Bez względu na to, że nie jesteś prawdziwym entuzjastą przekładni, na sam widok wyrażenia „dodatnia wentylacja skrzyni korbowej” prawdopodobnie boli Cię głowa, ponieważ brzmi to, cóż, skomplikowanie. Ale to naprawdę nie jest aż tak skomplikowane. A przynajmniej nie powinno wydawać się skomplikowane, gdy skończymy Ci je wyjaśniać. Ale żeby to zrobić, będziemy musieli dać ci szybki kurs odświeżający, jak działają silniki spalinowe, które można znaleźć w większości samochodów. Ok — raz, dwa, trzy, start!
Silnik spalinowy zbudowany jest wokół serii pustych cylindrów, w każdym z nich znajduje się ruchomy tłok zaprojektowany tak, aby przesuwać się w górę i w dół wewnątrz niego. Mieszanka powietrza i benzyny jest pompowana przez system rur zwany kolektorem dolotowym przez zawór (lub zawory) wlotowy każdego cylindra, gdzie iskra ze świecy zapłonowej powoduje eksplozję mieszanki w otwartej przestrzeni na górze cylindra, zwanej komorą spalania. Ciśnienie pochodzące z tej eksplozji napędza tłok w cylindrze w dół, gdzie powoduje obrót wału korbowego. Obrót wału korbowego nie tylko wpycha tłok z powrotem do cylindra, aby mógł on wykonać to wszystko ponownie, ale także obraca koła zębate w skrzyni biegów samochodu, które ostatecznie sprawiają, że samochód się porusza. W międzyczasie, podnoszący się tłok wypycha powietrze i gaz pozostały po eksplozji z powrotem z cylindra przez zawór wydechowy.
Reklama
Jednakże — i tu pojawia się wentylacja skrzyni korbowej — pewna ilość tej mieszaniny powietrza i benzyny jest ściągana w dół przez tłok i wślizguje się przez pierścienie tłokowe do skrzyni korbowej, która jest pokrywą ochronną izolującą wał korbowy. Ten ulatniający się gaz nazywa się przedmuchiwaniem i jest to nieuniknione. Jest on również niepożądany, ponieważ niespalona benzyna w nim zawarta może zaśmiecać układ i powodować problemy w skrzyni korbowej. Do początku lat 60-tych gazy te usuwano po prostu pozwalając, aby powietrze swobodnie krążyło w skrzyni korbowej, odprowadzając gazy i usuwając je jako emisje. Na początku lat 60-tych wynaleziono system wentylacji dodatniej wału korbowego (PCV). Jest to obecnie uważane za początek kontroli emisji spalin w samochodach.
Dodatnia wentylacja skrzyni korbowej polega na recyrkulacji tych gazów przez zawór (zwany odpowiednio zaworem PCV) do kolektora dolotowego, gdzie są one pompowane z powrotem do cylindrów, aby uzyskać kolejny zastrzyk spalania. Nie zawsze pożądane jest, aby gazy te znajdowały się w cylindrach, ponieważ mają one przeważnie postać powietrza i mogą sprawić, że mieszanka gazowo-powietrzna w cylindrach będzie zbyt uboga – to znaczy zbyt uboga w benzynę – do efektywnego spalania. Dlatego gazy wydmuchiwane powinny być utylizowane tylko wtedy, gdy samochód porusza się z niewielką prędkością lub na biegu jałowym. Na szczęście, gdy silnik pracuje na biegu jałowym, ciśnienie powietrza w kolektorze dolotowym jest niższe niż ciśnienie powietrza w skrzyni korbowej i to właśnie to niższe ciśnienie (które czasami zbliża się do czystej próżni) zasysa gazy wydmuchiwane przez zawór PCV z powrotem do wlotu. Gdy silnik przyspiesza, ciśnienie powietrza w kolektorze dolotowym wzrasta, a ssanie zwalnia, zmniejszając ilość przedmuchiwanych gazów przekazywanych do cylindrów. Jest to dobre rozwiązanie, ponieważ gazy przedmuchowe nie są potrzebne, gdy silnik przyspiesza. W rzeczywistości, gdy samochód nabiera prędkości, ciśnienie w kolektorze dolotowym może być wyższe niż ciśnienie w skrzyni korbowej, potencjalnie zmuszając gazy przedmuchowe do powrotu do skrzyni korbowej. Ponieważ cały sens dodatniej wentylacji skrzyni korbowej polega na utrzymywaniu tych gazów z dala od skrzyni korbowej, zawór PCV jest zaprojektowany tak, aby zamykał się, gdy to nastąpi i blokował przepływ zwrotny gazów.
Reklama