IBM, w skrócie International Business Machines Corporation, wiodący amerykański producent komputerów, posiadający znaczny udział w rynku zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i za granicą. Jego siedziba znajduje się w Armonk, w stanie Nowy Jork.
Adam Nadel/AP Images
Została ona włączona w 1911 roku jako Computing-Tabulating-Recording Company w ramach konsolidacji trzech mniejszych firm, które produkowały tabulatory dziurkowane i inne produkty biurowe. Firma przyjęła swoją obecną nazwę w 1924 roku pod kierownictwem Thomasa Watsona, człowieka o dużych umiejętnościach marketingowych, który został dyrektorem generalnym w 1914 roku i do 1924 roku przejął całkowitą kontrolę nad firmą. Watson zbudował z upadającej wówczas firmy wiodącego amerykańskiego producenta systemów tabulacji kart perforowanych używanych przez rządy i firmy prywatne. Stworzył również wysoce zdyscyplinowany i konkurencyjny dział sprzedaży, który dostosował produkowane przez firmę systemy tabulacyjne do potrzeb poszczególnych klientów.
W 1933 roku IBM kupił Electromatic Typewriters, Inc. i tym samym wszedł na rynek elektrycznych maszyn do pisania, na którym ostatecznie stał się liderem. Podczas II wojny światowej IBM pomógł skonstruować kilka szybkich elektromechanicznych kalkulatorów, które były prekursorami komputerów elektronicznych. Jednak firma wstrzymała się z produkcją tych elektronicznych systemów przetwarzania danych do czasu, gdy w 1952 r. syn Watsona, Thomas Watson Jr. został prezesem firmy i podjął zdecydowane działania w tym kierunku. Po wejściu na rynek komputerów wielkość firmy IBM pozwoliła jej na znaczne inwestycje w rozwój. Ta zdolność inwestycyjna, w połączeniu z dominacją na rynku maszyn biurowych, wiedzą marketingową oraz zaangażowaniem w naprawę i serwisowanie własnego sprzętu, pozwoliła firmie IBM szybko zająć dominującą pozycję na amerykańskim rynku komputerowym. Do lat 60. produkował 70 procent komputerów na świecie i 80 procent używanych w Stanach Zjednoczonych.
Archiwa IBM
Specjalnością firmy IBM były komputery typu mainframe – tzn. drogie komputery średniej i dużej skali, które mogły przetwarzać dane numeryczne z ogromną szybkością. Firma nie weszła na rozwijający się rynek komputerów osobistych aż do 1981 roku, kiedy to wprowadziła na rynek IBM Personal Computer. Produkt ten osiągnął znaczny udział w rynku, ale IBM nie był w stanie utrzymać swojej dominacji jako producent komputerów osobistych. Nowe technologie oparte na układach półprzewodnikowych sprawiły, że komputery stały się mniejsze i łatwiejsze w produkcji, co pozwoliło mniejszym firmom wejść na ten rynek i wykorzystać nowe osiągnięcia, takie jak stacje robocze, sieci komputerowe i grafika komputerowa. Ogromne rozmiary firmy IBM utrudniały jej szybkie reagowanie na te przyspieszające tempo zmian technologicznych, dlatego do lat 90. firma znacznie zmniejszyła rozmiary. W 1995 roku IBM kupił Lotus Development Corporation, głównego producenta oprogramowania.
Archiwa IBM
W 2002 roku IBM sprzedał swoją działalność w zakresie magnetycznych dysków twardych za 2,05 mld USD japońskiej firmie elektronicznej Hitachi, Ltd. Zgodnie z warunkami sprzedaży, IBM zgodził się kontynuować produkcję dysków twardych z Hitachi przez trzy lata w ramach spółki joint venture znanej jako Hitachi Global Storage Technologies. W 2005 r. Hitachi przejęła pełną kontrolę nad spółką joint venture, a IBM zaprzestał produkcji urządzenia wynalezionego w 1956 r. W grudniu 2005 r. IBM sprzedał swój dział komputerów osobistych Lenovo Group, dużemu chińskiemu producentowi. Oprócz gotówki, papierów wartościowych i restrukturyzacji zadłużenia, IBM nabył 18,9% udziałów w Lenovo, które uzyskało prawo do sprzedaży komputerów osobistych pod marką IBM do 2010 roku. Dzięki tym transakcjom IBM wycofał się z produkcji tak zwanych produktów podstawowych, aby skoncentrować się na usługach komputerowych, oprogramowaniu, superkomputerach i działach badań naukowych.
Od 2000 r. IBM konsekwentnie umieszcza jeden ze swoich superkomputerów na szczycie lub w pobliżu szczytu branżowej listy najpotężniejszych maszyn mierzonych w standardowych testach obliczeniowych. Oprócz produkcji superkomputerów dla rządów i dużych korporacji, dział superkomputerów IBM, we współpracy z Toshiba Corporation i Sony Corporation z Japonii, zaprojektował Cell Broadband Engine. Ten zaawansowany układ komputerowy, opracowywany przez cztery lata począwszy od 2001 r., ma wiele zastosowań, od superkomputerów, przez telewizory Toshiba o wysokiej rozdzielczości, po elektroniczny system gier Sony Playstation 3. IBM zaprojektował również chipy komputerowe dla systemów gier Microsoft Corporation Xbox 360 oraz Nintendo Company Wii. IBM stał się pierwszą firmą, która wygenerowała ponad 3 000 patentów w jednym roku (2001), a później ponad 4 000 patentów w jednym roku (2008). Obecnie firma posiada ponad 40 000 aktywnych patentów, które generują znaczne dochody z tytułu opłat licencyjnych.