17/3/1792 Dr Antoine Louis – członek Académie Chirurgical, przedstawił swoje Avis motivé sur le mode de la Décolation. Dokument ten reprezentuje pierwsze praktyczne kroki w kierunku stworzenia gilotyny.
5/4/1792 Guidon, stolarz, który był używany do budowy rusztowań, został poproszony o oszacowanie ceny maszyny zaproponowanej przez doktora Louisa. 5.660 liwrów, w tym rusztowanie.
10/4/1792 Roederer (prokurator generalny syndyka) i Tobias Schmidt (niemiecki budowniczy klawesynów) doszli do szczęśliwego porozumienia: 960 liwrów miało pokryć koszt produkcji maszyny, suma ta przewidywała ponadto skórzany worek, w którym można było wyrzucić odciętą głowę.
11/4/1792 To właśnie w tę środę po południu, w Cour du Commerce, przy rue Saint-André-des-Arts, ustawiono pierwszą prawdziwą gilotynę. Wypróbowano ją na owcach i cielętach. Ostrze nie było jeszcze skośne. Mogło być zakrzywione jak u siekiery, lub nawet proste. Tobias Schmidt, twórca tego prototypu, miał tam swój warsztat, dokładnie naprzeciwko drukarni pod numerem 8, gdzie Marat kazał drukować Ami du Peuple.
12/4/1792 Dr Antoine Louis, który był zaangażowany w pierwsze praktyczne kroki w kierunku stworzenia gilotyny, napisał do swojego kolegi dr Culleriera w Bicêtre połączonym szpitalu, więzieniu i domu starców.” Że maszyna do ścinania głów będzie gotowa do testu na ludzkich zwłokach dopiero we wtorek.
17/4/1792 Pierwszy test na ludzkich zwłokach w połączonym szpitalu, więzieniu i domu starców, w Bicêtre. Co najmniej 3 trupy zostały ścięte. Tego dnia postanowiono zmienić kształt ostrza na skośny. Jeszcze tego samego dnia paryski ślusarz otrzymał zlecenie wykonania nowego ostrza. Miało ono być gotowe w ciągu trzech dni.
20/4/1792 Nowo wymyślone ostrze zostało zamocowane w Bicêtre.
21/4/1792 Ulepszona maszyna została ponownie wypróbowana w Bicêtre. Trzy zwłoki zostały starannie wybrane ze szpitala wojskowego, aby uzyskać, jeśli to możliwe, dobrze zbudowanych mężczyzn, którzy zginęli w wypadku lub na skutek krótkiej choroby, która nie spowodowała ich wychudzenia.
25/4/1792 Nicolas-Jacques Pelletier został stracony na Place de Grève. Sanson po raz pierwszy uruchomił maszynę na śmierć i życie. Nie został on dobrze przyjęty przez tłum, który wezwał do powrotu szubienicy.
5/6/1792 Architekt Giraud złożył raport, o który poprosił Roederer. W raporcie stwierdzono: „Choć sam w sobie dobrze pomyślany, nie został udoskonalony w najpełniejszym stopniu. Rowki, języki i kiełki są z drewna; pierwsze powinny być wykonane z mosiądzu, pozostałe z żelaza; haki, do których przymocowane są sznury podtrzymujące mouton, są przymocowane tylko za pomocą gwoździ z okrągłym łbem; powinny być przymocowane za pomocą mocnych śrub i nakrętek.”
21/8/1792 Gilotyna została zainstalowana na Place du Carroussel, gdzie pozostała do 7 maja 1793 roku z pewnymi przerwami, takimi jak egzekucja króla, która odbyła się na Place de la Révolution.
23/09/1792 Kalendarz Rewolucji Francuskiej zostaje ogłoszony oficjalnym kalendarzem Francji Daty w nawiasach są datami w tym konkretnym kalendarzu.