Guinguette Marais Poitevin

Co to jest Dług Drugiego Zastawu?

Dług z drugim zastawem to pożyczka, która pojawia się po ustanowieniu pierwszego zastawu. Następnie odnosi się do rankingu długu w przypadku bankructwa i likwidacji jako przychodzące po długu pierwszego zastawu jest w pełni spłacony. Innym terminem dla tego typu zabezpieczenia długu jest dług junior lub dług podporządkowany.

Długi te mają niższy priorytet spłaty niż inne, senior lub dług o wyższej randze. Innymi słowy, second-lien jest drugi w kolejce do pełnej spłaty w przypadku niewypłacalności kredytobiorcy. Dopiero po zaspokojeniu wszystkich długów uprzywilejowanych, takich jak kredyty i obligacje, dług z drugim zastawem może zostać spłacony. Inwestorzy w dług podporządkowany muszą zatem być świadomi swojej pozycji w kolejce do otrzymania pełnej spłaty kapitału w przypadku niewypłacalności przedsiębiorstwa bazowego.

Dług podrzędny wyjaśniony

Dług podrzędny ma podporządkowane roszczenie do zabezpieczenia zastawionego w celu zabezpieczenia pożyczki. W przypadku przymusowej likwidacji, dług podporządkowany może otrzymać wpływy ze sprzedaży aktywów zastawionych w celu zabezpieczenia kredytu, ale dopiero po otrzymaniu płatności przez posiadaczy długu uprzywilejowanego. Ze względu na podporządkowane wezwanie do zapłaty z tytułu zastawionych zabezpieczeń, zastawy wtórne wiążą się z większym ryzykiem dla kredytodawców i inwestorów niż dług nadrzędny. W związku z podwyższonym ryzykiem, pożyczki te mają zazwyczaj wyższe oprocentowanie i podlegają bardziej rygorystycznym procesom zatwierdzania.

Jeżeli pożyczkobiorca nie wywiązuje się ze spłaty zabezpieczonej pożyczki, posiadacz zastawu nadrzędnego może otrzymać 100% salda pożyczki ze sprzedaży aktywów bazowych. Jednak posiadacz drugiego zastawu może otrzymać tylko ułamek niespłaconej kwoty kredytu.

Na przykład, jeśli kredytobiorca nie wywiązuje się ze spłaty kredytu na nieruchomości z drugą hipoteką, wierzyciele mogą zamknąć i sprzedać dom. Po całkowitej spłacie salda pierwszej hipoteki, dystrybucja wszelkich pozostałych wpływów trafia do pożyczkodawcy drugiej hipoteki.

Ryzyko związane z kredytami z drugim zastawem

Podstawowym ryzykiem dla kredytodawców związanym z kredytami z drugim zastawem jest niewystarczające zabezpieczenie w przypadku niewywiązania się z umowy lub złożenia wniosku o upadłość. Podczas procesu aplikacji, pożyczkodawcy z drugim zastawem zazwyczaj oceniają wiele z tych samych czynników i wskaźników finansowych, co pożyczkodawcy z pierwszym zastawem. Te wskaźniki finansowe obejmują punktację kredytową, zarobki i przepływy pieniężne. Kredytodawcy sprawdzają również stosunek zadłużenia do dochodów kredytobiorcy, który pokazuje procent miesięcznego dochodu przeznaczonego na spłatę długów. Zazwyczaj kredytobiorcy z niskim ryzykiem niewypłacalności otrzymują korzystne warunki kredytowe, co skutkuje niższym oprocentowaniem.

Aby ograniczyć ryzyko, kredytodawcy z drugim zastawem muszą również określić wysokość kapitału własnego dostępnego ponad saldo zadłużenia z tytułu długu nadrzędnego. Kapitał własny jest różnicą pomiędzy wartością rynkową aktywów bazowych pomniejszoną o niespłacone kredyty na tych aktywach.

Na przykład, jeśli firma ma niespłacone 1 000 000 USD pierwszego zastawu na budynku, a struktura ma wycenioną wartość 2 500 000 USD, pozostaje 1 500 000 USD kapitału własnego. W tym przypadku, pożyczkodawca z drugim zastawem może zatwierdzić pożyczkę tylko na część pozostałego kapitału, powiedzmy 750 000 USD – 50%. Ponadto, posiadacz pierwszego zastawu może mieć zastrzeżenia na swoich warunkach kredytowych, które określają ograniczenia dotyczące tego, czy firma może wziąć dodatkowe zadłużenie lub drugą hipotekę na budynku.

Inne obliczenia kredytodawcy przeglądu podczas procesu kredytowego obejmują wartość rynkową budynku, potencjał dla aktywów bazowych, aby stracić wartość, a koszt likwidacji. Kredytodawcy mogą ograniczyć wielkość second-liens, aby zapewnić, że łączne saldo zadłużenia jest znacznie mniejsza niż wartość zabezpieczenia.

Kredytodawcy zazwyczaj zawierają kowenanty w warunkach kredytowych. Kowenanty te nakładają ograniczenia i nakreślają konkretne wymagania wobec kredytobiorcy. Jeśli firma nie wywiązuje się z płatności, kowenanty kredytowe mogą wymagać sprzedaży aktywów w celu spłacenia długu.

Ryzyko inwestora z drugim zastawem

Mimo że inwestorzy z drugim zastawem otrzymują zapłatę przed zwykłymi akcjonariuszami w przypadku upadku firmy, dług podporządkowany ma swoje ryzyko. Jeśli spółka emitująca jest niewypłacalna, a w procesie likwidacji nie ma wystarczającej ilości aktywów, aby spłacić zarówno dług nadrzędny, jak i podrzędny, inwestorzy z drugim zastawem poniosą straty.

Mimo że dług podporządkowany może zaoferować inwestorom wyższe oprocentowanie niż tradycyjny dług o stałym oprocentowaniu, inwestorzy muszą być świadomi rentowności finansowej spółki emitującej i prawdopodobieństwa spłaty.

Ryzyko kredytobiorcy z drugim zastawem

Dług podporządkowany może mieć formę pożyczki z banku lub sprzedaży obligacji inwestorom. Pożyczkobiorcy mogą korzystać z zastawów wtórnych w celu uzyskania dostępu do kapitału własnego lub dodania kapitału do bilansu firmy. Zastawienie aktywów w celu zabezpieczenia drugiego zastawu również stanowi ryzyko dla kredytobiorcy.

Niezależnie od przyczyn udzielenia drugiego kredytu, jeśli kredytobiorca nie spłaca długu, kredytodawca może rozpocząć procedury mające na celu wymuszenie sprzedaży zastawionych aktywów.

Na przykład, jeśli właściciel domu nie wywiązuje się z obowiązku spłaty drugiego kredytu hipotecznego, bank może rozpocząć proces wykluczenia. Wykluczenie jest procesem prawnym, w którym kredytodawca przejmuje kontrolę nad nieruchomością i rozpoczyna proces sprzedaży aktywów. Do zamknięcia dochodzi, gdy kredytobiorca nie może dokonać pełnych, zaplanowanych płatności kapitału i odsetek, jak określono w umowie kredytu hipotecznego.

Przedsiębiorstwa mają zazwyczaj szerszy zakres aktywów, które można zastawić jako zabezpieczenie, w tym nieruchomości, sprzętu i ich należności. Podobnie jak w przypadku drugiej hipoteki na domu, firma może być narażona na ryzyko utraty aktywów w wyniku likwidacji, jeśli pożyczkodawca udzielający drugiej hipoteki dokona zajęcia.

Skutki niewywiązania się z zobowiązań kredytowych

Zarówno przedsiębiorstwa, jak i osoby fizyczne mają ocenę kredytową, która ocenia ich zdolność do spłaty kredytów. Punktacja kredytowa jest liczbą statystyczną, która ocenia zdolność kredytową kredytobiorcy, biorąc pod uwagę jego historię kredytową.

Jeśli osoba fizyczna zalega z płatnościami lub nie wywiązuje się ze spłaty kredytu, jej punktacja kredytowa spada. Niska punktacja utrudnia tym kredytobiorcom zaciągnięcie pożyczki w późniejszym terminie i może wpłynąć na ich zdolność do zabezpieczenia zatrudnienia, mieszkań i przedmiotów takich jak telefony komórkowe.

Dla firmy negatywna historia kredytowa może oznaczać, że będą mieli trudności ze znalezieniem nabywców przyszłych obligacji, które mogą emitować bez oferowania podwyższonej stopy kuponowej. Ponadto, wiele firm korzysta z linii kredytowych kapitału obrotowego dla funkcjonowania ich działalności. Na przykład, firma może zaciągnąć pożyczkę z linii kredytowej (LOC) na zakup zapasów. Po otrzymaniu zapłaty za gotowe produkty, spłaca kredyt obrotowy i rozpoczyna proces od nowa w następnym cyklu sprzedaży.

Innym skutkiem niewykonania zobowiązania przez firmę jest wpływ na jej przepływy pieniężne. Przepływy pieniężne są miarą ilości gotówki generowanej przez firmę w celu prowadzenia działalności i wywiązywania się ze swoich zobowiązań. W wyniku wyższych kosztów obsługi długu i kosztów odsetkowych wynikających z wyższych stóp procentowych, przepływ gotówki ulega zmniejszeniu.

Przykład z życia wzięte

Przykładowo, powiedzmy, że Ford Motor Company (F) ma niespłacony kredyt w jednej ze swoich fabryk produkujących ciężarówki. Pożyczka wynosi około 10 000 000 USD, podczas gdy budynek i nieruchomość są warte 22 000 000 USD, zgodnie z ostatnią oceną ich wartości rynkowej. W rezultacie, firma posiada 12 000 000 USD dostępnego kapitału własnego (22 000 000 USD – 10 000 000 USD).

Pozostała do spłaty pożyczka w wysokości 10 000 000 USD jest długiem nadrzędnym i ma pierwszeństwo do zapłaty w przypadku niewykonania zobowiązań lub likwidacji firmy. W zamian za bycie posiadaczem pierwszego zastawu, bank nalicza 2% odsetek od noty o wartości 10 000 000 USD.

Ford chce wziąć drugą hipotekę – w istocie drugi zastaw na nieruchomości od innego banku. Jednakże drugi bank pożyczy tylko 50% pozostałego kapitału własnego na dług z drugim zastawem. W rezultacie Ford może pożyczyć 6 000 000 USD.

Załóżmy, że następuje recesja, która obniża nie tylko przychody firmy ze sprzedaży ciężarówek, ale także wartość nieruchomości. Jeśli firma nie spłaci swoich długów, każdy z kredytodawców może rozpocząć likwidację w celu zaspokojenia pożyczki. Po likwidacji i spłacie salda z pierwszej pożyczki w wysokości 10 000 000 USD, firmie pozostaje jedynie 5 000 000 USD. Jako dług podrzędny, drugi bank nie może otrzymać pełnej kwoty drugiego zastawu.