Powtórzenie porannego poziomu testosteronu, jak również poziomu hormonu folikulotropowego (FSH), hormonu luteinizującego (LH) i prolaktyny pomoże zrozumieć przyczynę niskiego testosteronu, gdy brak jest odpowiednich dowodów empirycznych, aby kierować oceną, radzą eksperci. Gdy niskiemu testosteronowi towarzyszy niski lub prawidłowy poziom FSH i LH, zaleca się ocenę przysadki mózgowej.
Badania chromosomalne są wskazane u mężczyzn w okresie przedpokwitaniowym z niskim testosteronem i podwyższonym poziomem FSH i LH w celu oceny zespołu Klinefeltera. Jeśli płodność jest problemem, należy wykonać analizę nasienia. Densytometria kości jest wskazana u mężczyzn z przewlekłym hipogonadyzmem w celu identyfikacji zwiększonego ryzyka złamania biodra (siła wszystkich zaleceń: C, wytyczne konsensusu i dowody zorientowane na chorobę).
Diagnostyka jest często prosta, ale leczenie…nie tak bardzo
Pamela A. Williams, MD
Uniformed Services University of the Health Sciences, Bethesda, Md
Przyczyny niskiego testosteronu są różnorodne i zmieniają się w całym okresie życia (TABELA).1,2
Ale chociaż testy przesiewowe są integralną częścią oceny, skuteczne podejście diagnostyczne musi rozpocząć się od szczegółowego wywiadu i badania fizykalnego. Wskazówki kliniczne w połączeniu z odpowiednio dobranymi testami zazwyczaj prowadzą do postawienia prostego rozpoznania.
Decyzja, czy leczyć pacjenta, u którego rozpoznano częściowy niedobór androgenów w przebiegu starzenia się, jest często mniej oczywista, zwłaszcza gdy objawy kliniczne są minimalne lub nieobecne. Korzyści płynące z terapii zastępczej testosteronem są znaczące, ale również potencjalne ryzyko. Wspólne podejmowanie decyzji z pacjentem jest kluczem do rozwiązania tego dylematu.
Podsumowanie dowodów
Nasze poszukiwania nie obejmowały randomizowanych, kontrolowanych badań klinicznych oceniających testy przesiewowe wymagane do zbadania mężczyzny z niskim poziomem testosteronu. W związku z tym przeanalizowaliśmy 2 wytyczne konsensusu, 9 artykułów przeglądowych i dowody dotyczące chorób. Omówione tu zalecenia opierają się głównie na wytycznych konsensusu i dowodach dotyczących choroby.
Hipogonadyzm nasila się z wiekiem
Hipogonadyzm jest częstym zaburzeniem endokrynologicznym u mężczyzn. Postępujący wiek, wydłużenie średniej długości życia oraz rosnąca częstość występowania otyłości i cukrzycy typu 2 mogą zwiększać częstość występowania hipogonadyzmu.3 Wiele przypadków wynika z częściowego niedoboru androgenów u starzejącego się mężczyzny, ponieważ stężenie testosteronu zmniejsza się u dorosłych mężczyzn szacunkowo o 1% do 2% rocznie.1,3 Ukierunkowane i opłacalne badania staną się jeszcze bardziej krytyczne, ponieważ szacuje się, że do 2050 roku 19% mężczyzn będzie miało 65 lat lub więcej.4
Tabela
Przyczyny hipogonadyzmu
| KLASA | LOKALIZACJA | POWODY |
|---|---|---|
| Pierwotne (niski poziom testosteronu, podwyższone FSH) | Testes | Wrodzone Zaburzenia biosyntezy i chromosomalne (rzadkie) Zespół Klinefeltera (najczęstsze, 1:500-1000 mężczyzn) |
| Nabyte Chemoterapeutyki Zaburzenia autoimmunologiczne Starzenie się Leki Toksyny (np, alkohol) Infekcja Uraz Radiacja Przyczyny idiopatyczne |
||
| Przyczyny wtórne (niski testosteron, prawidłowe lub niskie FSH) | Przysadka mózgowa | Wrodzone Zespół Kallmanna (1:10,000 męskich urodzeń) Przyczyny idiopatyczne Nieprawidłowe strukturalne defekty hormonalne |
| Nabyte Choroba przewlekła Leki (np. przewlekłe opioidy) Infekcja (np, HIV) Uraz Urazy Nowotwory Przyczyny idiopatyczne |
||
| Przyczyny związane z wiekiem (niski poziom testosteronu, prawidłowy lub podwyższony poziom FSH) | Testes/hypothalamus | |
| Starzenie się (częste; 1%-2% rocznie po 65 roku życia, 30%-70% w wieku 60-80 lat) | ||
| FSH, follicle-stimulating hormone; HIV, human immunodeficiency virus. Źródła: Darby E et al1 i Badar F et al.2 |
||
Testosteron w surowicy: Test pierwszego wyboru
Pomiary testosteronu w surowicy są uważane za wstępny test z wyboru, ponieważ są wiarygodne, niedrogie i szeroko dostępne. Poziom testosteronu zmienia się z godziny na godzinę i w ciągu dnia, dlatego zaleca się powtórzenie pomiaru rano, aby potwierdzić poziom poniżej normy.3,5
W niektórych przypadkach – w tym u pacjentów z otyłością, cukrzycą typu 2 lub niedoczynnością tarczycy – całkowity poziom testosteronu może być mylący; należy zlecić badanie poziomu wolnego testosteronu i globuliny wiążącej hormony płciowe. Badania te mogą również pomóc w ocenie mężczyzn z niskim prawidłowym całkowitym stężeniem testosteronu (200-400 ng/dL).6,7