Królowa Noor, nazwisko żony Noor al-Ḥussein („Światło Ḥusseina”), pisane także jako Nūr al-Ḥusayn, nazwisko Lisa Najeeb Halaby, (ur. 23 sierpnia 1951, Waszyngton, D.C., USA), amerykańska architektka, która była konsortem (1978-99) króla Jordanii Ḥusseina, U.S.), urodzona w Ameryce architektka, która była konsortem (1978-99) króla Jordanii Ḥusseina.
Urodzona w prominentnej rodzinie arabsko-amerykańskiej, Halaby wychowała się w atmosferze dostatku. Uczęszczała do elitarnej National Cathedral School w Waszyngtonie, przenosząc się w 1965 r. do ekskluzywnej Chapin School w Nowym Jorku, a w 1967 r. do Concord Academy w Bostonie. W 1969 r. rozpoczęła naukę w pierwszej koedukacyjnej klasie na Uniwersytecie Princeton, gdzie w 1975 r. uzyskała tytuł licencjata w dziedzinie architektury i urbanistyki. Po ukończeniu studiów Halaby pracowała jako projektantka miejska w Filadelfii, Sydney w Australii i Teheranie. Po raz pierwszy pojechała do Jordanii, pracując dla Arab Air Services, firmy należącej częściowo do jej ojca, a w 1977 roku została dyrektorem ds. projektowania i architektury obiektów w Alia, Królewskich Jordańskich Liniach Lotniczych. W tym czasie poznała jordańskiego monarchę, z którym wzięła ślub 15 czerwca 1978 roku. Halaby przyjęła obywatelstwo jordańskie, wyznała islam i przyjęła arabskie nazwisko.
Królowa Noor podjęła liczne działania filantropijne w kraju i za granicą, z których wiele dotyczyło dzieci. Wśród założonych przez nią agencji znalazły się Królewski Fundusz na rzecz Kultury i Edukacji (1979), Narodowe Konserwatorium Muzyczne (1985) i Szkoła Jubileuszowa dla uzdolnionych uczniów (1993). W 1980 r. królowa zwołała pierwszy doroczny Kongres Dzieci Arabskich, a od 1995 r. była przewodniczącą Narodowej Grupy Zadaniowej ds. W 1985 r. założono Fundację Noor al-Ḥussein, aby skonsolidować różne inicjatywy królowej, a gdy król zmarł w 1999 r., powierzono jej przewodnictwo w Fundacji Króla Ḥusseina, której celem jest również promowanie interesów humanitarnych. (Choć para miała czworo dzieci, następcą króla został Abdullah, jego najstarszy syn, który urodził się w 1962 r. z drugiego małżeństwa). W późnych latach 90. zaangażowała się w międzynarodowy ruch na rzecz zakazu stosowania min przeciwpiechotnych, szczególnie w dwóch organizacjach, Landmine Survivors Network i International Campaign to Ban Landmines. (Patrz również Sidebar: The Hidden Dangers of Land Mines.)
Różne wyróżnienia królowej Noor obejmowały nagrodę Woodrow Wilson Award (2015) od Uniwersytetu Princeton w uznaniu jej działalności charytatywnej. Autobiografia Leap of Faith: Memoirs of an Unexpected Life ukazała się w 2003 r.