„”I’ll gladly pay you Tuesday for a hamburger today”.”
J. Wellington Wimpy
By John Lui – sierpień 2014
E. C. Segar, rysownik z epoki Wielkiego Kryzysu, który stworzył Popeye’a, dał nam również Wimpy’ego. Jestem pewien, że wielu oficerów kredytowych banków w tamtych czasach nie pożyczyłoby pieniędzy Wimpy’emu, ponieważ wiedzieli, że nie zwróci im pieniędzy we wtorek. Większość kredytodawców bankowych w tych dniach, najprawdopodobniej postrzegane większość wnioskodawców kredytowych jako nie jest prawdopodobne, aby je spłacić albo. Ponadto ci, którzy mieli pieniądze i nie potrzebowali pożyczek, nie inwestowali z powodu braku zaufania. Wraz ze złą polityką fiskalną i monetarną, doprowadziło to do przedłużonego okresu mizernego wzrostu gospodarczego.
Przedłużając do dnia dzisiejszego Wielką Recesję, historia się powtarza. Jedną z głównych różnic jest polityka monetarna, która była bardzo akomodacyjna dzięki polityce zerowych stóp procentowych (ZIRP) i luzowaniu ilościowemu (QE). Pomimo ogromnej ilości płynności (pieniędzy), które amerykańska Rezerwa Federalna włożyła do kas banków (kupując od nich papiery wartościowe), wiele z nich nie poszło na udzielanie kredytów z powodu syndromu Wimpy (nie dostaniemy wypłaty we wtorek).
Więc banki na całym świecie deponowały z powrotem do swoich banków centralnych prawie wszystkie pieniądze z QE. W USA banki wolałyby zarobić 0,25%, zamiast udzielać kredytów (kredyty samochodowe były rzadkim wyjątkiem). Aby walczyć z syndromem Wimpy, Mario Draghi (prezes Europejskiego Banku Centralnego) ogłosił ostatnio politykę ujemnych stóp procentowych (NIRP), w ramach której banki będą pobierać 0,10% za trzymanie depozytów w EBC. NIRP to kolejna próba zmotywowania banków do udzielania kredytów. Czy to zadziała? Czy zadziała czy nie, nie o to chodzi, ponieważ te kreatywne polityki monetarne ustabilizowały kryzysy finansowe. Jak to sprawdzić? Draghi nie może łatwo przeprowadzić QE, ponieważ strefa euro nie jest monolitycznym, suwerennym tworem, jak USA (jaki dług rządowy byś kupił, skoro wszyscy Europejczycy mają swój własny). Jednak jego zapowiedź zamiarów QE ustabilizowała kryzys euro.
Czas może być naszym największym sprzymierzeńcem, ponieważ stroniący od ryzyka bankierzy stali się mniej ostrożni wobec syndromu Wimpy. Wrócili oni do udzielania kredytów samochodowych, a z ostatnich raportów za II kwartał wynika, że wzrost kredytów zaczął przyspieszać, co widać w poniższej tabeli.
Jeśli zwierzęce duchy wracają po długim czasie spędzonym na uboczu, może to oznaczać punkt zwrotny dla tego bardzo stagnacyjnego ożywienia.
