Zapytaj ekspertów
Kiedy próbowałem wprowadzić dodatkowy błonnik do mojej diety, mój poziom gazów pogarsza się jeszcze bardziej. Czy istnieje produkt, który pomoże zwiększyć ilość błonnika, ale nie zwiększy ilości gazów?
Odpowiedź lekarza
Błonnik jest definiowany jako materiał wytwarzany przez rośliny, który nie jest trawiony przez ludzki przewód pokarmowy. Błonnik jest jednym z głównych środków stosowanych w leczeniu zaparć, chociaż może mieć również dodatkowe zastosowania, takie jak leczenie choroby uchyłkowej jelita grubego. Wiele rodzajów błonnika wiąże się z wodą i utrzymuje ją w jelitach. Błonnik i woda zwiększają objętość stolca, a woda zmiękcza stolec. Zwiększona ilość gazów (wzdęcia) jest częstym skutkiem ubocznym stosowania diet wysokobłonnikowych. Wzdęcia występują, ponieważ bakterie w okrężnicy wytwarzają gaz jako produkt uboczny trawienia błonnika.
Są różne źródła błonnika, a jego rodzaj różni się w zależności od źródła. Niektóre rodzaje błonnika są trawione w większym stopniu przez bakterie okrężnicy niż inne rodzaje błonnika. Lepiej strawiony błonnik produkuje więcej gazu.
Wszystkie błonniki, bez względu na ich źródło, mogą powodować wzdęcia; jednakże, ponieważ bakterie różnią się w swojej zdolności do trawienia różnych rodzajów błonnika, różne źródła błonnika mogą produkować różne ilości gazu. Aby skomplikować sytuację, zdolność bakterii do trawienia jednego typu włókna może się różnić w zależności od osoby. To sprawia, że wybór najlepszego rodzaju błonnika dla każdej osoby (tzn. takiego, który poprawia jakość stolca, nie powodując wzdęć) jest trudniejszy. Wybór staje się kwestią prób i błędów.
Jakie są różne rodzaje błonnika?
Typy błonnika można podzielić na kilka sposobów, na przykład ze względu na ich źródło. Do najczęstszych naturalnych źródeł błonnika należą owoce i warzywa, a także otręby pszenne lub owsiane. Te włókna najczęściej powodują wzdęcia. Włókna stosowane w medycynie do leczenia zaparć to nasiona psyllium, syntetyczna celuloza (metyloceluloza) i polikarbofil wapnia (mniej znanym źródłem jest ekstrakt ze słodu; jednakże ekstrakt ten może zmiękczać stolce w inny sposób niż poprzez zwiększanie ilości błonnika). Psyllium i metyloceluloza (oraz prawdopodobnie polikarbofil wapnia) nie zwiększają produkcji gazów, jednak nadal mogą powodować uczucie wzdęcia. Może to być spowodowane działaniem tych włókien, które spowalniają przechodzenie gazów przez jelita.
Różne źródła błonnika powinny być wypróbowywane jedno po drugim. Przyjmowanie błonnika należy rozpocząć od niskiej dawki. Dawkę należy zwiększać co 1-2 tygodnie, aż do uzyskania pożądanego efektu na stolec lub ustąpienia uciążliwych wzdęć, wzdęć płaskich (lub innych objawów żołądkowo-jelitowych). W przypadku wystąpienia wzdęć lub wzdęć, dawkę błonnika można zmniejszyć na kilka tygodni, a następnie ponownie wprowadzić wyższą dawkę. (Ogólnie mówi się, że ilość wzdęć lub gazów wytwarzanych przez błonnik zmniejsza się, gdy jest on spożywany przez dłuższy okres czasu; nie zostało to jednak dokładnie zbadane ani udowodnione). Jeśli wzdęcia lub wzdęcia pozostają problemem i uniemożliwiają zwiększenie dawki błonnika do poziomu, który w zadowalający sposób wpływa na stolec, należy spróbować innego źródła błonnika.
Podczas stosowania coraz większych ilości błonnika zaleca się spożywanie coraz większych ilości wody, prawdopodobnie w celu zapewnienia wody do wiązania błonnika i zapobiegania „twardnieniu” błonnika oraz niedrożności jelit. Jest to prosta i rozsądna rada, jednak nigdy nie wykazano, że ilość spożywanej wody ma jakikolwiek korzystny wpływ. (W normalnym jelicie jest bardzo dużo wody, a dodatkowa woda jest po prostu wchłaniana i wydalana z moczem). Pomimo braku wykazanych korzyści, prawdopodobnie dobrym pomysłem jest nie odwadnianie się podczas przyjmowania suplementów błonnika.
.