Język khmerski, zwany też kambodżańskim, język Mon-Khmerów używany przez większość ludności Kambodży, gdzie jest językiem urzędowym, oraz przez około 1,3 mln osób w południowo-wschodniej Tajlandii, a także przez ponad milion osób w południowym Wietnamie. Język ten jest zapisywany od początku VII wieku za pomocą pisma pochodzącego z południowych Indii. Językiem używanym w starożytnym imperium khmerskim i w Angkor, jego stolicy, był język starokhmerski, który jest bezpośrednim przodkiem współczesnego khmerskiego. Kilkaset monumentalnych inskrypcji znalezionych w Kambodży, południowym Wietnamie i części Tajlandii, pochodzących z okresu od VII do XV wieku, świadczy o dawnym powszechnym użyciu i prestiżu tego języka. Wywarł on trwały wpływ na języki regionu, o czym świadczy duża liczba zapożyczeń z khmerskiego w tajskim, laotańskim, kuay, stieng, samre, chamskim i innych. Khmer z kolei swobodnie zapożyczał się z sanskrytu i Pāli, szczególnie w zakresie słownictwa filozoficznego, administracyjnego i technicznego.

/Thinkstock