Guinguette Marais Poitevin

Ed Hochuli

Plik:Ed Hochuli.jpg

Urodzony

25 grudnia 1950 (wiek 70 lat)
Milwaukee, Wisconsin

Narodowość

Stany Zjednoczone

Zawód

Oficjalista NFL (1990-obecnie)
Prawnik (Jones, Skelton & Hochuli, P.L.C.) (1983-Present)

Dzieci

Szóstka dzieci

Strona internetowa

http://www.jshfirm.com

Edward G. Hochuli (ur. 25 grudnia 1950 r.) jest adwokatem w firmie Jones, Skelton & Hochuli, P.L.C. od 1983 r., a od sezonu 1990 NFL jest urzędnikiem futbolu amerykańskiego w National Football League (NFL). Jego numer munduru to 85. Przed rozpoczęciem kariery sędziowskiej, przez cztery sezony grał w college’u w piłkę nożną na University of Texas at El Paso (UTEP).

Hochuli jest jednym z najbardziej szanowanych urzędników w NFL, który pracował przy wielu meczach playoff, w tym dwóch Super Bowls. Jest również znany ze swojej atletycznej budowy ciała i wyjaśnień na boisku piłkarskim. W ankiecie przeprowadzonej przez ESPN w 2008 roku, Hochuli zrównał się z sędzią Mike’m Carey’em w głosowaniu na „najlepszego sędziego” wśród trenerów głównych NFL z ośmioma głosami. Rozpoczynając swój dwudziesty drugi sezon w lidze i dwudziesty jako sędzia (szef ekipy) od sezonu 2011 NFL, ekipa sędziowska Hochuliego składa się z sędziego Richa Halla, głównego liniowego Marka Hittnera, sędziego liniowego Adriana Hilla, sędziego boiskowego Craiga Wrolstada, sędziego bocznego Ronalda Torberta i sędziego tylnego Dona Careya.

Osobiste

Wczesne życie

Hochuli urodził się 25 grudnia 1950 roku w Milwaukee, Wisconsin, i mieszkał tam do ósmego roku życia, zanim jego rodzina przeniosła się do Tucson, Arizona. Był drugim dzieckiem z sześciorga rodzeństwa. W dzieciństwie uczęszczał do Canyon del Oro High School na przedmieściach Tucson w Oro Valley w Arizonie, a następnie ukończył ją w 1969 roku. W czasie nauki w szkole średniej interesował się sportem, uprawiając futbol (dwukrotnie zdobywając wyróżnienie w całym stanie), koszykówkę, zapasy i biegi. Swoją rywalizacyjną naturę przypisuje starszemu bratu, Chipowi Hochuli. Ed Hochuli powiedział SP w wywiadzie z 2004 roku, „Byłem kimś, kto chciał być dobry i chciałem, aby mój brat był ze mnie dumny, i chciałem, aby moi rodzice byli ze mnie dumni.” Po ukończeniu szkoły średniej, uzyskał tytuł licencjata z wyróżnieniem z UTEP w 1972 roku. Podczas studiów w UTEP, Hochuli grał jako linebacker w szkolnej drużynie piłkarskiej od 1969 do 1972 roku. Jako futbolista, zdobył wyróżnienia akademickie All-Western Athletic Conference w 1972 roku. Jego ojciec, Walter Hochuli, był zaangażowany w prawo jako planista testamentów i nieruchomości, co wpłynęło na Eda Hochuli, aby kontynuować karierę w prawie. W 1976 roku uzyskał tytuł Juris Doctor na University of Arizona Law School. W trakcie studiów Hochuli przez dwa lata pracował jako urzędnik sądowy u sędziego okręgowego Stanów Zjednoczonych Carla Muecke. Po zakończeniu edukacji, Hochuli został dopuszczony do adwokatury stanu Arizona.

Rodzina

Hochuli mieszka w obszarze metropolitalnym Phoenix. Ma w sumie sześcioro dzieci i dziesięcioro wnucząt. On i jego żona Cathie mieszkają w Arizonie. Spośród szóstki dzieci, Shawn Hochuli grał w college’u w piłkę nożną w Pomona College i podąża za zawodem ojca jako urzędnik, obecnie pracując w college’u, Arena Football League i arenafootball2 – 13 sierpnia 2011 roku, dzień po tym, jak jego ojciec sędziował przedsezonowy mecz pomiędzy New England Patriots i Jacksonville Jaguars, Shawn był sędzią głównym ArenaBowl XXIV pomiędzy Jacksonville Sharks i Arizona Rattlers. Scott Hochuli jest właścicielem Hochuli Construction Team L.L.C., firmy, która specjalizuje się w budownictwie mieszkaniowym w rejonie Phoenix. Dwóch z braci Eda Hochuli jest prawnikami.

Prawnik

Hochuli jest prawnikiem procesowym i partnerem w arizońskiej kancelarii Jones, Skelton and Hochuli, P.L.C. od momentu jej założenia w 1983 roku. Firma rozpoczęła się z pięciu partnerów i siedmiu współpracowników, i rozszerzyła się do ponad osiemdziesięciu prawników. Hochuli specjalizuje się w cywilnych sporach sądowych w zakresie Bad Faith i odpowiedzialności pozaumownej, kompleksowych sporów sądowych, pokrycia ubezpieczeniowego i oszustw, błędów prawnych i odpowiedzialności zawodowej, obrony odpowiedzialności za produkt, Trucking i obrony przemysłu transportowego oraz bezprawnej śmierci i obrony przed obrażeniami ciała, i twierdzi, że jest zaangażowany w dwieście spraw w dowolnym czasie. Hochuli znajduje zainteresowanie w próbowaniu spraw, nazywając to „zastrzykiem adrenaliny” i dodając: „Uwielbiasz to wyzwanie – konkurencję, jeśli chcesz – z tego. To jest gra. To oczywiście bardzo ważna gra dla ludzi, i nie mam zamiaru umniejszać jej znaczenia. … Musisz przestrzegać tych zasad, a wynik jest wygrany lub przegrany. Jesteś na scenie.”

Jest dopuszczony do praktyki w sądach stanowych i federalnych Arizony oraz w Sądzie Apelacyjnym Stanów Zjednoczonych dla Dziewiątego Okręgu. Jego uznanie jako adwokata obejmuje przyznanie mu tytułu Best Lawyers in America od 2003 roku oraz Southwest Super Lawyers w 2007 roku. Super Lawyers obejmuje tylko pięć najlepszych procent prawników w stanie w oparciu o sumy punktów, wybranych przez rówieśników i poprzez niezależne badania przez Law & Politics.

Porównując swoje prawo i zawody sędziowskie, mówi: „Proces jest niczym, presja-wise, w porównaniu do NFL. … Mam tyle czasu na podjęcie decyzji z milionem ludzi oglądających i zgadujących (przez wideo) w zwolnionym tempie. Musisz mieć rację lub się mylić. Uwielbiam satysfakcję, gdy masz rację – i agonię, gdy się mylisz.” Hochuli odnajduje podobieństwa między boiskiem piłkarskim a salą sądową, mówiąc: „Na boisku ludzie lubią, że rządzę i wiem, co robię, ale w większości przypadków to tylko pozory. Zamierzam sprzedać wam moją decyzję. Tak samo jest na sali sądowej. Nie stajesz przed ławą przysięgłych i nie mówisz: „Uważam, że mój klient jest niewinny”. Mówisz, 'Mamy rację!'”

Kariera sędziowska

Wcześniejsze lata

Hochuli zaczął sędziować mecze futbolowe Pop Warner jako student prawa, aby uzyskać dodatkowy dochód, co zostało zasugerowane przez jednego z jego byłych trenerów w szkole średniej jako „sposób na pozostanie w kontakcie z grą”. Jego zainteresowanie sędziowaniem przeniosło się na baseball, gdzie był sędzią Małej Ligi Baseballowej od 1970 do 1973 roku. Po przejściu na poziom szkoły średniej w 1973 roku, skupił się na piłce nożnej i sędziował mecze w rejonie Tucson do 1985 roku. Oprócz sędziowania w szkołach średnich, pracował w college’u przy meczach futbolowych dla Big Sky Conference i Pacific-10 Conference jako sędzia liniowy w latach 80-tych.

Kariera w NFL

Wzrost do wolności sędziowskiej

Hochuli został zatrudniony przez NFL w 1990 roku jako sędzia tylny po złożeniu wniosku do ligi przed sezonem NFL 1989. Jego pierwszy mecz w lidze odbył się 11 sierpnia 1990 r. na Lambeau Field w Green Bay, Wisconsin. Przez pierwsze dwa lata w lidze był przydzielony do ekipy sędziowskiej kierowanej przez sędziego Howarda Roe. Aby zdobyć dodatkowe doświadczenie jako sędzia pomocniczy, a w końcu jako sędzia, Hochuli uczestniczył w latach 1991 i 1992 w partnerstwie NFL z World League of American Football (WLAF), wiosennej lidze rozwojowej. Wykorzystując swoje doświadczenie w WLAF, a także organizację, precyzję i umiejętności analityczne, których nauczył się pracując pod okiem Roe, Hochuli zapragnął zostać szefem ekipy w NFL. Został awansowany na sędziego w 1992 roku, kiedy u długoletniego sędziego Stana Kempa zdiagnozowano chorobę Lou Gehriga i zmuszono go do przejścia na emeryturę. Hochuli pracował w tym samym roku w Tokio w Japonii w meczu przedsezonowym jako sędzia pomocniczy, kiedy otrzymał telefon po meczu od ówczesnego dyrektora ds. sędziowania, Jerry’ego Seemana. Seeman poprosił Hochuli’ego, aby po raz pierwszy pracował jako sędzia, kiedy Denver Broncos gościli Cincinnati Bengals w meczu przedsezonowym.

Od kiedy został sędzią, Hochuli kierował ekipami sędziowskimi podczas Super Bowl XXXII i Super Bowl XXXVIII, a także został wybrany jako zastępca podczas Super Bowl XXXI, Super Bowl XXXVII i Super Bowl XXXIX. Poza dwoma Super Bowls, od początku sezonu NFL 2007 sędziował pięć meczów o mistrzostwo konferencji. Każde sędziowanie jest oceniane przez ligę co tydzień. Oceny te decydują o tym, którzy sędziowie są przydzielani do meczów playoff, jak również do Super Bowl. Hochuli przypisuje swojemu mentorowi, Jerry’emu Markbreitowi, czterokrotnemu sędziemu Super Bowl, największy wpływ na swoją karierę.

Strajk urzędników

Hochuli pełnił funkcję szefa NFL Referees Association, związku reprezentującego urzędników NFL. Związek był odpowiedzialny za wynegocjowanie nowego kontraktu dla urzędników przed sezonem 2001 NFL. W tym czasie pensje wahały się od pierwszorocznego sędziego zarabiającego 1,431 dolarów za mecz do weterana z dwudziestoletnim doświadczeniem zarabiającego 4,330 dolarów za mecz. Urzędnicy domagali się 400 procentowej podwyżki, podczas gdy liga oferowała zaledwie 40 procent. Podczas negocjacji Hochuli uważał, że najważniejsze w znalezieniu rozwiązania jest przekonanie ligi, że urzędnicy są pełnoetatowymi pracownikami.

Na początku sezonu urzędnicy odrzucili ofertę ligi, która przewidywała sześćdziesięcioprocentowy natychmiastowy wzrost wynagrodzenia, a następnie osiemdziesięciopięcioprocentowy wzrost wynagrodzenia w 2002 roku i stuprocentowy wzrost w 2003 roku. Po raz pierwszy w historii ligi w sezonie zasadniczym użyto urzędników zastępczych. Hochuli rozesłał e-mail do 1200 potencjalnych zastępców, ostrzegając ich, że „praca w charakterze parcha zaszkodzi i prawdopodobnie zabije wszelkie szanse na dostanie się do NFL”. Później żałował, że wysłał ten list do urzędników futbolu akademickiego w całych Stanach Zjednoczonych. Impas między związkiem a ligą zakończył się 19 września 2001 roku, kiedy urzędnicy zgodzili się na sześcioletnią umowę z ligi z natychmiastowym wzrostem wynagrodzenia o 50 procent z podwyżką każdego roku. Urzędnicy zostali zablokowani od ostatniego tygodnia gier przedsezonowych w tym roku i wrócili do pracy 23 września 2001 roku, kiedy liga wznowiła gry po atakach z 11 września 2001 roku.

Godne uwagi gry

Hochuli pracował pamiętne gry w całej swojej karierze. W swoim drugim roku pracy jako sędzia, pracował w 1993 roku w Święto Dziękczynienia w Irving w Teksasie nad meczem pomiędzy Dallas Cowboys i Miami Dolphins. W końcowych fragmentach meczu, Pete Stoyanovich z Miami zablokował próbę zdobycia bramki. Leon Lett z Kowbojów niechcący dotknął luźnej piłki, a Jeff Dellenbach z Delfinów rzucił się na nią. W tym czasie Hochuli nie miał pojęcia, co wydarzyło się w trakcie gry i musiał porozumieć się z trzema innymi sędziami, aby ustalić sekwencję wydarzeń. Na podstawie informacji zebranych od urzędników orzekł, że Miami zachowało posiadanie piłki.

2 października 2005 roku sędziował pierwszy mecz sezonu zasadniczego NFL rozgrywany poza Stanami Zjednoczonymi, kiedy to Arizona Cardinals grali z San Francisco 49ers w Mexico City w Meksyku, jako część kampanii marketingowej ligi „Fútbol Americano”. Przy pierwszym ogłoszeniu kary w meczu, Hochuli podał wyjaśnienie w języku hiszpańskim, aby wyrazić szacunek dla miasta i kraju gospodarzy.

Był sędzią w meczu pomiędzy Detroit Lions i Green Bay Packers, rozegranym 17 grudnia 2006 roku, w którym rozgrywający Green Bay Brett Favre został liderem wszech czasów pod względem liczby podań wśród rozgrywających w NFL. Favre nie wiedział, że jego 4,968 podań było rekordem, dopóki nie został o tym poinformowany podczas gry przez Hochuliego. Hochuli był sędzią ponownie w innym momencie bicia rekordu, kiedy Favre rzucił swoje 421. przyłożenie w karierze 30 września 2007 roku w Hubert H. Humphrey Metrodome w Minneapolis, Minnesota, aby pobić rekord należący wcześniej do Dana Marino.

Jedno z godnych uwagi wyjaśnień Hochuli’ego miało miejsce podczas meczu sezonu zasadniczego 2007 pomiędzy San Diego Chargers i New England Patriots. Podczas unieważniania przewinienia za trzymanie piłki, ogłosił przez mikrofon: „Nie było faulu na tym zagraniu. To nie było przytrzymanie. Obrońca był po prostu obezwładniony.”

Kontrowersyjne rozmowy

14 września 2008 roku, Hochuli sędziował słynny już mecz pomiędzy San Diego Chargers i Denver Broncos, który stał się godny uwagi z powodu bardzo kontrowersyjnej rozmowy pod koniec regulaminowego czasu gry. Wezwanie przyszło z 1:17 w lewo w grze, podczas gdy Denver był w posiadaniu piłki na linii San Diego jeden jard, trailing Chargers przez siedem punktów. W drugim rzucie, rozgrywający Denver Jay Cutler stracił piłkę, a odzyskał ją Tim Dobbins, linebacker z San Diego. Ed Hochuli gwizdnął w trakcie gry, sygnalizując, że zagranie było martwe i orzekł niekompletne podanie. Hochuli przyznał się do błędu i zauważył piłkę w miejscu upadku, ale nie mógł przyznać posiadania San Diego, a zagranie nie było możliwe do powtórzenia zgodnie z obowiązującymi wówczas zasadami natychmiastowej powtórki. Trener Chargers, Norv Turner, powiedział później po meczu: „Ed podszedł do mnie i powiedział, że to spieprzył. A to dla mnie jest nie do przyjęcia.” Hochuli zareagował na tę sytuację, pisząc: „Wpływanie na wynik meczu to druzgocące uczucie. Urzędnicy dążą do perfekcji – ja zawiodłem sromotnie”. Właściciel Dallas Cowboys Jerry Jones został nawet ukarany grzywną w wysokości 25 tysięcy dolarów za publiczne skrytykowanie Hochuliego. W następnym sezonie NFL przyjęła zasadę, że takie zagrania mogą być oceniane w ramach systemu natychmiastowych powtórek w sezonie NFL 2009. W listopadzie 2009 roku Hochuli powiedział magazynowi Referee: „To było naprawdę łatwe zagranie. Wiele razy zastanawiałem się, dlaczego zrobiłem to, co zrobiłem. Najlepszym wytłumaczeniem jest to, że to było prawie jak dysleksja. Zdałem sobie sprawę, że to było fumble i zrobiłem coś złego. Zrozumiałem, że się pomyliłem, ale nic nie mogłem na to poradzić.”

5 grudnia 2010 roku na Ford Field w Detroit, Hochuli podjął kontrowersyjną decyzję podczas meczu pomiędzy Chicago Bears a Detroit Lions. Doszło do tego w czwartej kwarcie, gdy pozostało 9:06, a Bears mieli piłkę na linii 22 jardów Lions, przegrywając 20-17. Przy pierwszej próbie, rozgrywający Chicago Jay Cutler przebiegł 8 jardów do linii 14 jardów, gdzie został uderzony przez obrońcę Detroit Ndamukonga Suha, który mocno, oburącz uderzył go w górną część pleców. Sędzia oznaczył Suha za niepotrzebne zagranie, orzekając, że Suh wykonał nielegalne uderzenie przedramieniem, „niepotrzebne działanie niezwiązane z grą w piłkę nożną”. Bears zdobyli zwycięskie przyłożenie jedną akcję później. Po meczu trener Lions, Jim Schwartz, nie zgodził się z tą decyzją i zastanawiał się, co jeszcze Suh mógł zrobić inaczej. Kilku zawodników Detroit również nie zgodziło się z decyzją, a Calvin Johnson stwierdził, że Suh „nie uderzył go łokciem”. To oczywiście pchnięcie, pchnięcie w dół”. Były NFL Vice President of Officiating i obecny analityk Fox Sports Mike Pereira napisał, że „To jest decyzja sędziowska i trzeba z nią żyć. Bezpieczeństwo graczy jest ogromną sprawą i nadal będzie kładziony nacisk przez urzędników, aby chronić wszystkich graczy.” Rich McKay, prezydent Atlanta Falcons i współprzewodniczący Komitetu Zawodów NFL, przyznał, że „Przy pełnej prędkości, można zobaczyć, gdzie (Hochuli) widział przynajmniej to, co widział …. Bezpieczeństwo graczy zawsze będzie na pierwszym planie (dla) tych urzędników. Nie jestem jednym, który będzie siedzieć tutaj i powiedzieć prawo wezwanie lub złe wezwanie … I to, co Ed Hochuli zobaczył i co nazwał … myślał, że to widział i tak to nazwał.” Liga ukarała Suha grzywną w wysokości 15 000 dolarów za uderzenie, chociaż odwołał się on od tej decyzji.

Celebryta

Obecność Hochuli’ego na boisku piłkarskim stworzyła kultowe naśladownictwo. Uważa się, że jego wzrost popularności został zapoczątkowany przez Phila Simmsa, byłego rozgrywającego NFL i obecnego komentatora kolorystycznego NFL w CBS, który odniósł się do wielkości ramion Hochuli’ego podczas jednej z transmisji. W Internecie istnieją strony internetowe, które sprzedają towary Hochuli, jak również blogi z jego imiennikiem. Często jest czule nazywany „Hochules”, połączenie jego nazwiska i „Hercules”, w hołdzie dla jego dużych bicepsów. Hochuli jest świadomy swojego statusu celebryty, ale go nie rozumie. W wywiadzie dla USA Today powiedział: „Cieszę się z tej sławy, bo jestem tylko sędzią. Nie jestem zawodnikami. Zawodnicy są grą. Oni są tym, o co w tym wszystkim chodzi. Zdobywam sławę, ponieważ wyjaśniam różne rzeczy i zdobywam sławę, ponieważ mam przyzwoitą budowę ciała, co jest zabawne, ponieważ w porównaniu z tymi zawodnikami jestem krewetką, szczylem. Żadna z tych rzeczy nie ma nic wspólnego z tym, czy jestem dobrym sędzią”. Jego uznanie wynika na ulicach, na lotniskach i w sali sądowej. Na lotnisku podchodzili do niego znani sportowcy, tacy jak były gracz National Basketball Association (NBA) Charles Barkley. Nigdy nie przestaje mnie to zadziwiać” – powiedział Hochuli gazecie „Arizona Daily Star”. „Liczba ludzi, którzy po prostu podejdą do mnie i mnie rozpoznają”. On docenia uwagę, mówiąc: „Cieszę się, że są ludzie, którzy lubią mnie jako sędziego. Słyszę od wielu ludzi i cieszę się z tego. Jak każdy, lubię pochwały. Prawdopodobnie ze względu na moją osobowość, rozkwitam na tym bardziej niż inni ludzie.”

Kariera Hochuli jako urzędnika NFL została opisana w programie NFL Network’s Six Days to Sunday w 2005 roku. Półgodzinny program telewizyjny opisywał przygotowania do meczów, przez które Hochuli przechodzi od poniedziałku do soboty w trakcie sezonu. Ta praca przygotowawcza obejmuje piętnaście godzin przeglądania gier na taśmach wideo, „kilka godzin” wypełniania zadań administracyjnych dla NFL, czytanie podręcznika zasad, zdawanie cotygodniowego pisemnego egzaminu z zasad i komunikowanie się z nadzorcami ligi.

Sławny status Hochuli’ego poza boiskiem obejmuje bycie wymienionym na „Top Ten List” podczas wydania Late Show z Davidem Lettermanem z 29 stycznia 2002 roku. Jego podobizna pojawia się w grze wideo Madden NFL począwszy od Madden NFL 06.

Dalsze czytanie

• Bedard, Greg A. (2005-10-09). „Celebrity status puzzles muscular referee Hochuli”. The Palm Beach Post: pp. 7B.

	v – d – eObecni sędziowie National Football League

Ta strona wykorzystuje zawartość Wikipedii. Oryginalny artykuł znajdował się pod adresem Ed Hochuli.
Listę autorów można zobaczyć w historii strony. Podobnie jak w przypadku American Football Database, tekst z Wikipedii jest dostępny na licencji GNU Free Documentation License.