Guinguette Marais Poitevin

Art. 292 (Vilipendio o dannegggiamento alla bandiera o ad altro emblema dello Stato). – Chiunque vilipende con espressioni ingiuriose la bandiera nazionale o un altro emblema dello Stato é punito con la multa da euro 1.000 a euro 5.000. Kara jest zwiększona z 5.000 do 10.000 euro, jeśli ten sam czyn jest popełniony przy okazji okazji okazji publicznej lub oficjalnej ceremonii. ) Każdy, kto publicznie i umyślnie niszczy, rozprasza, uszkadza, czyni bezużytecznym lub zniekształca flagę państwową lub inne godło państwowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat dwóch.”

Jednakże kilka lat temu Bossi z Lega Nord (Liga Północna) publicznie spalił włoską flagę podczas jednej ze swoich demonstracji politycznych i nie sądzę, aby został ukarany przez państwo w jakiejkolwiek formie. Miejmy nadzieję, że po tym stracił trochę głosów.

-Paolo

Flaga Włoch i jej liczne zmiany

Projekt włoskiej flagi podlegał licznym zmianom w całej historii Włoch. W rzeczywistości, można powiedzieć, że kronika flagi włoskiej reprezentuje niesamowitą podróż w historii, która ostatecznie zjednoczyła naród włoski pod jednym narodem.

Pod koniec XVIII wieku, kilka włoskich regionów przyjęło trójkolorową flagę składającą się z zieleni, bieli i czerwieni. Tricolor był inspiracją zaczerpniętą z Francji, która w tym czasie sprawowała kontrolę nad terenami okupowanymi przez wojska Napoleona w północnych Włoszech. Włoski trójkolor został oficjalnie przyjęty przez Republikę Cisalpińską w 1798 roku. Flaga ta miała kształt kwadratu, a trzy kolory były przedstawione w pionowych pasach.

W 1802 roku powstała Republika Włoska (państwo napoleońskie obejmujące jego posiadłości w północnych Włoszech, nie mylić oczywiście z nowoczesną Republiką Włoską), która przyjęła nową flagę. Flaga ta nadal składała się z tych samych trzech kolorów, ale została zmieniona w projekcie, choć nadal była w kształcie kwadratu. Flaga Republiki Włoskiej była czerwona z białym rombem w środku i zielonym kwadratem pośrodku białego.

Włoska Republika Napoleona stała się Królestwem Włoch w 1805 r., kiedy Napoleon został cesarzem. Flaga Królestwa Włoch była podobna do flagi Republiki Włoskiej, z tą różnicą, że kwadratowa flaga stała się prostokątna, a orzeł Napoleona został dodany do środka dawnego wzoru. Flaga ta pozostała w użyciu podczas rządów Napoleona, które trwały do 1814 r.

Państwa włoskie nie były powszechnie zjednoczone pod jedną flagą aż do roku 1848. W tym roku flaga trójkolorowa została ponownie przyjęta jako narodowa flaga Włoch, z pionowymi pasami w kolorach czerwonym, białym i zielonym. Herb Savoia był umieszczony w centrum tej flagi. Regiony weneckie i rzymskie przyjęły później podobne flagi, które symbolizowały postępującą jedność państw włoskich.

Do czasu, gdy Rzym został mianowany stolicą Królestwa Włoch w 1872r, król Vittorio Emmanuele II dodał koronę na środku trójkolorowej flagi. Korona i herb Savoia pozostały częścią włoskiej flagi aż do momentu, gdy Włochy oficjalnie stały się republiką w 1946 roku, kończąc rządy monarchii. Flaga składała się teraz tylko z czerwonych, białych i zielonych pionowych pasów. Ten wzór pozostał do dziś jako narodowa flaga Włoch.

Kolory flagi włoskiej wywodzą się z francuskiej, od której włoska jest inspirowana. Kolor niebieski został zastąpiony zielenią mediolańskiej Gwardii Obywatelskiej.

Jej kolory można interpretować na dwa różne sposoby. Jednym z nich jest to, że zielony symbolizuje nadzieję, podczas gdy biały reprezentuje wiarę, a czerwony oznacza dobroczynność. Inna interpretacja głosi, że zieleń jest symbolem włoskiego krajobrazu, biel reprezentuje śnieg pokrywający góry Alp, a czerwień symbolizuje rozlew krwi, który przyniósł niepodległość Włoch jako narodu. Wszystkie te symbole ucieleśniają obecność jedności i nacjonalizmu wśród narodu włoskiego.

Możesz również przeczytać: Włoska flaga na stole

By Elizabeth Walling

(Intro By Paolo Nascimbeni)