Willie przeprowadził się z powrotem do domu, do Teksasu w 1972 roku. Zapuścił długie włosy i brodę, pisał i śpiewał tak, jak chciał, a po podpisaniu kontraktu z Columbia Records i uzyskaniu pełnej kontroli twórczej nad swoimi płytami w 1975 roku, wprowadził do studia własny zespół. Jego debiutanckie wydawnictwo dla tej wytwórni, The Red Headed Stranger, było minimalistycznym albumem koncepcyjnym, nagranym w Autumn Sound Studios na przedmieściach Dallas, z pomocą inżyniera Phila Yorka. Album okazał się wielkim przebojem, między innymi dzięki wykonanemu przez Nelsona coverowi utworu Freda Rose’a „Blue Eyes Crying in the Rain”. Jego styl country – znany już wtedy jako „Outlaw” – stał się sensacją. Nelson wydał kolejne albumy, które ujawniły jego wszechstronność i szerokie zainteresowania, w tym współpracę z takimi artystami jak Merle Haggard i Waylon Jennings, a także Stardust z 1978 roku, zbiór klasycznych piosenek pop, który sprzedał się w czterech milionach egzemplarzy, zdobył nową publiczność i nadal jest uważany za jedno z jego najlepszych dzieł.
Nagrody dla Nelsona są liczne, w tym 11 CMA, 12 GRAMMY i 6 ACM. Został wprowadzony do Country Music Hall of Fame w 1993 roku, otrzymał GRAMMY Lifetime Achievement Award w 1999 roku i wygrał Library of Congress Gershwin Prize w 2015 roku. W 2003 roku CMT umieściło go na pozycji nr 4 wśród „Greatest Men of Country.” A w 2008 roku jego charakterystyczny styl wokalny – niegdyś uznawany za deficytowy – zapewnił mu miejsce nr 88 na liście 100 największych piosenkarzy wszech czasów magazynu Rolling Stone.
Urodzony: 29 kwietnia 1933, Abbott, Texas
Przyp. tłum.