Guinguette Marais Poitevin

Marshall Herff Applewhite, Jr. był założycielem i przywódcą Heaven’s Gate, kultu opartego na UFO, który dokonał masowego samobójstwa w Kalifornii zbiegającego się z wizytą komety Hale-Bopp w 1997 r.

Tło

Applewhite był synem teksańskiego pastora prezbiteriańskiego i w młodości był bardzo religijny. W 1952 r. zapisał się do Union Presbyterian Seminary w Richmond w Wirginii z zamiarem studiowania teologii i zostania pastorem, ale zamiast tego porzucił studia muzyczne. W tym czasie ożenił się i miał dwoje dzieci. W 1965 roku, kiedy wykładał muzykę na Uniwersytecie Alabama, odkryto jego romans z jednym ze studentów i został zwolniony. Żona porzuciła go i rozwiedli się w 1968 roku. Przeprowadził się do Houston w Teksasie i wznowił nauczanie na University of St. Thomas, ale zrezygnował w 1970 roku, powołując się na depresję. Niektórzy spekulują, że była to przykrywka dla kolejnego homoseksualnego związku ze studentem. Jego depresja pogłębiła się w 1971 roku, gdy narosły długi, zmarł jego ojciec, a jego związek z kobietą zakończył się, gdy opuściła go z powodu nacisków ze strony rodziny.

W 1972 roku Applewhite miał wizje, które przekonały go, że został wybrany do wyższego celu, jak Jezus. Podczas nauczania dramatu w teatrze, zainteresował się astrologią i poznał Bonnie Nettles, pielęgniarkę zainteresowaną teozofią i proroctwami biblijnymi, która różnie mówiła, że ich ponowne spotkanie zostało przepowiedziane przez wróżbitów lub istoty pozaziemskie. Oboje natychmiast nawiązali kontakt i stali się bliskimi przyjaciółmi. Applewhite miał wrażenie, że zna ją od dawna i doszedł do wniosku, że spotkali się w poprzednim życiu i że jest ona jego bratnią duszą. Choć ich związek nie był romantyczny, mąż Nettles porzucił ją, a ona straciła prawo do opieki nad dziećmi. Po tym wydarzeniu Applewhite i Nettles zamieszkali razem i otworzyli księgarnię o nazwie Christian Arts Center, gdzie uczyli jogi i teozofii. Po jej niepowodzeniu, wyruszyli w drogę i głosili swoje idee w południowych i zachodnich Stanach Zjednoczonych. Mieli mało pieniędzy i przetrwali wykonując dorywcze prace i sprzedając swoją krew.

Przywództwo kultu i samobójstwo

W sierpniu 1974 roku Applewhite został aresztowany w pobliżu granicy teksańsko-meksykańskiej za niezwrócenie samochodu wypożyczonego w Missouri. Po twierdzeniu, że został „bosko upoważniony” do zatrzymania samochodu, został uwięziony na sześć miesięcy. To uwięzienie głęboko zmieniło kosmiczną wizję Applewhite’a. Wyrzekł się religii i przyjął wiarę w Boga. Wyrzekł się religii i przyjął pseudonaukową wizję świata opartą na idei, że istoty pozaziemskie monitorowały historię ludzkości, a chrześcijańska Biblia w szczególności jest wadliwą opowieścią o interakcjach obcych ze starożytnymi ludźmi. On i Nettles organizowali spotkania w kampusach Kalifornii i Oregonu, gdzie podawali się za laborantów z planety „Next Level”, którzy szukali „załogi” chętnej do osiągnięcia wyższego poziomu ewolucyjnego. Pomimo tego, że media wyśmiewały ich jako piorących mózgi, zebrali około 70 zwolenników i żyli w koczowniczych obozach w Górach Skalistych i Teksasie aż do końca dekady, kiedy to kult otrzymał duży napływ gotówki i nabył domy w Denver i Dallas, które nazwano „rzemiosłami”.

Po śmierci Nettlesa na raka w 1985 roku, Applewhite cierpiał na ponowną depresję i kryzys wiary, ale skutecznie ukrywał jedno i drugie. Powiedział wyznawcom, że Nettles udała się na Następny Poziom i że nie towarzyszył jej, ponieważ wciąż musiał się wiele nauczyć, ale że nadal się z nim komunikowała. Choć początkowo jego wyjaśnienia były skuteczne, na początku lat dziewięćdziesiątych liczba członków grupy zmniejszyła się do zaledwie dwudziestu sześciu osób, co było wynikiem odejść i odmowy Applewhite’a przyjęcia nowych członków w obawie, że są oni rządowymi infiltratorami. Applewhite próbował odwrócić ten trend za pomocą kilku ambitnych środków propagandowych, w tym 12-częściowej satelitarnej serii wideo nadanej w 1992 roku, 30 000 dolarów całostronicowej reklamy w USA Today, w której ostrzegał przed katastrofalnym sądem, który ma spotkać Ziemię, nowej rundy wykładów i wczesnego Internetu. W rezultacie dwudziestu byłych członków powróciło do grupy. W 1994 r. Applewhite po raz ostatni zmienił nazwę sekty na Heaven’s Gate i po raz pierwszy mówił o samobójstwie jako sposobie na osiągnięcie następnego poziomu. W czerwcu 1995 roku sekta zakupiła 40 akrów na wsi w Nowym Meksyku i próbowała zbudować „klasztor” zwany „Statkiem Ziemi” z opon i tarcicy, ale porzuciła ten projekt zimą i przeniosła się do San Diego. Prawdopodobnym czynnikiem było zmęczenie i pogarszający się stan zdrowia Applewhite’a, który sprawił, że skrycie obawiał się, że ma raka. Podkreślając potrzebę wyrzeczenia się wszystkich podstawowych pragnień, aby przygotować się do życia w Następnym Poziomie, Applewhite i siedmiu mężczyzn szukało lekarzy, którzy mogliby poddać ich chemicznej kastracji. Po znalezieniu żadnego, który zgodziłby się w Kalifornii, poddali się zabiegowi w Meksyku na początku 1996 roku.

W październiku grupa wynajęła rezydencję w Rancho Santa Fe w Kalifornii i wypuściła dwa filmy oferujące widzom „ostatnią szansę na ewakuację Ziemi”. Applewhite powiedział swoim zwolennikom, że za zbliżającą się kometą Hale-Bopp podąża statek kosmiczny i że Nettles jest na pokładzie, przygotowując się do spotkania z nimi. Począwszy od 22 marca 1997 roku (dzień najbliższego zbliżenia komety Hale-Bopp do Ziemi) kultyści nagrywali pożegnalne wiadomości i popełniali samobójstwa. Autopsja wykazała, że Applewhite w chwili śmierci miał miażdżycę, ale nie miał raka. Ponieważ ciała wzdęły się przed odkryciem i nie zostały odebrane, zostały spopielone. Jednak co najmniej ośmiu członków nie zginęło wraz z resztą. Bezimienny mężczyzna popełnił samobójstwo w wiejskim domu w Północnej Kalifornii 1 kwietnia, a dwóch innych popełniło je 5 maja w hotelu w San Diego, ale jeden z nich przeżył po hospitalizacji. Inna para, mężczyzna i kobieta, pozostała na miejscu, aby prowadzić stronę internetową Heaven’s Gate, która pozostaje online i pozostaje niezmieniona od 1997 roku. Ostatni członek, który dołączył do sekty w 1994 roku, Rio DiAngelo, postanowił nie popełniać samobójstwa i sfilmował ciała swoich kolegów, ale nie przekazał filmu organom ścigania aż do 2002 roku. DiAngelo z powodzeniem rościł sobie prawo własności do niektórych aktywów kultu i sprzedał je na aukcji wraz z prawami filmowymi i telewizyjnymi.

Modus Operandi

Kiedy Applewhite i Nettles zawiązali spółkę, zapowiedział, że ona będzie „mędrcem”, a on „mówcą”, ale ideologia grupy w praktyce była kształtowana tylko przez niego. Na początku była chrześcijańska, po jego uwięzieniu – science-fiction, a po śmierci Nettlesa – chrześcijańska z cienką otoczką science-fiction. Kiedy używali pseudonimów („Guinea” i „Pig”, „Bo” i „Peep”, „Do” i „Ti”), Applewhite zawsze był wymieniany jako pierwszy, pomimo jego późniejszych zapewnień, że był Jezusem, a Nettles wcielonym Bogiem Abrahamaic. Zaczęli rozdawać ulotki poza kościołami; gdy to nie przyciągnęło zwolenników, opublikowali ogłoszenia o spotkaniach w college’ach, gdzie rzadko rozmawiali z uczestnikami. Zamiast tego prosili o numery telefonów i kontaktowali się z nimi indywidualnie. Podkreślając znaczenie osobistego rozwoju i wyboru, unikali taktyk nacisku i woleli mieć mniejszą liczbę, ale oddanych zwolenników. Choć wszyscy byli zaangażowani w ruch New Age w czasie rekrutacji, Applewhite i Nettles zaprzeczali, że są jego częścią.

Naśladowcom powiedziano, by wyrzekli się przyjaciół, rodziny, mediów, narkotyków, alkoholu, biżuterii, zarostu i seksualności; by nie zawierali przyjaźni ani nie dyskutowali o doktrynie z innymi członkami sekty; i by postrzegali Nettlesa i Applewhite’a jako jedyne źródła prawdy, posłuszni im jak „dzieciom i zwierzętom domowym” oraz by pytali siebie, co zrobiliby Applewhite i Nettles przed podjęciem decyzji. Otrzymali nowe imiona, najpierw z Biblii, a później utworzone z trzech spółgłosek i końcówki -ody, takie jak Rkkody i Lvvody. Po kwietniu 1975 r. zaprzestali publicznych wystąpień i ograniczyli swój kontakt z wyznawcami do minimum, komunikując się z nimi za pośrednictwem pisma lub asystentów. Applewhite nigdy nie wydawał bezpośrednich poleceń; zamiast tego stawiał wyznawców przed wyborem, wyrażał swoją preferencję i mówił, że mogą się nie podporządkować. W ten sposób stwarzał „iluzję wyboru” i sprawiał, że byli posłuszni, nie postrzegając go jako dyktatora. Poczucie wspólnoty zostało zaszczepione poprzez izolację społeczną, zagrożenie rządowymi nalotami, arbitralne rytuały (zwane „grami”) i wspólne oglądanie programów science fiction. Kiedy opuścili wieś, Applewhite i Nettles mieszkali w osobnym domu, a wyznawcy w innym, który był prowadzony jak obóz koncentracyjny i miał zasłonięte wszystkie okna. Wyznawców, którzy nie zgadzali się, zachęcano do odejścia, a nawet udzielano im pomocy pieniężnej. Ci, którzy pozostali, wspierali grupę, pracując jako informatycy, projektanci stron internetowych i mechanicy samochodowi. Aby ułagodzić swoje rodziny, zwolennicy mogli dzwonić do nich od 1982 roku i odwiedzać ich na Dzień Matki od 1983 roku. Na zewnątrz instruowano ich, by mówili, że studiują informatykę w klasztorze.

W marcu 1997 roku grupa zerwała wszelkie kontakty z otoczeniem. Między 24 a 26 marca kultyści nagrali pożegnalne wiadomości, w których chwalili Applewhite’a lub cytowali jego nauki; założyli nowiutkie czarne buty Nike i mundury z opaskami z napisem „Heaven’s Gate Away Team” (nawiązanie do Star Treka, którego Applewhite często cytował i twierdził, że otrzymuje od niego wiadomości); umieścili torbę zawierającą dowód osobisty, pięć dolarów i trzy czwarte, obok swojej pryczy lub łóżeczka; zażyli fenobarbital zmieszany z sosem jabłkowym i wódką; i położyli się po umieszczeniu plastikowej torby na głowie, aby wywołać asfiksję. Zgony następowały w trzech falach po około piętnaście osób; po każdej fali pozostali członkowie nakładali na ciała fioletowe ubrania, pozostawiając odkryte stopy, i sprzątali miejsce zdarzenia. Applewhite był czwartym z kolei, który umarł jako ostatni. Nagrał filmik, w którym opisał masowe samobójstwo jako „ostateczne wyjście” i popełnił samobójstwo w głównym pokoju rezydencji z pomocą trzech asystentów, którzy następnie sami popełnili samobójstwo. Dwóch ostatnich zmarłych pozostało z głowami przykrytymi jedynie przez worki.

Profile

Sugerowano, że konflikt między surowym religijnym wychowaniem Applewhite’a a jego rodzącym się homoseksualizmem doprowadził do załamania psychicznego i że cierpiał on na schizofreniczny epizod w czasie swojego duchowego „przebudzenia” w 1972 roku. Wpływ Nettlesa pomógł wzmocnić jego pojawiające się urojenia, ale jednocześnie uchronił go przed dalszym pogorszeniem stanu psychicznego.

Znane ofiary

• Marzec 24 – 26, 1997, Rancho Santa Fe, Kalifornia: Następujące osoby popełniły samobójstwo razem z Applewhite:
  • Cheryl Butcher, 42
  • David Van Sinderen, 48
  • Alan Bowers, 45
  • Margaret Bull, 54
  • Alphonzo Foster, 44
  • David Moore, 40
  • Julie LaMontagne, 45
  • Darwin Lee Johnson, 42
  • Robert Arancio, 45
  • Gary Jordan St. Louis, 43
  • Dana Tracy Abreo, 34
  • Ladonna Brugato, 40
  • Joel Peter McCormick, 28
  • Gail Maeder, 27
  • Thomas Nichols, 58 (brat aktorki Star Trek Nichelle Nichols)
  • John Craig, 62
  • Margaret Richter, 46
  • Susan Elizabeth Nora Paup, 53
  • Michael Barr Sandoe, 25
  • Norma Jeanne Nelson, 59
  • Suzanne Cooke, 54
  • Jacqueline Leonard, 72
  • Susan Strom, 44
  • Judith Rowland, 50
  • Yvonne McCurdy-Hill, 38
  • Denise J. Thurman, lat 44
  • Lindsey Ayerhart Pease, lat 41
  • Jeffrey Howard Lewis, lat 41
  • Erika Ernst, lat 40
  • Lucy Eva Pesho, lat 63
  • Joyce Skalla, lat 58
• 1 kwietnia, nieokreślone miejsce w północnej Kalifornii: Bezimienny mężczyzna, 58 lat (popełnił samobójstwo nieznanymi środkami)
• 5 maja, San Diego, Kalifornia: Dwóch nienazwanych mężczyzn (próba samobójcza nieznanymi środkami; jeden zmarł, a jeden został uratowany)

On Criminal Minds

• Sezon pierwszy
  • „The Tribe” – Niektóre materiały filmowe z taśmy inicjacyjnej Heaven Gate zostały włączone do odcinka. W rezultacie Applewhite ma zaszczyt być jedynym przestępcą z prawdziwego świata, którego można zobaczyć i usłyszeć w odcinku Criminal Minds (chociaż jego mowa jest niezrozumiała). Ten materiał filmowy został wklejony podczas BAU był omawianie psychologii grup przestępczych. Chociaż zbiegło się to z Morgan spekuluje, że przypadki pod ręką może dzielić ideologii rasistowskiej, to nie było w przypadku Heaven’s Gate.
• Sezon trzynasty
  • „Believer” – Heaven’s Gate zostało wspomniane.
• Sezon czternasty
  • „300” – Heaven’s Gate zostało ponownie wspomniane.