Czy zastanawiałeś się, jak wygląda typowy dzień pracy pracownika socjalnego w Child Protective Services (CPS)?
Dzięki Brockowi Venture*, który pracuje w tej branży od 15 lat i uprzejmie zgodził się udzielić wywiadu, w tym wpisie dowiesz się, jak wygląda praca socjalna w opiece społecznej nad dziećmi.
Będziesz miał również okazję dowiedzieć się, jakich typów pytań możesz się spodziewać na rozmowie kwalifikacyjnej na stanowisko w CPS.
Brock, zacznijmy od podstaw. Czy mógłbyś nam powiedzieć, jakie jest Twoje obecne stanowisko? I co się z tym wiąże?
Obecnie jestem kierownikiem ds. badań przesiewowych CPS w dużym mieście na wschodnim wybrzeżu. Należę do zespołu trzech kierowników, którzy nadzorują 15 pracowników (Screeners). Aby zostać superwizorem, trzeba mieć licencję MSW.
Nasz personel jest uważany za caseworkerów – niektórzy są BSWs, niektórzy są MSWs bez licencji, niektórzy po prostu mają BA w dyscyplinie usług ludzkich. Jesteśmy tym, co określa się mianem „gorącej linii w sprawie nadużyć wobec dzieci”. Przyjmujemy telefony, listy, e-maile, zgłoszenia dotyczące zarzutów maltretowania dzieci.
Zbieramy informacje, często w trakcie wykonywania interwencji kryzysowej, ponieważ wielu dzwoniących jest bardzo zdenerwowanych i pobudzonych. Następnie musimy ocenić i przetworzyć informacje i podjąć działania – czy jest to natychmiastowe zagrożenie i musimy zadzwonić pod numer 911 i uzyskać priorytetową odpowiedź CPS?
Czy to nawet spełnia próg dla dochodzenia CPS? Czy oni po prostu potrzebują usług poprzez Family Preservation, czy tylko skierowania do społeczności? Czy jest to informacja dla pracownika w aktywnej sprawie? Czy może po prostu udokumentować połączenie i odrzucić je? Wiele wewnętrznych decyzji do podjęcia, również – czy to idzie do jednostki ds. nadużyć seksualnych? Oznacza to, że musimy również robić prześwietlenia, szukać otwartych spraw, sprawdzać rejestry karne itp. Jesteśmy również izbą rozliczeniową dla społeczności i międzyinstytucjonalnie – ponieważ kierujemy wszystkie nowe skierowania, musimy wiedzieć, jak działa system, z kim rozmawiać, kto co prowadzi itp.
Więc cały czas otrzymujemy telefony dotyczące procesów wewnętrznych. Naszymi rozmówcami jest cała społeczność – inni specjaliści, policjanci, sąsiedzi, małżonkowie, same dzieci itd. Usługa jest 24-7, pomagam w prowadzeniu dziennej zmiany.
Jaki jest typowy dzień jak dla Ciebie w Twojej pracy?
Busy!!! Mamy średnio ponad 100 kontaktów dziennie, i pomimo posiadania 15 pracowników z powodu urlopów, dni chorobowych, itp, mamy średnio około 10 pracowników w danym dniu.
Jako przełożony muszę monitorować rozmowy i wydajność personelu poprzez system komputerowy call center, (ile rozmów każdy pracownik podejmuje, jak długo mają przerwę, itp.), przeglądać, sprawdzać i zatwierdzać wszystkie skierowania w naszym systemie danych, konsultować się z pracownikami w celu podjęcia decyzji o skierowaniu.
Konsultuję się również z kierownictwem wyższego szczebla, zwłaszcza w odniesieniu do przypadków śmierci dzieci i spraw związanych z mediami, konsultuję się z wewnętrznymi przełożonymi i pracownikami w zakresie pytań dotyczących procesu, interweniuję w przypadku zdenerwowanych klientów, jestem pierwszą linią kontaktu w przypadku wszystkich skarg klientów i zajmuję się rutynowymi kwestiami personalnymi, takimi jak wnioski o zwolnienie lekarskie, karty czasu pracy, oceny wydajności itp.
Więc to może być dość gorączkowy- ale dobrą rzeczą w przesiewowych jest można zostawić go w pracy na koniec dnia. Nie ma bieżących spraw do pracy lub monitorowania – po prostu wiele decyzji na samym początku, wiele informacji do wymiany, a następnie można wrócić do domu i nie martwić się o sprawę, ponieważ ktoś inny ją prowadzi.
Czy pracownicy socjalni są zazwyczaj dobrze przeszkoleni w CPS?
W dużej mierze zależy to od agencji! W Maryland, wszyscy pracownicy opieki społecznej DSS dziecko musi uczestniczyć w obowiązkowej Akademii Child Welfare, który, jak sądzę, działa na 6 tygodni teraz.
Jest to przydatne, ale bardziej ogólne w szkoleniu. Większość tego, czego się uczysz, to OTJ, więc po Akademii twoje doświadczenie może się bardzo różnić w zależności od lokalizacji, a nawet od przełożonego do przełożonego.
Jakie aspekty pracy lubisz najbardziej?
Uwielbiam być w stanie edukować i pomagać klientom, zarówno wewnętrznie, jak i w społeczności. W Screening masz do wyjaśnienia, jak działa system i zorganizować dla gładszej interakcji między systemami – co nie jest tak łatwe, jak się wydaje!!!
Screening jest gdzie interwencja zaczyna – i jestem dumny z tego, że mogę mieć pracowników, którzy nadają dobry ton dla usług, które będziemy świadczyć.
Jakie są części swojej pracy, które uważasz za najtrudniejsze? I jakie są strategie, które stosujesz, aby sprostać tym wyzwaniom?
Wyzwaniem jest nadążanie za liczbami i statystykami dla wyższego kierownictwa przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości pracy. Krótszy czas oczekiwania na połączenie, mniejsza liczba połączeń przerwanych itp. to zawsze duże priorytety. Ale nie chcesz tego kosztem pośpiesznych ocen pracy, kurtuazyjnej obsługi, braku istotnych szczegółów itp. Częste spotkania grupowe i indywidualne, sesje burzy mózgów, słuchanie pracowników o ich wyzwaniach, opracowywanie systemów usprawniających od podstaw – to jest to, co pomaga.
Czy mógłby Pan podzielić się typowym przykładem przypadku z klientem?
Z dzieckiem w szkole:
„Witam, jestem pan Venture, pracownik socjalny z Child Protective Services.
Czy wie Pan/Pani co to jest pracownik socjalny? Czy wiesz co to jest CPS? (Rozpocząć krótką rozmowę na ten temat).
Moją pracą jest upewnienie się, że dzieci są bezpieczne w swoich domach z kimkolwiek, kto się nimi opiekuje. Ktoś się o ciebie martwił i poproszono mnie, żebym przyszła upewnić się, że nic ci nie jest.
Zadam ci mnóstwo pytań – jeśli nie chcesz odpowiadać lub nie znasz odpowiedzi, to w porządku. Nie musisz też ze mną rozmawiać, jeśli nie chcesz.”
Po rozmowie na ten temat – czasami dziecko odchodzi, zazwyczaj starszy nastolatek z dużym doświadczeniem z CPS. Czasami młodsze dzieci chcą, aby doradca lub nauczyciel siedzieć w – to jest OK, too.
Typowe pytania: Z kim mieszkasz, ile mają lat, ich nazwiska, gdzie mieszkasz, kto zwykle ogląda Ciebie i Twoje rodzeństwo, co jesz w domu, jak często, kto gotuje, kto karmi dziecko, co jest najdłużej zostałeś sam i co się dzieje, gdy masz kłopoty.
Jakie są typowe dzień jak dla Ciebie, co jest najlepsze w swojej rodzinie, najgorsze rzeczy, czy kiedykolwiek bać w domu, co sprawia, że boisz się, czy kiedykolwiek zostałeś ranny naprawdę źle, jak to się stało, czy odwiedzasz ludzi jak krewnych dużo, kim są, czy są jakieś dorosłych oprócz rodziców, które dbają o Ciebie, itp.
To naprawdę pomaga mieć wiele rodzeństwa w dochodzeniach, które są werbalne, więc można odnieść się do informacji. Należy również ocenić wiek i poziom rozwoju zadając pytania.
„KTO DO CIEBIE WEZWAŁ !!! Czy zabrałeś moje dzieci!!!” są często typowymi pierwszymi odpowiedziami.
„Przykro mi, nie wolno nam powiedzieć, kto dzwonił – ale mogę powiedzieć, co zostało zgłoszone. I proszę zrozumieć – to nie znaczy, że w to wierzę, po prostu muszę się upewnić, że wszyscy są bezpieczni, a jeśli część z tego jest prawdą, będziemy pracować razem, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku.
A ja nie zabrałam Pani dzieci- rozmawiałam już z nimi dzisiaj w szkole i na podstawie tego, co powiedziały nie mam powodu, żeby je zabrać. Muszę tylko z panią porozmawiać, żeby wiedziała pani, co o pani powiedziano, jakie ma pani prawa i co CPS zamierza zrobić, żebyśmy mogli pani pomóc i zejść pani z oczu.
Nie musi pani ze mną rozmawiać, może pani zadzwonić do adwokata, jeśli pani chce – ale naprawdę chcę tylko rozwiązać tę sprawę szybko i bezpiecznie dla nas wszystkich.”
Przechodząc na inny temat, czy mógłbyś podzielić się z nami kilkoma ukierunkowanymi pytaniami, które tylko pracownik socjalny przeprowadzający rozmowę kwalifikacyjną na stanowisko związane z opieką nad dziećmi może spodziewać się napotkać?
- „Czy kiedykolwiek sam miałeś jakieś doświadczenia, które mogą mieć wpływ na to, jak wchodzisz w interakcję z maltretowanymi dziećmi? Jeśli tak, proszę wyjaśnić.”
- „Jak według Pana/Pani poradził(a)by sobie Pan/Pani z klientami bardzo się na Pana/Panią złoszczącymi, a nawet grożącymi Panu/Pani?”.
- „Jak się Pan/Pani czuje w kwestii dyscypliny fizycznej?”
- „Jak poradziłbyś sobie z egzekwowaniem prawa, z którym się nie zgadzasz?”.
- „Jak poradziłbyś sobie z pozwoleniem klientom na angażowanie się w legalne zachowania, które mogą nie być w najlepszym interesie ich samych lub dziecka, ale nie możesz ich prawnie powstrzymać?”.
- „Opisz swoje umiejętności zarządzania czasem, oraz zdolność do wielozadaniowości.” (To ostatnie jest OGROMNE!)
A jakie rodzaje pytań może zadać pracownik socjalny starający się o rolę nadzorczą w opiece społecznej nad dziećmi?
- „W jaki sposób odniósłby się Pan do członka personelu, który cierpi z powodu oczywistego wypalenia zawodowego?”
- „Co by Pan(i) zrobił(a), aby pomóc pracownikowi, który ciągle zalega z papierkową robotą?”
- „Wszystko w tym samym czasie – musi Pan(i) wziąć udział w spotkaniu kierownictwa, pracownik właśnie zadzwonił do Pana(i) z kryzysową sytuacją w terenie, a na Pana(i) biurku właśnie znalazła się sprawa priorytetowa do przydzielenia. Jak ustalasz priorytety i radzisz sobie z tymi zadaniami?” (to naprawdę zdarza się również w opiece nad dziećmi!)
- „Jak poradził(a)by Pan(i) sobie z klientem, który dzwoni ze skargą na rzekome nieetyczne zachowanie Pana(i) pracownika?”
Na koniec, jakie rady zaoferowałaby Pani pracownikom socjalnym zainteresowanym wejściem na arenę pomocy społecznej?
- Zawsze należy odnosić się z szacunkiem do klientów i NIGDY nie mówić do nich z góry. Oznacza to – bądź bardzo uprzejmy, przedstaw się i przedstaw swoją rolę, poświęć dużo czasu na wyjaśnienie interwencji, praw klienta, a jeszcze więcej – na wysłuchanie go; pytaj o zgodę na wejście do domu, sprawdzenie rzeczy, rozmowę z ludźmi – nawet jeśli masz prawo zrobić to bez zgody.
- Poproś o pozwolenie na wejście do domu, sprawdzenie rzeczy, rozmowę z ludźmi – nawet jeśli masz prawo zrobić to bez zgody. Pytając o pozwolenie najpierw, przechodzisz długą, długą drogę do budowania zaufania i lepszego zrozumienia sytuacji.
- Na wizycie domowej – nie używaj „klinicznego bełkotu”- rozmawiaj z ludźmi prostym angielskim (lub jakimkolwiek innym językiem, którego potrzebujesz i którym jesteś w stanie się posługiwać). „Kliniczny bełkot”, czyli używanie terminów z dziedziny psychologii, zraża klientów i stwarza różnice władzy.
- Jeśli kiedykolwiek uwierzysz, że jesteś w niebezpieczeństwie – NATYCHMIAST WYJDŹ. Zawsze możesz wrócić z policjantami. Ale tylko wtedy, gdy jeszcze żyjesz – pracownicy opieki społecznej zostali zamordowani w pracy przez klientów.
- I na koniec – NIE RÓB KARY. Nie możesz uratować wszystkich, ale możesz się upewnić, że nie wyrządzisz im więcej szkód swoim zachowaniem.
Dzięki wielkie, Brock, za dostarczenie nam tego szczegółowego wprowadzenia do pracy socjalnej w służbach ochrony dzieci!
Dzięki wielkie, Brock, za dostarczenie nam tego szczegółowego wprowadzenia do pracy socjalnej w służbach ochrony dzieci!