Tło: Obserwacja gorszych wyników onkologicznych po operacji w przypadku proksymalnych raków jelita grubego doprowadziła do zbadania alternatywnych strategii leczenia, w tym zabiegów chirurgicznych i neoadjuwantowej chemioterapii systemowej u wybranych chorych.
Cel: Celem tego badania było określenie dokładności CT staging w proksymalnym raku jelita grubego w wykrywaniu niekorzystnych cech patologicznych, które mogą pomóc w wyborze idealnych kandydatów do alternatywnych strategii leczenia, w tym rozszerzonej dysekcji węzłów chłonnych i/lub neoadjuwantowej chemioterapii.
Projekt: Retrospektywna seria badań.
Ustawienie: Przeszkoleni radiolodzy jamy brzusznej z 2 ośrodków dokonali zaślepionego przeglądu tomografii komputerowej uzyskanej w celu miejscowego ustalenia stopnia zaawansowania proksymalnego raka jelita grubego zgodnie z wcześniej zdefiniowanymi grupami prognostycznymi, w tym T1/2, T3/4, N+ i pozawęzłową inwazją żylną. Wyniki tomografii komputerowej porównano z wynikami histopatologicznymi jako standardem odniesienia. Niekorzystne wyniki patologiczne obejmowały pT3/4, pN+ lub pozazwojową inwazję żylną.
Pacjenci: Kolejni pacjenci poddani prawej kolektomii w 2 instytucjach w latach 2011-2016 zostali retrospektywnie przejrzani z prospektywnie zebranej bazy danych.
Główne miary wyników: Zmierzono status T, status węzłowy i status pozawęzłowej inwazji żylnej porównując CT z ostatecznymi wynikami histologicznymi.
Wyniki: Spośród 150 analizowanych tomografii komputerowych, w 18% przypadków nie udało się zidentyfikować raka pierwotnego. Całkowita dokładność TK do identyfikacji niekorzystnych cech patologicznych wynosiła 63%, przy czułości, swoistości, dodatniej wartości predykcyjnej i ujemnej wartości predykcyjnej 63% (95% CI, 54%-71%), 63% (95% CI, 46%-81%), 87% (95% CI, 80%-94%) i 30% (95% CI, 18%-41%). Jedynie cT3/4 (55% vs 45%; p = 0,001) i cN+ (42% vs 58%; p = 0,02) były istotnie związane z prawidłowym rozpoznaniem cech niekorzystnych w ostatecznej patologii. W tomografii komputerowej zawyżono i zaniżono wartość cT w 23,7% i 48,3% oraz cN w 28,7% i 53,0% przypadków.
Ograniczenia: Ograniczeniem badania była jego retrospektywna konstrukcja, stosunkowo mała liczebność próby oraz heterogeniczność obrazów TK wykonywanych w różnych instytucjach o zmiennym wyposażeniu i szczegółach technicznych.
Wnioski: Dokładność tomografii komputerowej w identyfikacji pT3/4, pN+, lub pozawęzłowej inwazji żylnej była niewystarczająca, aby umożliwić właściwą identyfikację chorych z wysokim ryzykiem wznowy miejscowej i/lub u których należy rozważyć alternatywne strategie leczenia. Lokoregionalne przeszacowanie i niedoszacowanie skutkowało niewłaściwymi strategiami leczenia u <48%. Zobacz streszczenie wideo na stronie http://links.lww.com/DCR/A935.