- Written by Adelyn Perez
-
Facebook
-
Twitter
- Zapraszamy do zapoznania się z ofertą.
Pinterest
-
Whatsapp
-
Mail
+ 16
-
Architekt: Philip Johnson
- Rok zakończenia realizacji tego projektu architektonicznego Rok: 1949
Text description provided by the architects. Zainspirowany przez Farnsworth House Miesa van der Rohe, Szklany Dom Philipa Johnsona, z jego doskonałymi proporcjami i prostotą, jest uważany za jedno z pierwszych najbardziej błyskotliwych dzieł nowoczesnej architektury. Johnson zbudował dla siebie tę 47-akrową posiadłość w New Canaan w stanie Connecticut. Dom był pierwszym z czternastu obiektów, które architekt wybudował na terenie posiadłości w ciągu pięćdziesięciu lat.
Ukończony w 1949r, Szklany Dom był pierwszym projektem, który Johnson zbudował na terenie posiadłości. Jednopiętrowy dom ma otwarty plan o wymiarach 32’x56′ zamknięty w szerokich na 18 stóp od podłogi do sufitu taflach szkła pomiędzy czarnymi stalowymi pomostami i magazynowanymi belkami dwuteowymi, które zakotwiczyły szkło w miejscu. Konstrukcja ta nie zrobiła jednak wrażenia na Miesie, gdy odwiedził dom. Mówi się, że ten genialny mentor Philipa Johnsona wpadł w furię z powodu tego, co zinterpretował jako brak przemyślenia szczegółów domu.
Niemniej jednak istnieje wiele cech, które przyczyniają się do piękna domu. Przezroczyste szklane panele tworzą serię żywych odbić, w tym odbicia otaczających drzew i ludzi spacerujących wewnątrz lub na zewnątrz domu, nakładając je na siebie, tworząc ciągle zmieniające się obrazy z każdym krokiem wykonanym wokół niego.
Wnętrze Szklanego Domu jest całkowicie wystawione na zewnątrz, z wyjątkiem cylindrycznej struktury ceglanej z wejściem do łazienki po jednej stronie i kominkiem po drugiej. Wysokość od podłogi do sufitu wynosi dziesięć i pół stopy, a ceglana struktura cylindra wystaje z góry.
Podłoga jest również wykonana z czerwonej cegły ułożonej w jodełkę i jest podniesiona dziesięć cali od poziomu gruntu. Jedyne inne podziały w domu oprócz łazienki są dyskretnie wykonane z niskich szafek i półek na książki, dzięki czemu dom jest jednym otwartym pomieszczeniem. Zapewnia to wentylację ze wszystkich czterech stron przepływających przez dom, jak również wystarczające oświetlenie.
Mimo, że dom jest główną atrakcją na miejscu, Johnson wykorzystał rozległe tereny wokół niego, aby puścić wodze fantazji i zbudować jeszcze trzynaście innych obiektów, w tym dom dla gości, galerię sztuki i pawilon rzeźb.
Dom gościnny, połączony ze Szklanym Domem kamienną ścieżką, która biegnie nad rozległym trawnikiem bezpośrednio go otaczającym, jest ciężką strukturą z cegły, kontrastującą z ekstremalną lekkością i przejrzystością wyrażoną w Szklanym Domu.
Galeria sztuki jest zakopana pod ziemią, aby nie odciągać uwagi od domu, przez co jest pozbawiona okien, co jest rzadkością w przypadku galerii. Inny godny uwagi eksperyment Wrighta na tym terenie obejmował galerię rzeźb, która jest „asymetryczną szopą z białej cegły ze szklanym dachem… pomyślaną jako seria zazębiających się pomieszczeń, które schodzą się wokół otwartej, centralnej przestrzeni.”
Deklarowany jako National Historic Landmark w 1997 roku, Szklany Dom jest nadal uważany za nowoczesny cud. Piękno jego kompozycji wraz z falującym krajobrazem sprawia, że ludzie podróżują, aby odwiedzić i doświadczyć go z pierwszej ręki każdego dnia, a z liniami Szklanego Domu i innych budynków płynnie łączących się z liniami horyzontu i otaczającego krajobrazu, można poczuć zapierające dech w piersiach uczucie bezkresu.
