Perseusz jest jedynym greckim bohaterem (o którym wiem), który NIE pasuje do wzorca opowieści greckiego bohatera (zobacz Wzorzec opowieści greckiego bohatera). Aby być pewnym, Perseusz pasuje do części tego wzorca: z pewnością ma niezwykłe narodziny, i wyrusza w Heroiczną Podróż, w której osiąga Heroiczne Próby. Ale Perseusz nie osiąga żadnych Wczesnych Prób (o których wiem), i co najważniejsze, Perseusz jest jedynym ze wszystkich greckich bohaterów, który ma szczęśliwe życie po odbyciu swojej heroicznej podróży i który NIE ma nieszczęśliwej śmierci. Chyba można powiedzieć, że Perseusz jest wyjątkiem, który potwierdza regułę.
I. Niezwykłe narodziny:
Akrisius, król Argos, miał córkę, ale nie miał synów, więc skonsultował się z wyrocznią delficką, aby zobaczyć, jak może zdobyć następcę tronu. Ale wyrocznia, którą otrzymał, sprawiła, że zapomniał o tym, dlaczego w ogóle skonsultował się z wyrocznią. Wyrocznia delficka powiedziała: „Syn twojej córki cię zabije.”
Oczywiście, Akrizjusz chciał zrobić wszystko, aby temu zapobiec. Umieścił więc swoją córkę Danaë w spiżowym więzieniu i nie pozwolił żadnemu mężczyźnie zbliżyć się do niej. Ale Zeus zakochał się w niej i odwiedził ją pod postacią złotego deszczu. Dziewięć miesięcy później Danaë urodziła Perseusza.
Akrisius umieścił ich oboje w drewnianej skrzyni i wypuścił w morze. Skrzynia dopłynęła jednak bezpiecznie do wyspy Serifos, gdzie znalazł ją Dictys, brat króla. Dictys przyjął matkę i dziecko do swojego domu i traktował ich jak członków swojej rodziny. Perseusz otrzymał dobre wychowanie pod opieką Dictysa.
Wszystko szło dobrze przez wiele lat, aż Polidekes, brat Dictysa i król Serifosu, zakochał się w Danaë i chciał się z nią ożenić. Danaë odmówiła, a Perseusz, który był już młodym mężczyzną, stanął w obronie matki, więc Polidektes postanowił znaleźć sposób na pozbycie się Perseusza.
II. Wczesne testy:
Podobno brak.
III. & IV. Podróż bohaterska & Testy:
1. Polydectes powiedział wszystkim, że planuje poślubić Hippodameę, córkę bogatego króla Oinomaosa z Pizy, i poprosił wszystkich mężczyzn w swoim królestwie, by wnieśli coś na poczet znacznej ceny panny młodej, którą będzie musiał zapłacić. Poproszony o datek Perseusz powiedział (nieco dramatycznie), że nie będzie niczego żałował Polydectesowi, a nawet da mu głowę Gorgony. Ale Polydectes nie dotrzymał obietnicy. Perseusz wyruszył więc, by odzyskać głowę Meduzy, Gorgony. Oczywiście Polydectes nie miał zamiaru poślubić Hippodamei i doskonale zdawał sobie sprawę z problematycznej natury zadania Perseusza.
W rzeczywistości istniały trzy siostry Gorgonowe, ale dwie pozostałe Gorgony były nieśmiertelne. Ponieważ Meduza była jedyną Gorgonką, którą można było zabić, to właśnie jej głowy Perseusz zamierzał szukać. Ale był jeden, ogromny problem: każdy, kto spojrzał na Meduzę, natychmiast zamieniał się w kamień. Jak więc można było ją zabić, nie umierając przed wykonaniem misji? Na szczęście dla Perseusza, jednak, Atena już nienawidziła Meduzy (dlaczego, zobacz Posejdona), więc Atena zdecydowała się pomóc Perseuszowi ją zabić.
Po pierwsze, Atena pomogła Perseuszowi odnaleźć Graeae. Graeae były trzema starymi siostrami, które dzieliły między sobą jedno oko. Graeae nie chciały pomóc Perseuszowi, ale udało mu się ukraść ich oko, gdy przekazywały je od jednej do drugiej; Perseusz odmówił oddania oka, dopóki mu nie pomogą, więc się zgodziły. Graeae opowiedziały Perseuszowi o nimfach i o tym, gdzie je znaleźć. A kiedy Perseusz odnalazł nimfy, dały mu trzy ważne dary: skrzydlate sandały, które pozwoliłyby mu latać w powietrzu; czapkę ciemności, która uczyniłaby go niewidzialnym; oraz specjalną metalową sakiewkę na głowę Meduzy.
Athena powiedziała również Perseuszowi, aby nie patrzył bezpośrednio na Meduzę, gdy zabija ją swoim mieczem, ale spojrzeć na odbicie Meduzy w jego tarczy, aby uniknąć zamiany w kamień. Perseuszowi udało się uniknąć dwóch nieśmiertelnych Gorgonów, ponieważ miał na sobie czapkę niewidzialności; niezauważony podleciał do Gorgonów i patrząc uważnie na swoją tarczę, odciął Meduzie głowę i schował ją do sakiewki. Dużo później (po zakończeniu przygód) Perseusz oddał głowę Meduzy Atenie, a Atena założyła egidę (lub, w niektórych wersjach, tarczę).
2. Gdy Perseusz leciał do domu na swoich skrzydlatych sandałach, minął Etiopię (lub w niektórych wersjach Fenicję) i zobaczył piękną dziewczynę, Andromedę, która była księżniczką tej krainy, przykutą do skalnego klifu i mającą zostać pożartą przez węża morskiego. Perseusz natychmiast się w niej zakochał. Używając miecza i skrzydlatych sandałów, Perseusz zabił węża morskiego (w niektórych wersjach zamienia potwora w kamień, pokazując mu głowę Meduzy). I, oczywiście, żeni się z Andromedą.
V. Szczęśliwe późniejsze życie:
W przeciwieństwie do innych greckich bohaterów, Perseusz nie ma nieszczęśliwego późniejszego życia i straszliwej śmierci. Wręcz przeciwnie, Perseusz wydaje się być jedynym greckim bohaterem, który żyje długo i szczęśliwie.
Perseusz powrócił do Serifusa, gdzie dowiedział się, że Polydectes miał poślubić jego matkę, choć ona nadal nie chciała zawrzeć małżeństwa. Gdy wszedł do sali, w której Polydectes i jego przyjaciele urządzili ucztę z okazji zbliżającego się ślubu, Perseusz wyciągnął głowę Meduzy z worka, zamieniając króla i wszystkich jego przyjaciół w kamień. Perseusz nie miał już pożytku z głowy Meduzy, więc z wdzięcznością oddał ją Atenie i wraz z Andromedą i Danaë popłynął do domu, do Argos.
Akrisius przyjął ich życzliwie, a Perseusz nie miał za złe dziadkowi, że sprawił jemu i jego matce tyle kłopotów. Ale niedługo potem, podczas zawodów lekkoatletycznych, Perseusz rzucił dyskiem i przypadkowo trafił w Akrizjusza, zabijając go natychmiast. Nie czuł się dobrze, rządząc królestwem swego dziadka, po tym jak go zabił, więc wraz z Andromedą wyjechał, a Perseusz założył królestwo Myken. A Perseusz i Andromeda żyli długo i szczęśliwie!