Guinguette Marais Poitevin

Co to jest padaczka u dzieci?

Padaczka jest chorobą mózgu, która powoduje, że dziecko ma napady. Jest to jedno z najczęstszych zaburzeń układu nerwowego. Dotyka dzieci i dorosłych wszystkich ras i środowisk etnicznych.

Mózg składa się z komórek nerwowych, które komunikują się ze sobą poprzez aktywność elektryczną. Napad występuje, gdy w jednej lub więcej części mózgu dochodzi do wybuchu nieprawidłowych sygnałów elektrycznych, które przerywają normalne sygnały mózgowe. Wszystko, co przerywa normalne połączenia między komórkami nerwowymi w mózgu, może wywołać napad. Należą do nich: wysoka gorączka, wysoki lub niski poziom cukru we krwi, odstawienie alkoholu lub narkotyków czy wstrząs mózgu. Ale kiedy dziecko ma 2 lub więcej napadów bez znanej przyczyny, diagnozuje się je jako padaczkę.

Istnieją różne rodzaje napadów. Rodzaj napadu zależy od tego, która część i jak duża część mózgu jest dotknięta i co się dzieje podczas napadu. Dwie główne kategorie napadów padaczkowych to napady ogniskowe (częściowe) i napady uogólnione.

Napady ogniskowe (częściowe)

Napady ogniskowe mają miejsce, kiedy nieprawidłowa elektryczna czynność mózgu występuje w jednym lub więcej obszarach jednej strony mózgu. Przed napadem ogniskowym u dziecka może wystąpić aura, czyli objawy wskazujące na to, że napad zaraz nastąpi. Jest to bardziej powszechne w przypadku złożonych napadów ogniskowych. Najczęstszą aurą są uczucia, takie jak deja vu, zbliżające się nieszczęście, strach lub euforia. Dziecko może też mieć zmiany w polu widzenia, zaburzenia słuchu lub zmiany w węchu. Dwa rodzaje napadów ogniskowych to:

• Proste napady ogniskowe. Objawy zależą od tego, który obszar mózgu jest dotknięty. Jeśli nieprawidłowa czynność elektryczna mózgu występuje w części mózgu związanej z widzeniem (płat potyliczny), wzrok dziecka może ulec zmianie. Częściej zaburzeniu ulegają mięśnie. Aktywność napadowa jest ograniczona do wyizolowanej grupy mięśni. Na przykład, może obejmować tylko palce lub większe mięśnie rąk i nóg. Dziecko może się również pocić, mieć nudności lub stać się blade. W tym typie napadu dziecko nie traci przytomności.

• Złożony napad ogniskowy. Ten typ napadu często występuje w obszarze mózgu, który kontroluje emocje i funkcje pamięci (płat skroniowy). Dziecko prawdopodobnie będzie miało zmienioną świadomość. Dziecko może, ale nie musi zemdleć lub po prostu przestać być świadome tego, co się wokół niego dzieje. Dziecko może wyglądać na przytomne, ale wykazywać różne nietypowe zachowania. Mogą to być różne zachowania, począwszy od zaciskania języka, mlaskania, biegania, krzyku, płaczu lub śmiechu. Po napadzie dziecko może być zmęczone lub senne. Nazywa się to okresem postictal.

  Napad uogólniony

  Napad uogólniony występuje po obu stronach mózgu. Dziecko traci przytomność i jest zmęczone po napadzie (stan po napadzie). Rodzaje napadów uogólnionych obejmują:

  • Napad padaczkowy. Jest on również nazywany napadem typu petit mal. Napad ten powoduje krótkotrwałą zmianę stanu świadomości i gapienia się. Dziecko prawdopodobnie zachowa postawę ciała. Jego lub jej usta lub twarz mogą drgać lub oczy mogą szybko mrugać. Napad trwa zazwyczaj nie dłużej niż 30 sekund. Po zakończeniu napadu dziecko może nie pamiętać, co się właśnie wydarzyło. Może ono kontynuować swoje czynności tak, jakby nic się nie stało. Napady te mogą występować kilka razy dziennie. Ten rodzaj napadów jest czasami mylony z problemami z nauką lub zachowaniem. Napady nieobecności prawie zawsze zaczynają się w wieku od 4 do 12 lat.

  • Napad atoniczny. Nazywany jest również atakiem kropelkowym. W przypadku napadu atonicznego u dziecka występuje nagła utrata napięcia mięśniowego i może ono upaść z pozycji stojącej lub nagle upuścić głowę. Podczas napadu dziecko będzie wiotkie i nie będzie reagować.

  • Uogólniony napad toniczno-kloniczny (GTC). Nazywany jest również napadem typu grand mal. Klasyczna postać tego rodzaju napadu ma 5 wyraźnych faz. Ciało, ręce i nogi dziecka zginają się (kurczą), rozciągają (prostują) i drżą (trzęsą się). Po tym następuje skurcz i rozluźnienie mięśni (okres kloniczny) i okres postictal. W okresie postictal dziecko może być senne. Może mieć problemy z widzeniem lub mową, może odczuwać silny ból głowy, zmęczenie lub bóle ciała. Nie wszystkie z tych faz występują u wszystkich osób z tym typem napadu.

  • Napad miokloniczny. Ten typ napadów powoduje szybkie ruchy lub nagłe szarpnięcia grupy mięśni. Napady te mają tendencję do występowania w skupiskach. Oznacza to, że mogą występować kilka razy dziennie lub przez kilka dni z rzędu.

    Co powoduje napad u dziecka?

    Napad może być spowodowany wieloma rzeczami. Mogą one obejmować:

    • Zaburzenie równowagi substancji chemicznych mózgu wysyłających sygnały nerwowe (neuroprzekaźników)

    • Genetyka

    • Guz mózgu

    • Wylew krwi do mózgu

    • Uszkodzenie mózgu w wyniku choroby lub urazu, w tym przy urodzeniu

    • Leki lub nielegalne narkotyki

    Napad może być spowodowany kombinacją powyższych. W większości przypadków, przyczyny napadu nie można znaleźć.

    Jakie są objawy napadu u dziecka?

    Objawy u dziecka zależą od rodzaju napadu. Ogólne objawy lub znaki ostrzegawcze napadu mogą obejmować:

    • Gapienie się

    • Szarpiące ruchy rąk i nóg

    • Sztywnienie ciała

    • Utrata przytomności

    .

    • Problemy z oddychaniem lub zatrzymanie oddechu

    • Utrata kontroli nad jelitami lub pęcherzem

    • Gwałtowne upadki bez wyraźnego powodu, zwłaszcza w połączeniu z utratą przytomności

    • Niereagowanie na hałas lub słowa przez krótkie okresy

    • Wyglądanie na zdezorientowanego lub zamroczonego

    • Rytmiczne kiwanie głową, gdy jest to związane z utratą świadomości lub przytomności

    • Okresy szybkiego mrugania oczami i wpatrywania się

    Podczas napadu wargi dziecka mogą zabarwić się na niebiesko, a jego oddech może nie być normalny. Po napadzie dziecko może być senne lub zdezorientowane.

    Objawy napadu mogą przypominać objawy innych chorób. Należy upewnić się, że dziecko zgłosi się do lekarza w celu postawienia diagnozy.

    Jak rozpoznaje się napady u dziecka?

    Opiekun medyczny zapyta o objawy i historię zdrowia dziecka. Zostaniesz zapytany o inne czynniki, które mogły spowodować wystąpienie napadu u dziecka, takie jak:

    • Przebyta gorączka lub zakażenie

    • Uraz głowy

    • Wrodzone uwarunkowania zdrowotne

    • Przedwczesny poród

    • Przyjmowane leki

    Państwa dziecko może również mieć:

    • Badanie neurologiczne

    • Badania krwi w celu sprawdzenia problemów z poziomem cukru we krwi i innych czynników

    • Badania obrazowe mózgu, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT)

    • Elektroencefalogram (EEG) w celu zbadania aktywności elektrycznej mózgu dziecka

    • Punkcja lędźwiowa (nakłucie kręgosłupa) lędźwiowego (nakłucie kręgosłupa) w celu zmierzenia ciśnienia w mózgu i kanale kręgowym oraz zbadania płynu mózgowo-rdzeniowego pod kątem infekcji lub innych problemów

    Jak leczy się napady u dziecka?

    Celem leczenia jest kontrola, zatrzymanie lub zmniejszenie częstotliwości występowania napadów. Leczenie najczęściej odbywa się za pomocą leków. W leczeniu napadów i padaczki stosuje się wiele rodzajów leków. Lekarz prowadzący będzie musiał określić rodzaj napadów występujących u dziecka. Leki są wybierane na podstawie rodzaju napadu, wieku dziecka, skutków ubocznych, kosztów i łatwości użycia. Leki stosowane w domu są zazwyczaj przyjmowane doustnie w postaci kapsułek, tabletek, kropli lub syropu. Niektóre leki mogą być podawane do odbytu lub nosa. Jeśli dziecko przebywa w szpitalu z napadami, leki mogą być podawane w zastrzyku lub dożylnie przez żyłę (IV).

    Ważne jest, aby podawać dziecku leki na czas i zgodnie z zaleceniami. Może być konieczne dostosowanie dawki w celu uzyskania najlepszej kontroli napadów. Wszystkie leki mogą mieć skutki uboczne. Porozmawiaj z lekarzem prowadzącym leczenie dziecka o możliwych skutkach ubocznych. Jeśli u dziecka wystąpią działania niepożądane, należy porozmawiać z lekarzem. Nie należy przerywać podawania leku dziecku. Może to spowodować nasilenie się lub pogorszenie napadów.

    Podczas przyjmowania leku przez dziecko mogą być konieczne badania, aby sprawdzić, jak dobrze lek działa. Dziecko może mieć:

    • Badania krwi. Dziecko może wymagać częstych badań krwi w celu sprawdzenia poziomu leku w organizmie. Na podstawie tego poziomu lekarz może zmienić dawkę leku. Dziecko może mieć również wykonywane badania krwi w celu sprawdzenia wpływu leku na inne narządy.

    • EEG. Badanie EEG jest procedurą, która rejestruje aktywność elektryczną mózgu. Odbywa się to poprzez przymocowanie elektrod do skóry głowy. Badanie to wykonuje się, aby sprawdzić, w jaki sposób lek pomaga na problemy elektryczne w mózgu dziecka.

      Twoje dziecko może nie potrzebować leku przez całe życie. Niektóre dzieci są odstawiane od leków, jeśli nie miały napadów przez 1 do 2 lat. Zostanie to określone przez lekarza prowadzącego leczenie Twojego dziecka.

      Inne metody leczenia

      Jeśli lek nie działa wystarczająco dobrze w przypadku Twojego dziecka, aby kontrolować napady lub jeśli dziecko ma problemy z efektami ubocznymi, lekarz prowadzący może zalecić inne metody leczenia. Dziecko może być leczone którymkolwiek z poniższych sposobów:

      • Dieta ketogeniczna. Ten rodzaj diety ma bardzo wysoką zawartość tłuszczu i bardzo niską zawartość węglowodanów. Zawiera wystarczającą ilość białka, aby wspomóc wzrost. Dieta ta powoduje, że organizm wytwarza ketony. Są to substancje chemiczne powstałe w wyniku rozpadu tkanki tłuszczowej. Mózg i serce pracują normalnie, wykorzystując ketony jako źródło energii. Ta specjalna dieta musi być ściśle przestrzegana. Zbyt wiele węglowodanów może zatrzymać ketozę. Naukowcy nie są pewni, dlaczego ta dieta działa. Ale niektóre dzieci są wolne od napadów drgawek, gdy są na diecie. Dieta nie działa u każdego dziecka.

      • Stymulator nerwu błędnego. Zabieg ten wysyła do mózgu małe impulsy energii z jednego z nerwów błędnych. Jest to para dużych nerwów znajdujących się w szyi. Jeśli Twoje dziecko ma 12 lat lub więcej i ma napady częściowe, które nie są dobrze kontrolowane lekami, VNS może być rozwiązaniem. VNS jest wykonywany poprzez chirurgiczne umieszczenie małej baterii w ścianie klatki piersiowej. Następnie do baterii dołącza się małe przewody, które umieszcza się pod skórą i wokół jednego z nerwów błędnych. Bateria jest następnie zaprogramowana tak, aby co kilka minut wysyłać impulsy energetyczne do mózgu. Kiedy dziecko czuje zbliżający się napad, może aktywować impulsy, trzymając mały magnes nad baterią. W wielu przypadkach pozwala to na przerwanie napadu. VNS może wywoływać skutki uboczne, takie jak ochrypły głos, ból gardła lub zmiana głosu.

      Chirurgia

      Chirurgia może być przeprowadzona w celu usunięcia części mózgu, w której występują napady. Albo operacja pomaga zatrzymać rozprzestrzenianie się złych prądów elektrycznych w mózgu. Chirurgia może być opcją, jeśli napady dziecka są trudne do kontrolowania i zawsze zaczynają się w jednej części mózgu, która nie wpływa na mowę, pamięć lub wizję. Operacja w przypadku napadów padaczki jest bardzo skomplikowana. Wykonuje ją wyspecjalizowany zespół chirurgów. Twoje dziecko może być przytomne podczas operacji. Sam mózg nie odczuwa bólu. Jeśli dziecko jest przytomne i może wykonywać polecenia, chirurdzy są w stanie lepiej sprawdzić obszary jego mózgu podczas zabiegu. Chirurgia nie jest opcją dla wszystkich osób z napadami.

      Jak mogę pomóc mojemu dziecku żyć z padaczką?

      Możesz pomóc dziecku z padaczką w zarządzaniu swoim zdrowiem:

      • Jeśli jest to stosowne do wieku, upewnij się, że dziecko rozumie rodzaj napadu, który ma i rodzaj leku, który jest potrzebny.

      • Znaj dawkę, czas i skutki uboczne wszystkich leków. Należy podawać dziecku leki dokładnie według zaleceń.

      • Przed podaniem dziecku innych leków należy porozmawiać z lekarzem prowadzącym. Leki na napady drgawkowe mogą wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami. Może to spowodować, że leki te nie będą dobrze działać lub wywołać działania niepożądane.

      • Pomagaj dziecku unikać wszystkiego, co może wywołać napad. Należy zapewnić dziecku odpowiednią ilość snu, ponieważ brak snu może wywołać napad.

      • Należy dopilnować, aby dziecko regularnie odwiedzało swojego lekarza. Należy zlecać badania dziecka tak często, jak jest to konieczne.

        Należy pamiętać, że dziecko może nie potrzebować leków przez całe życie. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli dziecko nie ma napadów od 1 do 2 lat.

        Jeśli napady u dziecka są dobrze kontrolowane, może nie być konieczne wprowadzanie wielu ograniczeń dotyczących aktywności. Upewnij się, że dziecko nosi kask podczas uprawiania sportów takich jak jazda na łyżwach, hokej i jazda na rowerze. Upewnij się, że dziecko ma nadzór osoby dorosłej podczas pływania.

        Napady mogą wpływać na zdolność dziecka do prowadzenia pojazdów. Porozmawiaj z lekarzem rodzinnym o przepisach obowiązujących w danym stanie.

        Dziewczęta z padaczką powinny porozmawiać ze swoim lekarzem o wpływie napadów na kontrolę urodzeń i planowanie rodziny.

        Kiedy należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym leczenie mojego dziecka?

        Należy skontaktować się z pracownikiem służby zdrowia, jeśli:

        • Objawy u dziecka nasilają się lub nie ulegają poprawie

        • U dziecka występują działania niepożądane leków

        Kluczowe informacje na temat padaczki i napadów u dzieci

        • Napad występuje, gdy w jednej lub kilku częściach mózgu dochodzi do wybuchu nieprawidłowych sygnałów elektrycznych, które przerywają normalne sygnały.

        • Istnieje wiele rodzajów napadów. Każdy z nich może powodować różne rodzaje objawów. Obejmują one od niewielkich ruchów ciała do utraty przytomności i drgawek.

        • Padaczka występuje wtedy, gdy u danej osoby występują 2 lub więcej napadów bez znanej przyczyny.

        • Padaczka jest leczona za pomocą leków. W niektórych przypadkach może być leczona za pomocą VNS lub operacji.

        • Ważne jest unikanie wszystkiego, co wyzwala napady. Obejmuje to brak snu.

        Następne kroki

        Wskazówki, które pomogą w uzyskaniu jak największej korzyści z wizyty u lekarza Twojego dziecka:

        • Znaj powód wizyty i dowiedz się, co chcesz osiągnąć.

        • Przed wizytą zapisz pytania, na które chcesz uzyskać odpowiedzi.

        • Podczas wizyty zapisz nazwę nowej diagnozy oraz wszelkie nowe leki, zabiegi lub badania. Zapisz również wszelkie nowe instrukcje, jakie lekarz wyda Twojemu dziecku.

        • Dowiedz się, dlaczego nowy lek lub leczenie zostało przepisane i jak pomoże Twojemu dziecku. Należy również wiedzieć, jakie są skutki uboczne.

        • Zapytaj, czy stan dziecka można leczyć w inny sposób.

        • Dowiedz się, dlaczego zalecany jest test lub zabieg i co mogą oznaczać jego wyniki.

        • Wiedzieć, czego można się spodziewać, jeśli dziecko nie zażyje leku lub nie zostanie poddane badaniu lub zabiegowi.

        • Jeśli dziecko ma umówioną wizytę kontrolną, zapisać datę, godzinę i cel tej wizyty.

        • Wiedzieć, jak można skontaktować się z lekarzem prowadzącym po godzinach pracy. Jest to ważne, jeżeli dziecko zachoruje, a Ty będziesz mieć pytania lub potrzebować porady.

        .