Konie Tobiano mają dominujący, dziedziczony wzór białej plamistości i są jednym z rodzajów umaszczenia. Plamistość Tobiano (wymawiana jako tow-be-yah-no) występuje u wielu ras i typów, w tym u koni szetlandzkich i australijskich, ale nie występuje u niektórych dominujących ras, takich jak konie arabskie i konie pełnej krwi angielskiej. Niektóre władze rasowe nie zezwalają na rejestrację koni malowanych jakiegokolwiek rodzaju.
Wzór plamistości tobiano jest spowodowany dużą inwersją chromosomalną (można pomyśleć, że część chromosomu jest w niewłaściwym kierunku). Inwersja ta została znaleziona tylko u koni rasy tobiano. Dotyczyło to koni o różnym pochodzeniu genetycznym, co wskazuje na wspólne pochodzenie genetyczne tysiące lat temu. Uważa się, że inwersja zaburza sekwencję zaangażowaną w regulację genu KIT (Brooks i in., 2007). KIT jest dużym, złożonym białkiem biorącym udział w wielu procesach komórkowych. Inne mutacje KIT powodują roan, domiant white, tobiano i sabino.
Tobiano konie mają wzór białej sierści z różową skórą pod spodem. Wzór tobiano może występować w każdym kolorze sierści. Często występuje w połączeniu z innymi wzorami, na przykład w tovero, który jest połączeniem plamistości tobiano i overo. Wzór ten rozwija się jeszcze w łonie matki i pozostaje przez całe życie źrebięcia. Czasami pigmentowana skóra rozciąga się tuż za plamą koloru, do białego obszaru. To sprawia, że wygląda to tak, jakby wokół plamy koloru był cień lub aureola, szczególnie kiedy sierść jest mokra. Konie z taką aureolą są często nazywane farbami cieniowanymi, farbami duchami, farbami wstęgowymi lub farbami aureolowymi.
Tobiano konie mogą być albo w przeważającej części kolorowe lub białe, albo z dość równomierną ilością białego i kolorowego. Są one identyfikowane przez ich białe nogi i jednobarwną głowę, podczas gdy u innych koni oznaczenia nóg i twarzy zazwyczaj idą w parze. Tobianos nie mają ekstremalnych białych twarzy, takich jak fartuchy lub łyse twarze. Białe oznaczenia wskazują na kombinację wzorów, lub inny wzór, taki jak sabino, frame overo lub splash.
Biały na ciele jest ułożony w pionowy wzór, z białym rozciągającym się nad linią górną gdzieś pomiędzy uszami a ogonem (odwrotność frame overo). Plamy są zazwyczaj regularne i wyraźne w zarysie, z owalami lub okrągłymi wzorami rozciągającymi się w dół na szyi i klatce piersiowej. Ciemny kolor zwykle pokrywa boki. Kolor na bokach i klatce piersiowej nazywany jest „tarczami” i jest charakterystyczny dla koni rasy tobiano. Brak tych plam wskazuje, że obecny jest inny wzór plam. Ogon jest często dwukolorowy, gdy jest biały na końcu podstawy (tj. koniec najbliższy ogonowi), a kolorowy na drugim końcu.
Na niektórych koniach tobiano mogą występować małe kolorowe plamki, powszechnie nazywane plamkami atramentowymi, odciskami łap lub kocimi śladami, w białych łatach. Są one zazwyczaj małe i okrągłe i mogą występować w grupach. To oznaczenie często występuje u koni homozygotycznych dla genu tobiano, ale nie jest gwarancją, że koń jest homozygotyczny. Mogą również występować plamki gronostajowe lub plamki na dystalnych nogach: plamki koloru w bieli odpowiednio blisko kopyta lub powyżej stawu skokowego. Może być również kolor wokół kasztanów.
Konie Tobiano są mniej powszechne, niż niektórzy mogą myśleć, większość koni o wyglądzie tobiano jest kombinacją tobiano i jednego z innych wzorów. Nie jest to zaskakujące, ponieważ hodowcy często krzyżują farby ze sobą, biorąc pod uwagę fenotyp (wygląd zewnętrzny), a nie ich genetyczny makijaż. Tobiano może ukryć cechy innych genów wzorca, ale rozległe białe oznaczenia twarzy mogą zdradzić kombinację.
Niektóre konie tobiano mają białe ciała i kolorowe głowy, przy czym głowy są ostatnią częścią ciała pozostającą kolorową. Konie te są czasem nazywane medicine hats (Gower, 1999), choć inni rezerwują to określenie dla wzorów overo. Niektórzy autorzy twierdzą, że kolor na głowie jest przystosowaniem, które wyewoluowało w celu ochrony oczu przed nadmierną ekspozycją na słońce. Jest to możliwe, gdyż cecha ta prawdopodobnie występuje od dłuższego czasu (co najmniej od końca XVI wieku) u koni mustang. Cokolwiek to jest może faktycznie zapewnić jakąś ochronę dla oczu koni tobiano.
Na drugim końcu spektrum niektóre konie tobiano nie mają żadnych plam na ciele. Te minimalnie oznaczone konie są czasem nazywane „śliskimi tobiano”. Mają białe oznaczenia nóg i, w przypadku braku innych genów wzorca, ciemną głowę, i są zwykle uważane za solidne konie z białymi oznaczeniami nóg. Niemniej jednak, mogą one produkować potomstwo tobiano tak samo niezawodnie, jak każdy inny koń z genem tobiano.
Zasugerowano, że konie z rozległym białym umaszczeniem są zazwyczaj kombinacją wzorów i może to być prawdą. Jednak zakres bieli jest prawdopodobnie kontrolowany również przez kilka (a może wiele) innych genów modyfikujących. Takie geny nie powodują bezpośrednio istnienia wzorca, ale modyfikują ekspresję genów wzorca, gdy te już istnieją, tak że różne konie z tymi samymi genami wzorca mają więcej lub mniej bieli, w zależności od tego, które geny modyfikujące są obecne. Nie wydaje się, by konie homozygotyczne dla tobiano miały więcej bieli niż heterozygoty, ponieważ zdarzają się bardzo minimalne konie tobiańskie, które są homozygotyczne dla tobiano.Badanie genotypu koni tobiańskich polega na połączeniu analizy fenotypu, genetyki molekularnej i analizy rodowodu.