Pytanie biblijne:
Jakie jest znaczenie przypowieści o siewcy?
Odpowiedź biblijna:
Przypowieść o siewcy była piątą przypowieścią, której nauczał Chrystus. Przypowieść ta dotyczy zbawienia, a nie uświęcenia. Jest ona ilustracją zasady o szerokich i wąskich drogach, którą Chrystus przedstawił w Ewangelii Mateusza 7:13-14.
Wejdźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i szeroka droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Albowiem brama jest mała i wąska jest droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują. Mateusz 7:13-14 (NASB)
Przypowieść o siewcy ilustruje cztery różne reakcje, jakie ludzie mają na ewangelię Jezusa Chrystusa. Poniżej znajduje się podsumowujące wyjaśnienie przypowieści, które ujawnia, że dotyczy ona zbawienia, a nie uświęcenia czy jakiejś innej koncepcji.
Gleba obok drogi
W przypowieści o siewcy Jezus używa trzech symboli: siewcy, nasienia i gleby. W przypowieści ziarno jest rzucane na ziemię przez siewcę. Siewca symbolizuje każdego, kto rozrzuca ziarno na ziemię. Nasienie symbolizuje Słowo Boże, jak to zostało powiedziane w Ewangelii Łukasza 8:11. Czyli siewcą jest każdy, kto naucza, głosi lub dzieli się ewangelią z innymi. Cztery gleby symbolizują cztery rodzaje ludzi, jak to jest zilustrowane w Ewangelii Mateusza 13:18-23, Marka 4:13-20 i Łukasza 8:11-15. Dlatego też rzucenie ziarna na cztery rodzaje gleb symbolizuje, że Słowo Boże jest dzielone z czterema rodzajami ludzi. Może człowiek słyszy ewangelię od przyjaciela, od stacji radiowej lub z witryny internetowej. Przypowieść uczy, że są cztery różne rodzaje reakcji tych, którzy słyszą.
Jezus opisał pierwszą glebę, która jest ziemią obok drogi. Wszystkie trzy Ewangelie (Mateusza, Marka i Łukasza) odnoszą się do pierwszej gleby jako gleby, która jest obok drogi.
Słuchaj więc przypowieści o siewcy. Gdy ktoś słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi zły i porywa to, co zostało zasiane w jego sercu. To jest ten, na którego ziarno zostało posiane obok drogi. Mateusza 13:18-19 (NASB)
To są ci, którzy są obok drogi, gdzie jest zasiane słowo; a gdy usłyszą, natychmiast przychodzi szatan i porywa słowo, które zostało w nich zasiane. Mk 4:15 (NASB)
Teraz przypowieść jest następująca: ziarnem jest słowo Boże. Ci, którzy są obok drogi, to ci, którzy słyszeli; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali zbawieni. Łukasza 8:11-12 (NASB)
W każdej ewangelii mamy powiedziane, że zły, szatan lub diabeł wyrywa Słowo Boże. Mateusz i Łukasz mówią, że diabeł wyrywa je z serca tych osób. To znaczy, że słyszeli oni Słowo Boże, ale nigdy na nie nie reagują. Są obojętni. Łukasza 8:12 mówi: „Aby nie uwierzyli i nie byli zbawieni”. To ujawnia, że przypowieść dotyczy zbawienia, a nie uświęcenia czy jakiejś innej koncepcji. Jezus powiedział: „…nie uwierzą i nie będą zbawieni.”
Skalista gleba
Druga gleba to miejsca skaliste. Gleba zawiera skały. Ta gleba symbolizuje osoby, które unikają utrapień i prześladowań. Nie są w stanie wytrzymać trudnych czasów. Woleliby raczej przestać być religijną osobą, niż nadal twierdzić, że są chrześcijanami. W związku z tym, kiedy taka osoba jest wyśmiewana, wyszydzana, doświadcza trudności lub prześladowań, ponieważ twierdzi, że jest chrześcijaninem, przestaje twierdzić, że jest chrześcijaninem. Prawdopodobnie przestała się przejmować grzechem i czytaniem Biblii na długo przed tym, jak przestała uczęszczać do kościoła. Mateusz 13:20-21 tak mówi o tej osobie.
Ten, na którym zasiano ziarno na miejscach skalistych, to człowiek, który słucha słowa i natychmiast przyjmuje je z radością; nie ma jednak mocnego korzenia w sobie, lecz jest tylko tymczasowy, a gdy z powodu słowa powstaje utrapienie lub prześladowanie, natychmiast odpada. Mateusz 13:20-21 (NASB)
Teraz dowiadujemy się, że ta gleba reprezentuje człowieka, który słyszy Słowo Boże i początkowo reaguje radością lub podnieceniem. Jest podekscytowany Bogiem i wspaniałą nowiną, że może pójść do nieba. Jest to wspaniała nowina, ale ten człowiek nie jest prawdziwym chrześcijaninem. Dlaczego? Zauważ, że Mateusz mówi, że ten człowiek był „tymczasowy” i w końcu „odpadł”. Greckie słowo oznaczające „tymczasowy” to proskairos. Słowo to oznacza „tylko przez chwilę” lub „trwający tylko przez krótki czas”. Oznacza to, że ta osoba nigdy nie była prawdziwym chrześcijaninem, ponieważ jest tymczasowa. 1 Jana 2:19 stwierdza, że ci, którzy odchodzą od wiary, nigdy nie byli prawdziwymi chrześcijanami. Następnie Marek i Łukasz dodają więcej informacji.
W podobny sposób są to ci, na których ziarno zostało posiane na miejscach skalistych, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością; a nie mają w sobie mocnego korzenia, lecz są tylko tymczasowi; potem zaś, gdy pojawia się utrapienie lub prześladowanie z powodu słowa, natychmiast odpadają. Marek 4:16-17 (NASB)
Ewangelia Łukasza stwierdza, że „wierzą na chwilę”. Te osoby nigdy nie były prawdziwymi chrześcijanami. Jezus uczyni ten punkt z ostatnią ziemią. Zauważmy, że Łukasz 8:13 mówi: „Ci nie mają mocnego korzenia”. Oni wierzą przez chwilę, a potem odpadają.
Tymi na glebie skalistej są ci, którzy, gdy usłyszą, przyjmują słowo z radością; ci zaś nie mają mocnego korzenia; wierzą przez chwilę, a w czasie pokusy odpadają. Łukasza 8:13 (NASB)
To dodatkowo ilustruje, że Jezus opisuje ludzi, którzy nigdy nie byli chrześcijanami. Wcześniej, w Ewangelii Mateusza 7:21-23, Jezus powiedział, że w dniu sądu wielu ludzi będzie narzekać, ponieważ nie mogą wejść do nieba. Te religijne jednostki będą mówić, że wypędzały demony, czyniły cuda i być może robiły inne rzeczy, takie jak służenie jako przywódcy w kościele. Ale oni nie byli prawdziwymi chrześcijanami. Oto słowa Jezusa.
„Nie każdy, kto Mi mówi: 'Panie, Panie', wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę Ojca Mojego, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: 'Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w Twoje imię i w Twoje imię nie wypędzaliśmy demonów, i w Twoje imię nie czyniliśmy wielu cudów? A wtedy Ja im powiem: 'Nigdy was nie znałem; ODEJDŹCIE OD MNIE, WY, KTÓRZY PRAKTYKUJECIE PRAWDĘ.'” Mateusza 7:21-23 (NASB)
Zauważ jednak, że Jezus powiedział, że „nigdy was nie znałem”, a następnie nakazał: „Odejdźcie ode Mnie wy, którzy uprawiacie bezprawie.” Jakie jest to przesłanie? Oni nigdy nie byli chrześcijanami! Myśleli, że nimi są. Myśleli, że są aktywni w kościele pełniąc służbę dla Chrystusa. Ale Jezus powiedział: „Nigdy was nie znałem!”. To są smutne słowa. Oni nigdy nie byli chrześcijanami! To nie były osoby, które straciły swoje zbawienie. Oni nigdy nie byli zbawieni! Skalista ziemia symbolizuje osoby, które były podekscytowane ewangelią, ale nigdy nie stały się chrześcijanami. Tak samo jest z następną glebą.
Gleba ciernista
Trzecia gleba to gleba ciernista. Ta gleba symbolizuje osobę, która dużo się martwi, szuka bogactwa i przyjemności w tym życiu. Początkowo słyszą ewangelię i w jakiś sposób reagują. Pojawia się jakiś rodzaj duchowej odpowiedzi, ale ta osoba nigdy nie wydaje owocu.
A ten, na którego ziarno zostało posiane wśród cierni, to człowiek, który słucha słowa, a troski tego świata i oszustwa bogactwa dławią słowo i staje się ono bezowocne. Mateusza 13:22 (NASB)
Inni zaś są ci, na których ziarno zostało posiane wśród cierni; to są ci, którzy usłyszeli słowo, lecz troski świata i podstęp bogactwa, i pożądanie innych rzeczy wchodzą i dławią słowo, i staje się ono bezowocne. Marek 4:18-19 (NASB)
Ewangelia Łukasza zaostrza to stwierdzenie, mówiąc, że ta osoba nie wydaje „żadnego owocu ku dojrzałości”. Ale tłumaczenie NASB jest błędne. Dosłowne greckie jest „przynosi nie”. The NASB dodawać the słowo „owoc dojrzałość.” Nie istnieć w the Grecki tekst. The Grek po prostu wyjawiać tam być „nie.” Nie ma żadnego owocu.
Ziarno, które padło wśród cierni, to są ci, którzy usłyszeli, a idąc swoją drogą są zadławieni troskami, bogactwami i przyjemnościami tego życia, i nie przynoszą żadnego owocu do dojrzałości. Łukasza 8:14 (NASB)
To znaczy, że ta gleba nie rośnie duchowo. Nie uśmiercają oni grzechu (Rzymian 8:13-15; 1 Jana 2:12-14). Te osoby nie były chrześcijanami. Nigdy nie wzrastały duchowo. Chodzili do kościoła, ale nie było żadnego duchowego wzrostu.
Dobra gleba
Czwarta i ostatnia gleba to dobra gleba. Ta gleba symbolizuje prawdziwych chrześcijan, ponieważ wydają oni duchowe owoce. Mateusz 13:23 stwierdza po raz pierwszy, że ta gleba „słucha słowa i rozumie je”. Ta osoba słyszy ewangelię i rzeczywiście rozumie, że Jezus jest Bogiem, umarł za nasze grzechy i zmartwychwstał. Ta osoba wierzy w Chrystusa. Prawdziwa wiara obejmuje pokutę za grzechy i poddanie się Chrystusowi. Po staniu się chrześcijaninem w jego życiu wzrasta owoc Ducha (Galacjan 5:22-23).
A ten, na którego ziarno zostało posiane na dobrej glebie, to człowiek, który słucha słowa i rozumie je; który rzeczywiście przynosi owoc i przynosi, niektórzy stokrotny, inni sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inni trzydziestokrotny. Mateusz 13:23 (NASB)
Mk 4:20 mówi, że ta gleba „przyjmuje ją”. Ta ziemia przyjmuje ewangelię.
I to są ci, na których zostało posiane ziarno na dobrej glebie; a oni słuchają słowa i przyjmują je, i przynoszą owoc, trzydziesty, sześćdziesiąty i stokrotny. Marka 4:20 (NASB)
Łuk. 8:15 dodaje, że ta gleba „trzyma się mocno” i przynosi „owoc wytrwały”. Jest to kolejna cecha prawdziwych chrześcijan. Prawdziwy chrześcijanin nigdy nie opuszcza Chrystusa.
Ale nasienie w dobrej glebie, to są ci, którzy usłyszeli słowo w szczerym i dobrym sercu, i trzymają je mocno, i przynoszą owoc wytrwale. Łukasza 8:15 (NASB)
Gdy Ewangelie Mateusza, Marka i Łukasza stwierdzają, że gleba ta wydaje owoce, należy zauważyć, że dzieje się to po tym, jak dana osoba staje się chrześcijaninem. Jest to kolejny znak lub dowód na to, że dana osoba jest chrześcijaninem. Ponieważ Bóg obiecał w Liście do Filipian 1:6, że dokończy dzieło, które w nas rozpoczął, powinniśmy zrozumieć, że prawdziwi chrześcijanie nigdy nie porzucą wiary. Również w Ewangelii Jana 6:39, 40, 44, 47, 54 Jezus wielokrotnie obiecał, że osoba, która stanie się chrześcijaninem, zostanie wzbudzona w dniu ostatecznym. On nigdy ich nie straci. Dobra gleba ma cechy prawdziwego chrześcijanina.
Podsumowując, przypowieść o siewcy dotyczy zbawienia. Ukazuje znaki lub dowody na to, że dana osoba jest prawdziwym chrześcijaninem. Można powiedzieć, że dotyczy ona uświęcenia, ale tylko w ostatniej glebie i tylko w tym sensie, że prawdziwi chrześcijanie wzrastają duchowo i wydają owoce. Uświęcenie wierzącego nie jest głównym przesłaniem tej przypowieści. Jezus zilustrował przesłanie zasady szerokich i wąskich dróg. Niewielu jest zbawionych, a znakiem, że są zbawieni jest to, że pozostają w wierze, a ich życie odzwierciedla dowody zbawienia w owocach, które wydają.
Konkluzja:
Zauważ, że ważnymi dowodami prawdziwego chrześcijanina jest to, że wierzy on w ewangelię o zbawieniu i ma „szczere i dobre serce”. Powiedziano nam również, że prawdziwy chrześcijanin trzyma się i stale wydaje owoce. Ale ziemia obok drogi, ziemia skalista i ziemia ciernista reprezentują niechrześcijan. Gleba obok drogi nigdy nie jest podniecona Słowem Bożym. Pozostałe dwie gleby są tymczasowe i nie wydają żadnego owocu.
Przypowieść ta jest ostrzeżeniem dla tych, którzy myślą, że są chrześcijanami. Czy wydajesz owoce? Czy owoc Ducha wzrasta w naszym życiu? Czy uczysz się Słowa Bożego? Czy grzeszysz coraz mniej? Apostoł Paweł upominał chrześcijan w Koryncie, ponieważ popełniali tak wiele grzechów, a ich własny grzech ich nie dotyczył. Na końcu swojego drugiego listu do tych chrześcijan nakazał im, aby sprawdzili samych siebie.
Sprawdźcie samych siebie, czy jesteście w wierze; badajcie samych siebie! Czy też tego nie wiecie o sobie, że Jezus Chrystus jest w was – chyba że rzeczywiście nie zdacie egzaminu? 2 Koryntian 13:5 (NASB)
Czy jesteś chrześcijaninem? Jeśli nie jesteś pewien, sprawdź się w Piśmie Świętym, które opisuje cechy prawdziwego chrześcijanina. Zobacz „Szukasz dowodów na to, że jesteś chrześcijaninem?”. Jeśli nie jesteś chrześcijaninem, to dowiedz się, jak pójść do nieba na stronie „Searching For God.”
Sugerowane linki:
Szukanie Boga – Jak Pójść Do Nieba
Szukam Dowodu, że Jesteś Chrześcijaninem?
Przypowieść o Siewcy i Nasieniu
Jakie rzeczy zazwyczaj powstrzymują ludzi przed zwróceniem swojego życia Jezusowi?