem ładne i nowoczesne, ale bez podnóżka lub tego samego kąta odchylenia oparcia, wiele wagonów z przodu pociągu było całkowicie pustych, w tym te z siedzeniami w stylu kawiarni, o których żałuję, że nie wiedziałam wcześniej podczas podróży. Te łazienki były również niezwykle czyste i wciąż działające, podczas gdy łazienki w części „Adirondack” pociągu były obrzydliwe, lub całkowicie niedostępne.

„Nie działa”, ostrzegała jedna gorąca różowa karteczka Post-It przyklejona do drzwi łazienki. „Brak wody.” Inna łazienka miała „Nie działa” napisane na manilowej kopercie przyklejonej do drzwi.

Więc, podczas gdy przestronne łazienki powinny być pro podróżą pociągiem, ludzie nadal są niezdolni do korzystania z udogodnień bez rujnowania ich. Albo przynajmniej zamoczenia ich bardzo, bardzo mocno.

Obsługa

Tuż przed przekroczeniem granicy kanadyjskiej, około 14:45, konduktorka przyszła do naszego wagonu, aby wyjaśnić proces. Powiedziała, że odprawa imigracyjna może potrwać zaledwie 30 minut. Ale widziała też, że proces ten trwa cztery godziny. Więc, ostrzegła, miej swoją kartę imigracyjną wypełnioną i paszport gotowy.

Oczywiście, ponieważ pociąg był pełen ludzi, nikt nie zrobił żadnej z tych rzeczy. Brat i siostra (zbyt starzy, aby to było słodkie) siedzący naprzeciwko mnie używali swoich dokumentów imigracyjnych, aby grać w niemożliwie konkurencyjną grę w tic-tac-toe.

Kanadyjscy funkcjonariusze organów ścigania weszli do pociągu i przejrzeli dokumenty każdego, zadając takie pytania jak „Co robisz w pracy?” i „Dlaczego jedziesz do Kanady?”

Jeden z funkcjonariuszy zapytał kobietę stojącą za mną: „Dlaczego zdecydowałaś się jechać pociągiem do Montrealu?”

Ja już zadawałam sobie to pytanie.

Wiele osób zostało zabranych na dokładniejsze przesłuchanie, a cały proces trwał około dwóch godzin. W tym momencie zacząłem grać z samym sobą w niebezpieczną grę.

„Mógłbym w tym momencie polecieć do Kanady i z powrotem” – pomyślałem. „Dwa razy.”

Chociaż podróż pociągiem miała trwać około 12 godzin (i tak o dwie więcej niż trasa południowa, która rozpoczyna się w Montrealu), zaczynaliśmy patrzeć w dół lufy na ponad 13 godzin.

Wrażenie ogólne

Gdy dotarliśmy na Gare Centrale w Montrealu ponad półtorej godziny po czasie, stacja była ciemna i pusta.

Gdy zbieraliśmy nasze rzeczy, jeden mężczyzna pośpiesznie minął wszystkich, gdy drzwi pociągu się otworzyły, tłumacząc, że ma rezerwację na kolację, cóż, właśnie teraz. A przecież jest to jeden z najwspanialszych czynników podróży pociągiem (zazwyczaj, w każdym razie) – że pociągi zwykle jeżdżą według ścisłego, dokładnego rozkładu jazdy. Zwykle można na nich polegać jak na zegarku i dokonywać rezerwacji w okolicach planowanego przyjazdu, co rzadko ma miejsce w przypadku lotów.

Jednak nawet przy tym, pociąg Adirondack był rozczarowaniem.

Od samego początku, pociąg Adirondack nie spełnił moich, co prawda wzniosłych, oczekiwań. Proces odprawy był nieco zagmatwany i mimo że nie musiałem zdejmować butów, brakowało mi znajomości TSA PreCheck.

Pokład to wolna przestrzeń bez przydziału miejsc, i jeśli skończysz bez stolika lub okna, dwa powody, dla których prawdopodobnie zarezerwowałeś tę podróż (patrz: wymuszona produktywność, podglądanie liści) są w pewnym sensie punktem bez znaczenia. I to zanim jeszcze spróbujesz połączyć się z Wi-Fi.

I tak, sceneria jest piękna. Ale jako ostatni gwóźdź do trumny w kształcie lokomotywy, Amtrak wycofał w tym roku Great Dome Car. I tak naprawdę nie było łatwo podziwiać widoki z pociągu. Okna były brudne, a widok przycięty.

Jasne, Amtrak może być bardziej przystępną opcją, gdy rezerwujesz z dużym wyprzedzeniem (poniżej 100 dolarów w obie strony, jeśli planujesz z wyprzedzeniem) w porównaniu do minimum 200 dolarów za bilet lotniczy.

Ale tak naprawdę: możesz dojechać do Hudson Valley z Nowego Jorku w dwie godziny, nawet przy dużym natężeniu ruchu. I jeśli naprawdę chcesz doświadczyć jesiennych liści – podziwiać widoki i cały ten jazz – twierdzę, że jesteś o wiele lepszy od wzięcia samochodu i wydostania się na łono natury na cały dzień. Spędź te godziny na wędrówce lub pikniku nad jeziorem w stanie upstate, zamiast tkwić w ponurym wagonie kolejowym przez kilkanaście godzin.

A jeśli chodzi ci o wycieczkę do Montrealu, cóż, jak już mówiłem: Istnieją samoloty do tego.

Wszystkie zdjęcia autorstwa autora.

Złóż wniosek teraz

Zastrzeżenia redakcyjne: Opinie wyrażone tutaj są wyłącznie opiniami autora, a nie opiniami jakiegokolwiek banku, wystawcy karty kredytowej, linii lotniczych lub sieci hoteli i nie zostały zweryfikowane, zatwierdzone lub w inny sposób poparte przez którykolwiek z tych podmiotów.

Zrzeczenie się odpowiedzialności: Odpowiedzi poniżej nie są dostarczone lub zlecone przez bank reklamodawcy. Odpowiedzi nie zostały zweryfikowane, zatwierdzone lub w inny sposób zaaprobowane przez bank reklamujący. Nie jest obowiązkiem banku reklamodawcy zapewnienie, że wszystkie posty i/lub pytania są odpowiedziane.