Guinguette Marais Poitevin

Co to jest koszt kapitału?

Koszt kapitału to wymagana stopa zwrotu niezbędna do tego, aby projekt budżetu kapitałowego, taki jak budowa nowej fabryki, był opłacalny. Kiedy analitycy i inwestorzy dyskutują o koszcie kapitału, zazwyczaj mają na myśli średnią ważoną kosztu długu i kosztu kapitału własnego firmy, połączonych razem.

Miernik kosztu kapitału jest używany przez firmy wewnętrznie do oceny, czy projekt kapitałowy jest warty wydatkowania zasobów, oraz przez inwestorów, którzy używają go do określenia, czy inwestycja jest warta ryzyka w porównaniu do zwrotu. Koszt kapitału zależy od zastosowanego sposobu finansowania. Odnosi się on do kosztu kapitału własnego, jeżeli działalność jest finansowana wyłącznie za pomocą kapitału własnego, lub do kosztu zadłużenia, jeżeli jest finansowana wyłącznie za pomocą zadłużenia.

Wiele przedsiębiorstw wykorzystuje połączenie zadłużenia i kapitału własnego do finansowania swojej działalności, a w przypadku takich przedsiębiorstw ogólny koszt kapitału wynika ze średniego ważonego kosztu wszystkich źródeł kapitału, powszechnie znanego jako średni ważony koszt kapitału (WACC).

Cost Of Capital

Zrozumienie kosztu kapitału

Koszt kapitału reprezentuje stopę przeszkód, którą firma musi pokonać, zanim będzie mogła wygenerować wartość, i jest szeroko stosowany w procesie budżetowania kapitałowego w celu określenia, czy firma powinna kontynuować projekt.

Koncepcja kosztu kapitału jest również szeroko stosowana w ekonomii i rachunkowości. Innym sposobem opisania kosztu kapitału jest koszt alternatywny dokonania inwestycji w przedsiębiorstwo. Mądre kierownictwo firmy będzie inwestować tylko w takie inicjatywy i projekty, które zapewnią zwrot przekraczający koszt ich kapitału.

Koszt kapitału, z perspektywy inwestora, to zwrot oczekiwany przez tego, kto dostarcza kapitał dla firmy. Innymi słowy, jest to ocena ryzyka związanego z kapitałem własnym przedsiębiorstwa. W tym celu inwestor może spojrzeć na zmienność (beta) wyników finansowych firmy, aby określić, czy określone akcje są zbyt ryzykowne, czy też stanowiłyby dobrą inwestycję.

Średni ważony koszt kapitału (WACC)

Koszt kapitału firmy jest zwykle obliczany przy użyciu formuły średniego ważonego kosztu kapitału, która uwzględnia koszt zarówno kapitału dłużnego, jak i własnego. Każda kategoria kapitału firmy jest ważona proporcjonalnie, aby uzyskać stopę mieszaną, a formuła uwzględnia każdy rodzaj zadłużenia i kapitału własnego w bilansie firmy, w tym akcje zwykłe i uprzywilejowane, obligacje i inne formy zadłużenia.

Znajdowanie kosztu zadłużenia

Każda firma musi nakreślić swoją strategię finansowania na wczesnym etapie. Koszt kapitału staje się kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji, którą ścieżką finansowania podążać: dług, kapitał, lub kombinacja tych dwóch.

Spółki we wczesnej fazie rozwoju rzadko mają duże aktywa, które mogłyby zastawić jako zabezpieczenie dla finansowania dłużnego, więc finansowanie kapitałowe staje się domyślnym sposobem finansowania dla większości z nich. Firmy o mniej ugruntowanej pozycji i ograniczonej historii operacyjnej będą ponosić wyższe koszty kapitału niż starsze firmy o solidnej historii, ponieważ pożyczkodawcy i inwestorzy będą żądać wyższej premii za ryzyko w przypadku tych pierwszych.

Koszt zadłużenia to po prostu stopa procentowa płacona przez firmę od zadłużenia. Ponieważ jednak koszty odsetek można odliczyć od podatku, zadłużenie oblicza się po opodatkowaniu w następujący sposób:

Koszt zadłużenia=Koszty odsetekDług całkowity×(1-T)gdzie:Koszty odsetek=Oprocentowanie płacone od bieżącego zadłużenia firmyT=Krajowa stopa podatkowa firmy. & } \razy (1 – T) &&&ekst{Koszt odsetek}=tekst{Int. zapłacone od bieżącego zadłużenia firmy}} & T=text{Krajowa stopa podatkowa firmy}} end{aligned}Cost of debt=Dług całkowityOdsetki×(1-T)gdzie:Koszty odsetek=Int. płacone od bieżącego zadłużenia firmyT=Krajowa stopa podatkowa firmy

Koszt zadłużenia można również oszacować dodając spread kredytowy do stopy wolnej od ryzyka i mnożąc wynik przez (1 – T).

Znajdowanie kosztu kapitału własnego

Koszt kapitału własnego jest bardziej skomplikowany, ponieważ stopa zwrotu wymagana przez inwestorów kapitałowych nie jest tak jasno określona jak przez kredytodawców. Koszt kapitału własnego jest przybliżony za pomocą modelu wyceny aktywów kapitałowych w następujący sposób:

CAPM(Koszt kapitału własnego)=Rf+β(Rm-Rf)gdzie:Rf=stopa zwrotu wolna od ryzykaRm=rynkowa stopa zwrotu. &CAPM(^tekst{Koszt kapitału własnego})= R_f + ^beta(R_m – R_f) ^tekst &&

Beta jest wykorzystywana we wzorze CAPM do szacowania ryzyka, a do wzoru potrzebna byłaby beta własnych akcji spółki publicznej. W przypadku spółek prywatnych, beta jest szacowana na podstawie średniej beta grupy podobnych spółek publicznych. Analitycy mogą udoskonalić to współczynnik beta, obliczając go na bazie bez dźwigni, po opodatkowaniu. Zakłada się, że beta firmy prywatnej będzie taka sama jak średnia beta w branży.

Całkowity koszt kapitału firmy opiera się na średniej ważonej tych kosztów. Na przykład, rozważmy przedsiębiorstwo o strukturze kapitałowej składającej się w 70% z kapitału własnego i w 30% z długu; jego koszt kapitału własnego wynosi 10%, a koszt długu po opodatkowaniu 7%.

W związku z tym, jego WACC wyniesie:

(0,7×10%)+(0,3×7%)=9,1%(0,7 razy 10%) + (0,3 razy 7%) = 9,1%(0,7×10%)+(0,3×7%)=9.1%

Jest to koszt kapitału, który zostałby użyty do zdyskontowania przyszłych przepływów pieniężnych z potencjalnych projektów i innych możliwości w celu oszacowania ich wartości bieżącej netto (NPV) i zdolności do generowania wartości.

Przedsiębiorstwa dążą do osiągnięcia optymalnej kombinacji finansowania w oparciu o koszt kapitału dla różnych źródeł finansowania. Finansowanie dłużne ma tę zaletę, że jest bardziej efektywne podatkowo niż finansowanie kapitałowe, ponieważ koszty odsetek można odliczyć od podatku, a dywidendy od akcji zwykłych są wypłacane w dolarach po opodatkowaniu. Jednak zbyt duże zadłużenie może prowadzić do niebezpiecznie wysokiego poziomu dźwigni finansowej, co skutkuje wyższymi stopami procentowymi, do których dążą kredytodawcy, aby zrównoważyć wyższe ryzyko niewypłacalności.

Koszt kapitału a kwestie podatkowe

Jednym z elementów, które należy rozważyć przy podejmowaniu decyzji o finansowaniu projektów kapitałowych za pomocą kapitału własnego lub długu, jest możliwość uzyskania oszczędności podatkowych z tytułu zaciągnięcia długu, ponieważ koszty odsetek mogą obniżyć dochód firmy podlegający opodatkowaniu, a tym samym jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego.

Jednakże, Twierdzenie Modiglianiego-Millera (M&M) stwierdza, że wartość rynkowa firmy jest niezależna od sposobu, w jaki się finansuje i pokazuje, że przy pewnych założeniach, wartość firm z dźwignią finansową i bez dźwigni finansowej są równe, częściowo dlatego, że inne koszty równoważą wszelkie oszczędności podatkowe, które pochodzą z większego finansowania dłużnego.

Różnica pomiędzy kosztem kapitału a stopą dyskontową

Koszt kapitału i stopa dyskontowa są nieco podobne i często używane są zamiennie. Koszt kapitału jest często obliczany przez dział finansowy firmy i wykorzystywany przez kierownictwo do ustalenia stopy dyskontowej (lub wymaganej stopy dyskontowej), która musi zostać pobita, aby uzasadnić inwestycję.

Jednakże kierownictwo firmy powinno zakwestionować wewnętrznie wygenerowany koszt kapitału, ponieważ może on być tak konserwatywny, że zniechęci do inwestycji. Koszt kapitału może się również różnić w zależności od rodzaju projektu lub inicjatywy; wysoce innowacyjna, ale ryzykowna inicjatywa powinna mieć wyższy koszt kapitału niż projekt aktualizacji niezbędnego sprzętu lub oprogramowania o sprawdzonej wydajności.

Przykłady z realnego świata

Każda branża ma swój własny dominujący koszt kapitału. Dla niektórych firm, koszt kapitału jest niższy niż ich stopa dyskontowa. Niektóre działy finansowe mogą obniżyć swoje stopy dyskontowe, aby przyciągnąć kapitał lub podnieść go stopniowo, aby zbudować w poduszce w zależności od tego, jak duże ryzyko jest dla nich wygodne.

Na styczeń 2019 r. transport kolejowy ma najwyższy koszt kapitału na poziomie 11,17%. Najniższym kosztem kapitału mogą pochwalić się niebankowe i ubezpieczeniowe firmy świadczące usługi finansowe na poziomie 2,79%. Koszt kapitału jest również wysoki zarówno wśród firm biotechnologicznych, jak i farmaceutycznych firm farmaceutycznych, producentów stali, firm internetowych (oprogramowanie) oraz zintegrowanych firm naftowych i gazowych.Te branże zwykle wymagają znacznych inwestycji kapitałowych w badania, rozwój, sprzęt i fabryki.

Pośród branż o niższych kosztach kapitałowych są banki z centrum pieniężnym, firmy energetyczne, fundusze powiernicze inwestujące w nieruchomości (REITs), detaliczne firmy spożywcze i spożywcze oraz przedsiębiorstwa użyteczności publicznej (zarówno ogólne, jak i wodne). Takie firmy mogą wymagać mniej sprzętu lub korzystać z bardzo stabilnych przepływów pieniężnych.

Często zadawane pytania

Co to jest koszt kapitału?

Koszt kapitału jest używany do określenia niezbędnego zwrotu, jaki firma musi wygenerować przed podjęciem decyzji o realizacji projektu kapitałowego. Zazwyczaj decyzja jest rozważna, jeśli firma inwestuje w projekt, który generuje większą wartość niż koszt kapitału. Dla inwestorów, koszt kapitału jest obliczany jako średni ważony koszt długu i kapitału własnego firmy. W tym przypadku koszt kapitału jest jedną z metod analizy profilu ryzyko-zwrot firmy.

Jak obliczyć koszt kapitału?

Aby obliczyć średni ważony koszt kapitału, bierze się pod uwagę wszystkie formy zadłużenia i kapitału własnego. W rezultacie średni ważony koszt uzyskuje się jako stopę mieszaną. Ogólnie rzecz biorąc, aby obliczyć koszt długu, oprocentowanie długu firmy jest dzielone przez całkowite zadłużenie firmy. Tymczasem, aby obliczyć koszt kapitału własnego, inwestorzy stosują model wyceny aktywów kapitałowych, który pozwala uzyskać przybliżoną wartość. Oblicza się go poprzez przyjęcie stopy zwrotu wolnej od ryzyka, którą następnie dodaje się do wartości współczynnika beta pomnożonego przez rynkową stopę zwrotu pomniejszoną o stopę zwrotu wolną od ryzyka.

Jaki jest przykład kosztu kapitału?

Rozważmy startup, który ma strukturę kapitałową składającą się w 90% z kapitału własnego i w 10% z długu. Koszt kapitału własnego, czyli zwrot, jaki firma płaci swoim udziałowcom za inwestowanie w firmę, wynosi 5%. Tymczasem koszt długu, który firma płaci swoim wierzycielom, wynosi 15%. Koszt kapitału oblicza się w następujący sposób: (.9 x 5%) + (.10 x 15%) = 6%.