Dobra trwałe to te dobra, które nie zużywają się szybko i trwają przez długi okres czasu. Przykłady dóbr trwałych obejmują ziemię, samochody i urządzenia.
Dobra nietrwałe lub dobra miękkie to dobra, które mają krótki cykl życia. Są one wykorzystywane wszystkie na raz lub mają żywotność mniej niż trzy lata. Na przykład żarówki, produkty papiernicze i produkty spożywcze.
Ekonomia dóbr trwałych
Konsumenci są gotowi kupić dobro trwałe dzisiaj, ale zawsze mogą poczekać i kupić je jutro. Kiedy już kupią dobro trwałe, nie muszą kupować go w najbliższej przyszłości. Biorąc to pod uwagę, na bieżący popyt wpływają oczekiwania dotyczące przyszłych cen, stopień cierpliwości konsumentów oraz sposób, w jaki wyceniają oni dane dobro. Popyt, z którym firma ma do czynienia w każdym okresie, zależy od tego, ilu konsumentów nie kupiło dobra w poprzednich okresach.
Nikt nie kupuje po cenie wyższej niż Pc, ponieważ konsumenci oczekują przyszłych obniżek cen. Aby sprzedać dziś jakieś jednostki, musi obniżyć cenę, aby skłonić konsumentów do zakupu.
W wyniku tego monopolista pobiera cenę konkurencyjną.
Rozwiązania
- Zniszczyć resztki lub w tym przykładzie, oddać ziemię
- „Złamać formę”, ogranicza reprodukcję trwałego dobra
- „Planowane starzenie się”, uczynić dobro mniej trwałym (np. problem e-odpadów)
- Nie sprzedawaj, wynajmij ziemię
Ekonomia dóbr nietrwałych
Cena w końcu staje się kosztem krańcowym.
Pasja Prateek Agarwal do ekonomii rozpoczęła się podczas jego kariery licencjackiej w USC, gdzie studiował ekonomię i biznes. Rozpoczął Intelligent Economist w 2011 roku jako sposób na nauczanie obecnych i kolegów studentów o zawiłościach tego tematu. Od tego czasu szeroko badał tę dziedzinę i opublikował ponad 200 artykułów.