Nike’s infamous swoosh is one of the most instantly recognizable logos in the world. Emblemat jest wszechobecny, od odzieży ulicznej do meczów sportowych na wysokim poziomie. Jest tak kultowy, że niektórzy konsumenci usunęli go ze swoich ubrań na znak protestu, gdy Nike stanęło w obliczu kontrowersji w związku z decyzją o umieszczeniu byłego zawodnika NFL Colina Kaepernicka w 30. rocznicowej kampanii „Just Do It”.
Symbol ten, który pomógł firmie przekształcić się z pobocznego interesu w wielomiliardową markę sportową, został zakupiony od studentki projektowania graficznego za jedyne 35 dolarów.
TWEET
Carolyn Davidson po raz pierwszy została poproszona o pomoc przez współzałożyciela Nike Phila Knighta pod koniec lat 60-tych. W tym czasie Davidson była studentką projektowania graficznego na Portland State University, a Knight był mało znanym współzałożycielem Blue Ribbon Sports, sprzedającym na mityngach torowych ze swojego Plymoutha Valianta.
Knight uzupełniał swoje dochody, prowadząc kursy księgowości na uniwersytecie i, jak zrządził los, podsłuchał, jak Davidson informowała koleżankę z klasy, że nie stać jej na wysokie koszty związane z kursem malarstwa olejnego na uczelni. Knight potrzebował kogoś do tworzenia wykresów i diagramów, które mógłby pokazywać japońskim menedżerom obuwia i zaproponował Davidson tę pracę. Jej sukces w tym przedsięwzięciu doprowadził do powtarzającej się pracy przy projektowaniu plakatów, reklam i ulotek dla firmy.
W 1971 roku Knight i jego współzałożyciel, Bill Bowerman, potrzebowali logo dla nowej linii butów do biegania, którą właśnie wprowadzali. Para poprosiła Davidsona o stworzenie pasiastego logo, które odróżniałoby się od uznanych rywali – Adidasa i Pumy. Otrzymała tylko jedną prośbę: Musiało wyglądać jak prędkość.
Davison wyszykowała pięć projektów – w tym swoosh. Knight nie lubił żadnego z nich, ale projekt swoosh wyróżniał się najbardziej. „Cóż, nie kocham go”, wspomina Knight mówiąc o logo, „ale może będzie rosnąć na mnie.”
Nie będąc pewnym, ile zapłacić za swoją pracę, Davidson poprosił o 35 dolarów (dostosowane do inflacji, to jest około 220 dolarów dzisiaj). Jeszcze w tym samym roku, swoosh został użyty po raz pierwszy komercyjnie, a w 1972 roku Blue Ribbon Sports zostało przemianowane na Nike.
Davidson pracowałaby dla Nike jeszcze przez kilka lat, dopóki firma nie potrzebowałaby pomocy dużych agencji reklamowych. Knight uznał, że dostał „całkiem niezłą okazję”, a jej wkład nie pozostał niezauważony. W 1983 roku Davidson twierdzi, że została zaproszona na przyjęcie-niespodziankę przez Nike, na którym firma poczęstowała ją czekoladowymi swooshes i podarowała jej akcje Nike oraz złoty pierścień swoosh. Podobno nigdy nie sprzedała żadnych z tych oryginalnych akcji.
Prawie 50 lat później projekt pozostał niezmieniony, zdobiąc niezliczone gwiazdy i sportowców. Firma pozostaje jedną z najbardziej wartościowych marek na świecie – marką, którą Davidson pomogła zbudować.
Jest to rola, do której Davidson przywiązuje niewielką wagę. „Kiedy widzę dziś moje projekty w codziennym życiu,” wyjaśniła w jednym z wywiadów, „jest to trochę surrealistyczne i dziwne. Choć jestem dumna z tego, co zrobiłam, w pewien sposób postrzegam to jako kolejny projekt. To Phil i pracownicy Nike sprawili, że firma stała się tym, czym była. Gdyby nie oni, to byłby to tylko kolejny rysunek.”
Lubisz tę historię? Subskrybuj CNBC Make It na YouTube!
Nie przegap: Nigeryjska koszulka Nike na Mistrzostwa Świata w piłce nożnej bije rekordy sprzedaży