Historia Szkaplerza
Najczęściej, gdy słyszymy słowo Szkaplerz, myślimy o szkaplerzu w jego najbardziej rozpoznawalnej formie, małego naszyjnika zbudowanego z dwóch płatów wełny. Szkaplerz wywodzi się jednak z habitów zakonnych i zaczynał jako fartuch roboczy. Z tego „fartucha” rozwinął się specjalny strój zakonny, noszony przez konkretne zakony. Szkaplerz, w swojej pierwotnej formie, był często określany jako jugum Christi, czyli jarzmo Chrystusa, i był noszony nawet podczas snu. Szkaplerz noszony w ten sposób jest dużym kawałkiem materiału, który okrywa człowieka od ramion do ramion i zwisa aż do kostek, z otworem na środku na głowę.
W okresie wczesnego średniowiecza, świeccy zaczęli łączyć się z różnymi zakonami i tworzyli bractwa, świeckich oblatów, którzy otrzymywali szkaplerz, aby nosić go po śmierci, jako znak wielkiego honoru. Ostatecznie tradycja ta przekształciła się w dzisiejsze małe szkaplerze sakramentalne, które noszone są codziennie pod lub na zwykłym ubraniu jako otwarty znak pobożności. Cztery najstarsze szkaplerze wywodzą się z czterech bractw: karmelitów, serwitów, trynitarzy i mercedarianów. Dziś istnieje wiele innych rodzajów szkaplerzy, nie wszystkie związane są z konkretnym bractwem.
Pierwotnym i najbardziej rozpowszechnionym szkaplerzem jest Brązowy Szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel. Szkaplerz brązowy, podarowany przez samą Matkę Bożą karmelitańskiemu zakonnikowi, św. Szymonowi Stock, ze specjalnymi obietnicami dla jego nosicieli, jest znakiem pobożności i osobistego poświęcenia się Najświętszej Maryi Pannie, oddając się pod Jej płaszcz ochronny.
]
Zasady noszenia szkaplerza
Mały szkaplerz musi składać się z dwóch wełnianych kwadratów materiału, połączonych dwoma sznurkami (z dowolnego materiału), tak aby jeden segment spoczywał na piersiach, a drugi na plecach. Jeśli ktoś chce, może nosić więcej niż jeden szkaplerz na raz, byleby każdy był kompletny. Po otrzymaniu szkaplerza ważne jest, aby został on pobłogosławiony przez kapłana i, jeśli to konieczne, aby zostać włączonym do związanego z nim bractwa (kolejne błogosławieństwo, którego może udzielić upoważniony kapłan).
Dowiedz się więcej i znajdź modlitwę inwestowania w Szkaplerz Brązowy tutaj: Our Lady of Mt. Carmel’s Brown Scapular: What You Need to Know.
Po pobłogosławieniu szkaplerza, musi on być noszony przez cały czas, aby móc uczestniczyć w odpustach i przywilejach danego szkaplerza. Jeśli zdejmiesz szkaplerz na jakikolwiek okres czasu, nie będziesz już uprawniony do związanych z nim błogosławieństw, jednak gdy tylko ponownie zaczniesz go nosić, będziesz ponownie uczestniczył w jego odpustach. Jeśli twój szkaplerz się zużyje, możesz go wymienić na nowy, ponieważ odpusty są inwestowane w pobożność noszącego, a nie w przedmiot. Chociaż początkową modlitwę inwestowania w szkaplerz odmawia się tylko raz i jest ona związana z noszącym, każdy nowy szkaplerz, który zastępuje zużyty lub zgubiony, może zostać pobłogosławiony przez kapłana.
Typy szkaplerzy
Szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel (Szkaplerz Brązowy)
Szkaplerz Nawrócenia (Szkaplerz Zielony)
Szkaplerz Niepokalanego Poczęcia (Szkaplerz Niebieski)
Szkaplerz Święty (Szkaplerz Święty) (Szkaplerz niebieski)
Szkaplerz Męki Pańskiej (Szkaplerz czerwony)
Szkaplerz Najświętszego Serca Pana Jezusa
Szkaplerz Matki Bożej Okupu (Okup)
Szkaplerz św. Michała Archanioła
Szkaplerz Świętego Józefa
Szkaplerz Pięciokrotny
Medale Szkaplerzne
Zakup więcej odmian szkaplerzy tutaj.
Szkaplerz Matki Bożej z Góry Karmel (Szkaplerz brązowy)
Szkaplerz brązowy jest najprawdopodobniej najstarszym ze wszystkich szkaplerzy i służył jako wzór dla wszystkich innych. Szymonowi Stock’owi w Cambridge, w Anglii, w odpowiedzi na jego modlitwy za uciskany zakon karmelitów, 15 lipca 1251 roku ukazała się Najświętsza Maryja Panna. Matka Najświętsza ukazała mu się ze szkaplerzem w ręku i powiedziała: „Przyjmij, ukochany synu, ten szkaplerz twego zakonu jako odznakę mojej wspólnoty, a dla ciebie i wszystkich karmelitów jako szczególny znak łaski; kto umrze w tej szacie, nie zazna ognia wiecznego. Jest ona znakiem zbawienia, zabezpieczeniem w niebezpieczeństwach, zadatkiem pokoju i przymierza.” Maryja obiecała też szczególną pomoc, zwłaszcza w godzinie śmierci, tym wszystkim, którzy przez całe życie będą nosić szkaplerz z wiernością i czcią. Z brązowym szkaplerzem związany jest również przywilej szabatowy. Mówi on, że Maryja będzie wstawiać się i modlić za tych w czyśćcu, którzy w życiu ziemskim noszą brązowy szkaplerz w dobrej wierze, są czyści stosownie do ich pozycji życiowej, opuszczają życie ziemskie w miłości i codziennie odmawiają Boskie Oficjum lub Małe Oficjum (za zgodą spowiednika, gdyż jest to krótsza wersja Boskiego Oficjum) albo różaniec. Ogólny wygląd szkaplerza Matki Bożej z Góry Karmel składa się z dwóch brązowych kawałków wełny (dopuszczalne są również czarne) oraz wizerunku Matki Bożej z Góry Karmel. Ci, którzy pragną wstąpić do Bractwa z Góry Karmel, muszą jedynie otrzymać swój szkaplerz pobłogosławiony przez kapłana.
Szkaplerz Nawrócenia (Szkaplerz Zielony)
Zielony szkaplerz, lub szkaplerz nawrócenia, powstał w 1840 r., kiedy Maryja ukazała się siostrze Justynie Bisqueyburu z Córek Miłosierdzia w Paryżu. Zielony szkaplerz stał się znany jako szkaplerz nawrócenia i niesie obietnice umocnienia wiary, ochrony przed szatanem, szczęśliwej śmierci dla katolików, a zwłaszcza nawrócenia tych, którzy są poza Kościołem. Zielony szkaplerz może być noszony przez wiernych lub podarowany niewierzącemu w nadziei na jego nawrócenie. Ci, którzy noszą szkaplerz nawrócenia, powinni codziennie odmawiać następującą modlitwę: „Niepokalane Serce Maryi, módl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej”. Jeśli zdecydujesz się podarować zielony szkaplerz osobie niewierzącej, możesz odmówić modlitwę w jej imieniu i schować szkaplerz gdzieś w pobliżu, jeśli nie zechce go przyjąć. Nie ma potrzeby zapisywania się do żadnego bractwa, aby nosić zielony szkaplerz, jednak powinien on zostać pobłogosławiony przez kapłana.
Szkaplerz Niepokalanego Poczęcia (Szkaplerz niebieski)
W swojej autobiografii Czcigodna Urszula Benicasa, założycielka Zakonu Sióstr Teatynów, opisuje, jak niebieski szkaplerz został jej objawiony przez Chrystusa w wizji jako sposób uczczenia Niepokalanego Poczęcia. Prosiła Pana, aby wielkie łaski, które obiecał jej Zakonowi, rozciągnął na wiernych, którzy noszą niebieski szkaplerz, aby zapewnić nawrócenie grzeszników. Szkaplerz Niepokalanego Poczęcia musi być wykonany z niebieskiego, wełnianego materiału i zazwyczaj na jednej stronie ma symbol Niepokalanego Poczęcia, a na drugiej imię Maryi. Według Generalnego Dyrektorium Teatynów kapłan może przyjmować wiernych do bractwa i błogosławić szkaplerz, ale musi również przekazywać nazwiska tych, którzy zostali przyjęci do Rzymu lub innego kanonicznie zatwierdzonego bractwa tego samego rodzaju.
Szkaplerz Męki Pańskiej (Szkaplerz Czerwony)
Czerwony szkaplerz Męki Pańskiej zawdzięcza swoje początki objawieniu w 1846 roku siostrze Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Jezus objawił jej szkaplerz i obiecał wszystkim, którzy go noszą, że w każdy piątek obdarzy ich wielkim wzrostem wiary, nadziei i miłości. Czerwony szkaplerz Męki Pańskiej musi być wykonany z czerwonego wełnianego materiału i tasiemek. Na jednym odcinku wełny znajduje się Jezus na krzyżu, poniżej narzędzia Męki Pańskiej i słowa: „Święta Męko Pana naszego Jezusa Chrystusa zbaw nas”. Na drugim kawałku materiału znajduje się wizerunek Serc Jezusa i Maryi, nad którym widnieje napis: „Najświętsze Serca Jezusa i Maryi, chrońcie nas”. Przełożony generalny lazarystów zezwolił innym kapłanom na błogosławienie i obdarowywanie wiernych czerwonym szkaplerzem.
Szkaplerz Najświętszego Serca Pana Jezusa
Szkaplerz Najświętszego Serca Pana Jezusa wywodzi się z wersji stworzonej przez bł. Małgorzatę Marię Alacoque, która sama wykonywała i rozprowadzała szkaplerze. Szkaplerz Najświętszego Serca Jezusowego był powszechnie używany podczas zarazy w Marsylii jako forma ochrony, a także podczas okropności rewolucji francuskiej jako zabezpieczenie dla wiernych. Ta pierwsza wersja szkaplerza była jednak nazywana szkaplerzem, ale nie spełniała żadnych warunków szkaplerza. Dopiero w 1900 roku powstał oficjalny szkaplerz Najświętszego Serca Jezusowego, który został zaprojektowany z dwóch segmentów białego wełnianego materiału połączonych dwoma sznurkami. Pierwszy segment przedstawiał wizerunek Najświętszego Serca, a drugi Najświętszej Dziewicy pod tytułem Matki Miłosierdzia. Szkaplerz Najświętszego Serca Jezusowego powinien być pobłogosławiony przez kapłana, aby osoba nosząca go mogła w pełni w niego zainwestować.
Szkaplerz Matki Bożej Okupu (Okup)
Szkaplerz Matki Bożej Okupu wykonany jest z białej wełny i nosi wizerunek Matki Bożej Okupu na przednim segmencie szkaplerza, a tylny segment jest zwykły biały. Szkaplerz Matki Bożej Okupu został założony przez ojców z Zakonu Matki Bożej Miłosierdzia dla Okupu Więźniów w 1256 roku. Michała Archanioła
Szkaplerz św. Michała Archanioła powstał w 1878 r., kiedy to kościół św. Eustachego w Rzymie założył bractwo ku jego czci. Szkaplerz św. Michała Archanioła jest wyjątkowy w swojej formie, ponieważ ma kształt tarczy, jednej czarnej i jednej niebieskiej. Podobnie jak odcinki wełny, jedna wstęga lub sznurek łączący oba elementy jest czarna, a druga niebieska. Na każdej tarczy znajduje się wizerunek św. Michała zabijającego smoka wraz ze słowami: „Quis ut Deus”. Według Kongregacji Obrzędów szkaplerz św. Michała Archanioła może być pobłogosławiony przez każdego kapłana.
Szkaplerz św. Józefa
Szkaplerz św. Józefa należy do Zakonu Kapucynów i został zatwierdzony przez Diecezję Werońską dekretem Kongregacji Obrzędów w 1880 roku. Szkaplerz św. Józefa służy do przypominania cnót św. Józefa (pokory, skromności i czystości), a także do modlitwy do św. Józefa, proszenia go o modlitwę za Kościół oraz do niesienia pomocy umierającym. Szkaplerz św. Józefa składa się z dwóch kawałków wełny w kolorze fioletowym, na które naszyte są dwa kawałki złotej tkaniny tej samej wielkości, połączone białymi sznurkami. Na przednim odcinku złotej tkaniny znajduje się wizerunek św. Józefa trzymającego na prawym ramieniu Dzieciątko Jezus, a w lewym łodygę lilii. Pod tym wizerunkiem znajduje się napis: „Święty Józefie, patronie Kościoła, módl się za nami”. Drugi złoty kawałek materiału ozdobiony jest koroną papieską, nad koroną znajduje się gołębica, mająca symbolizować Ducha Świętego, a poniżej krzyż z kluczami Piotrowymi i napis: „Duch Pański jest jego Przewodnikiem”. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych szkaplerzy zaleca się, aby szkaplerz św. Józefa został pobłogosławiony przez kapłana.
Szkaplerz Pięciokrotny
Szkaplerz Pięciokrotny składa się z pięciu najbardziej popularnych szkaplerzy: Czerwonego Szkaplerza Męki Pańskiej, Szkaplerza Trójcy Przenajświętszej, Brązowego Szkaplerza Matki Bożej z Góry Karmel, Czarnego Szkaplerza Siedmiu Lalek Maryi i Niebieskiego Szkaplerza Niepokalanego Poczęcia. Gdy wszystkie pięć szkaplerzy jest połączonych razem, muszą one być nawleczone na pasma czerwonej wełny, jak to jest obowiązkowe w przypadku Czerwonego Szkaplerza Męki Pańskiej. Podczas noszenia Pięciokrotnego Szkaplerza Czerwony Szkaplerz Męki Pańskiej powinien być na pierwszym miejscu, tak aby widoczny był wizerunek Jezusa na Krzyżu. Piątym szkaplerzem powinien być szkaplerz Trójcy Przenajświętszej z wyeksponowanym wizerunkiem czerwonego i niebieskiego krzyża. Każdy kapłan może pobłogosławić i nałożyć Pięciokrotny Szkaplerz
Medaliki Szkaplerzne
Osoba, która została naznaczona Szkaplerzem Brązowym, może go zastąpić medalikiem szkaplerznym. Według Świętego Oficjum, od 16 grudnia 1910 roku, medalik szkaplerzny jest dopuszczalnym substytutem tradycyjnego szkaplerza z tkaniny wełnianej i może zastąpić wiele szkaplerzy, jeśli jest pobłogosławiony każdym indywidualnym błogosławieństwem różnych szkaplerzy, które zastępuje. Medalik szkaplerzny musi składać się z wizerunku Najświętszego Serca Jezusowego po jednej stronie i z przedstawienia Najświętszej Maryi Panny (zwykle Matki Bożej z Góry Karmel) po drugiej. Podobnie jak wszystkie szkaplerze, medalik szkaplerzny musi być noszony przez cały czas, aby można było uzyskać związane z nim odpusty.