Ogony kocie są roślinami mokradłowymi o unikalnym kwitnącym kłosie, płaskich liściach przypominających ostrza, które osiągają wysokość od 3 do 10 stóp. Są jedną z najbardziej rozpowszechnionych roślin na dużych bagnach i na brzegach stawów. W USA najczęściej spotykane są dwa gatunki: ogon szerokolistny (T. latifolia) i ogon wąskolistny (T. angustifolia).
W odpowiednich warunkach ogony mogą rosnąć i rozprzestrzeniać się bardzo intensywnie. Z zapylonych kwiatów powstają puszyste główki nasion, które jesienne bryzy rozwiewają po stawie. Równie często ogony rozprzestrzeniają się dzięki swojemu systemowi korzeniowemu. Grube, białe korzenie, zwane kłączami, rosną pod ziemią w pobliżu brzegów stawów i w płytkich rowach. Jeśli tylko woda nie jest zbyt głęboka, ogony korzystają z otwartego słońca i obfitej wody, magazynując w systemie korzeniowym duże ilości pożywienia. W rzeczywistości, ogony na brzegu stawu mogą rosnąć szybciej niż nawożona kukurydza na polu! Gęste liście i resztki starego wzrostu bardzo utrudniają wzrost konkurencyjnym gatunkom roślin.
Gatunki preferują płytkie, zalane warunki i łatwo się zadomawiają wzdłuż linii brzegowej stawu lub w wodach o głębokości 1 do 1,5 stopy lub mniejszej. Jeśli jednak nie zostaną one zakłócone, ich kłącza mogą się rozrastać i sięgać aż do powierzchni stawu, unosząc się nad znacznie głębszymi wodami. Koci ogon musi mieć „mokre stopy” przez większą część sezonu wegetacyjnego.
Wielu właścicieli stawów patrzy na koci ogon z niepewnością, ponieważ ma on tendencję do rozrastania się w gęste, prawie nieprzeniknione stanowiska, zasłaniając widok na otwartą wodę i budząc obawy, że przejmie i pokryje staw.
Skutki inwazji
Kotawica ma przewagę konkurencyjną w stabilnych warunkach wodnych. Utrzymanie otwartych obszarów w półstałych bagnach jest trudne, gdy roślina się zadomowi. Roślina ta może występować w różnych zbiorowiskach naturalnych i szybko tworzyć rozległe monokultury poprzez rozmnażanie wegetatywne, zmniejszając w ten sposób bioróżnorodność roślin. Kocimiętka może stać się problemem na nawadnianych terenach rolniczych i w zarządzanych systemach wodnych. Roślina ta wkracza do stawów hodowlanych, kanałów irygacyjnych i rowów melioracyjnych, co może powodować utrudnienia w przepływie wody i zwiększone zamulenie.
.