Guinguette Marais Poitevin

Przegląd … Kwakierki jako zwierzęta domowe … Hodowla kwakrów / Gniazdowanie w środowisku naturalnym … Kolory papug kwakrów / Mutacje … Nazwy globalne … Zawołania / Wokalizacje … Opis fizyczny … Podgatunki, zakresy występowania i identyfikacja … Rozmieszczenie w środowisku naturalnym … Potencjalne problemy zdrowotne

Papuga Quaker (Myiopsitta monachus) jest endemiczna dla centralnej Boliwii i południowej Brazylii do centralnej Argentyny). Papuga ta otrzymała swoją nazwę od upierzenia twarzy, które ma szary wzór w kształcie śliniaka, przypominający staromodny kostium kwakra.

Papuga kwakra jest JEDYNYM gatunkiem papugi, który buduje własne gniazdo z patyków – zamiast gniazdować w dziuplach drzew, co jest typowe dla papug.

Papugi ćwierkające nie tylko budują własne gniazda przy użyciu gałązek i innych materiałów roślinnych, ale łączą swoje gniazda razem, tworząc struktury podobne do „ptasich kondominiów” z indywidualnymi komorami i oddzielnymi wejściami do gniazd dla każdej płacy. Te struktury gniazdowe mogą być wielkości małego samochodu i ważyć 200 funtów (91 kg) lub więcej.

Parwaki ćwierkające mają długość życia 25 – 30 lat.

Opis

Quaker Parrots są małymi papugami. Są mniej więcej długości cockatiel, ale mają bardziej zwaliste ciała. Mierzą 11 do 12 cali (28 – 30 cm) długości, w tym długi ogon. Ich rozpiętość skrzydeł wynosi 19 – 20 cali (~48 – 53 cm). Ważą między 3 – 4.9 oz (90 – 139 g).

Górne upierzenie jest zielone. Twarz, gardło, klatka piersiowa i nogi są jasnoszare. Klatka piersiowa jest brązowo-szara, każde pióro obrzeżone blado-szarym. Górna część brzucha jest oliwkowo-żółta, a dolna część brzucha, zad, uda i górne pokrywy ogona są żółtozielone. Zewnętrzne wstęgi piór lotnych są niebieskie. Górna strona ogona jest zielona z niebieskim puchem w środku. Spód jest bladozielony z szaroniebieską podstawą..

Działka jest brązowawo-rogowa; stopy są szare, a oczy są ciemnobrązowe, z szarymi pierścieniami wokół oczu (periophthalmic rings).

Mężczyźni i samice wyglądają podobnie.

Jenięta przypominają dorosłych; ale szare czoło jest zabarwione na zielono.

Rozpoznane podgatunki, zasięgi i identyfikatory

• Myiopsitta monachus monachus (Boddaert, 1783) – rasa nominatywna
  • Zasięg: Argentyna od SE prowincji Santiago del Estero przez dorzecza Río Salado i dolnej Parany do prowincji Buenos Aires i Urugwaju
  • ID: Największa forma. Opisana powyżej.

• Myiopsitta monachus calita (Boddaert, 1783)
  • Zasięg: Pogórze andyjskie do 1000 m n.p.m., od południowo-wschodniej Boliwii (departamenty Santa Cruz i Tarija) do Paragwaju i północno-zachodniej Argentyny, na zachód od zasięgu monachusa, rozszerzając się ponownie na niziny w prowincjach Río Negro i prawdopodobnie Chubut.
  • ID: Mniejszy niż forma nominatywna. Skrzydła są bardziej wyraźne niebieskie, a głowa jest ciemniejsza szara bez niebieskiego odcienia na przedniej stronie głowy. Spód brzucha jest przemyty niebieskim kolorem.

• Myiopsitta monachus cotorra (Finsch, 1868)
  • Range: SW Brazylia (Mato Grosso, Mato Grosso do Sul, prawdopodobnie Rio Grande do Sul przez Río Paraguay i dorzecza środkowej Parany, jak również Gran Chaco.
  • ID: Przypomina podgatunek Calida, ale górne upierzenie jest jaśniejsze zielone i jest mniej żółtego na brzuchu.

• Cliff Parakeet, Myiopsitta (monachus) luchsi (Boddaert, 1783) – Prawdopodobnie odrębny gatunek
  • Range: Andyjskie doliny środkowej Boliwii pomiędzy 1000/1300 a 3000 m n.p.m., mniej więcej od południowo-wschodniego La Paz do północnych departamentów Chuquisaca.
  • IDENTYFIKACJA: Czoło i przednia część głowy dorosłych jest całkowicie blado-szara. Klatka piersiowa jest szara.
  • Różne strategie gniazdowania również wspierają teorię, że może to być odrębny gatunek. Zamiast budować gniazda kijowe, papużki klifowe gnieżdżą się w szczelinach klifów, stąd ich nazwa. One również nie budują wspólnych gniazd, jak to jest typowe dla innych ras.

Podobne gatunki

Parwaki klifowe nieco przypominają blisko spokrewnione papużki introdukowane; jednak obie z nich są mniejsze i mają zielone twarze i klatki piersiowe; jak również oczywisty żółty pasek na zewnętrznych powierzchniach skrzydeł: Gatunki te mogą być mylone tylko przez przypadkowych obserwatorów.

• Papużka białoskrzydła – dawniej papużka kanaryjska (Brotogeris versicolurus)
• Papużka żółtoskrzydła (Brotogeris chiriri)

Rozmieszczenie / Zasięg

Rodzajowy zasięg:

Naturalny do, i ogólnie powszechny, w północno-wschodniej Argentynie, gdzie występuje w prowincjach Entre Rios, Santa Fe, Cordoba i Buenos Aires; Boliwia; południowa Brazylia (Rio Grande do Sul); Paragwaj; i Urugwaj w Ameryce Południowej.

Historycznie, jest to gatunek leśny, ale dobrze przystosował się do obszarów miejskich.

Populacje zdziczałe istnieją na całym świecie

Nazwy alternatywne (globalne)

Kataloński: Cotorra de cap gris, Cotorra de cap gris, Cotorreta de pit gris … Chiński: ???? … Czeski: Papoušek mniší … Duński: Munkeparakit … Holenderski: Monniksparkiet … Niemiecki: Mönchsittich, Mönchssittich, Südamerikanischer Mönchsittich … Hiszpański: Cata Aliazul, Cotorra, Cotorra Argentina, Cotorra Común, Cotorrita, Perico Monje … Estoński: munkpapagoi … Baskijski: Cotorreta de pit gris … Fiński: Munkkiaratti … Francuski: Conure veuve, perruche moine, perruche souris … Irlandzki: Pearaicít ghlas … Galicyjski: Cata, Cotorreta de pit gris … Guarani: Tu’î karanda’y … Hebrajski: ???? ????? … Islandzki: Munkpáfi … Włoski: Parrocchetto monaco, Parrocchetto monaco del Sudamerica … Japoński: okinainko … Litewski: Kalita … Norweski: Munkeparakitt … Polski: Mnicha nizinna … Portugalski: catorra, catorrita, Caturrita, papo-branco, periquito-do-Pantanal … Rosyjski: ??????, ???????-????? … Słowacki: Klinochvost mníší, mních zelený … Szwedzki: Munkparakit … Turecki: Ke?i? Papa?an?

Powołania / Wokalizacje

Na ich głosy składają się wrzaskliwe piski, skrzeki wydawane w locie lub gdy grzęzną; oraz głośne gaworzenie podczas karmienia. Te społeczne papugi są zazwyczaj dość hałaśliwe i w szczególności na terenach miejskich mogą być uważane za bardzo uciążliwe, ponieważ tworzą duże, hałaśliwe stada, które słychać na duże odległości.

Pet Quakers mogą drażnić swoich ludzkich towarzyszy swoimi głośnymi głosami. Nie są więc polecane dla tych, którzy są wrażliwi na hałas. Kwakierki są jednak utalentowane w naśladowaniu ludzkiej mowy i innych odgłosów, które słyszą w swoim środowisku.

Gniazdowanie/Rodzicielstwo

Papugi Kwakry często rozmnażają się w koloniach, budując pojedyncze duże gniazda z osobnymi wejściami dla każdej pary. Gniazda są zbudowane z patyków umieszczonych na drzewach lub na konstrukcjach wykonanych przez człowieka, takich jak wieże radiowe, słupy oświetleniowe i słupy elektryczne. Wyjątkiem są papużki klifowe, które gniazdują w szczelinach klifów.

Przeciętne sprzęgło składa się z 5 – 12 białych jaj, które są inkubowane przez oboje rodziców przez około 24 dni.

Pary papużek klifowych mogą mieć „ptaki pomocnicze”, które pomagają w karmieniu piskląt – często są to ich dorosłe potomstwo.

Poniższy przegląd i tabela zostały dostarczone przez Dr. Rob Marshall:

Przegląd:

Parwica kwakierka, znana również jako papuga mnich, pochodzi z Ameryki Południowej. W naturze ptaki te występują w dużych koloniach o złożonej strukturze społecznej.

Mają niezwykłą zdolność do wykorzystywania gałązek i giętkich gałęzi do budowy dużych, wspólnych gniazd, w których wszyscy członkowie kolonii mogą się rozmnażać. W wyniku tej bogatej struktury społecznej, papuga kwakierka jest bardzo towarzyskim, przyjaznym i energicznym ptakiem i jest wspaniałym zwierzęciem domowym.

Papuga kwakierka (mnich)
Myopsitta monachus

Rozmiar: 30 cm / 12 cali długości

Waga: 90 do 150 gramów (średnio 110 do 120)

Status zwierzęcia domowego: Doskonały

Zdolność mówienia: Doskonała

Poziom hałasu: Low – Moderate

Długość życia: 25-30 lat

Zdolność hodowlana: Doskonała

Liczba jaj: 4-8 jaj

Inkubacja: 24-28 dni

Zgodność z innymi gatunkami: Not Advised

Karmienie: Zjada nasiona i owoce

Płciowanie: Wymagane jest chirurgiczne lub DNA seksowanie. Samice są zazwyczaj większe od samców.

Są figlarne, bezczelne, ciekawskie i doskonale nadają się do rozmów. Głos papugi kwakierki ma wyraźny skrzeczący/klęczący dźwięk, a zgrzytliwe paplanie jest często słyszalne u tych ptaków. Socjalizacja i interakcja stanowią ważną część codziennej rutyny papug kwakrów. To pozytywne podejście do szkolenia powinno być stosowane w celu przezwyciężenia dominującego zachowania, które mogą wykazywać niektóre papugi kwakierki. Nie należy ich zamykać w klatce, ponieważ może to prowadzić do problemów behawioralnych. Fizycznie, papuga kwakierka jest wytrzymałym ptakiem i dobrze znosi niskie temperatury.

Pastorałki kwakierki jako zwierzęta domowe

Kwakierki są aktywnymi, ciekawskimi, psotnymi, inteligentnymi, figlarnymi i ujmującymi papugami. Ich wybryki są nieustanną rozkoszą dla ich właścicieli. Są całkowicie oddane, wiążąc się ściśle z ich ludzkimi właścicielami. Zakup ręcznie karmione, dobrze zsocjalizowane dziecko jest dobrym sposobem na uzyskanie papugi z wielkim potencjale zwierząt domowych, chociaż z miłością i cierpliwością, większość papug może stać się wspaniałymi zwierzętami domowymi. Kwakry są wyjątkowo odpornymi ptakami. Mogą dożyć 25 do 30 lat.

Kwaki uwielbiają swoje zabawki i będą podchodzić do nowo wprowadzonej zabawki znacznie szybciej niż przeciętny ptak.

• Jednakże nudzą się nimi szybciej niż większość ptaków – dlatego zaleca się częstą zmianę. Większość właścicieli papug często zmienia zabawki.

Są one silnymi żercami i mogą szybko zniszczyć nawet sztywne przedmioty – co należy mieć na uwadze dla ich bezpieczeństwa. Zapewnienie rozrywki Quakerom odsunie ich myśli od nieodpowiednich działań.

• Proszę zapoznać się z poniższymi stronami internetowymi w celu uzyskania wskazówek i sztuczek pozwalających na zapewnienie im rozrywki i ograniczenie żucia: Zmiany środowiskowe …. Zabezpieczanie domu przed ptakami …. Żerowanie powstrzymuje destrukcyjne zachowania … Odnieś się również do: Przekierowanie negatywnych zachowań u Twojego ptaka domowego

Są one również bardzo „mechanicznie skłonne” – są w stanie rozgryźć większość zamków w klatce w mgnieniu oka i z łatwością rozmontować zabawki. Wielu właścicieli opisuje, jak ich pupile pracowicie budują gniazda rozmieszczone wokół domu, używając do tego pociętego papieru, ołówków, wykałaczek lub innych materiałów, które uda im się znaleźć. Niektóre pojedyncze papużki nierozłączki nie budują gniazd, ale lubią tkać różne materiały przez kraty swoich klatek.

Pakietki nierozłączki są zazwyczaj bardzo głośne i zdolne do rozmowy. Wiele Quakers śpiewać piosenki i podnieść obszerne słowniki. Większość kwakrów uczy się mówić w wieku około sześciu miesięcy. Mówią dość wyraźnie i używają swoich umiejętności w sposób najbardziej odpowiedni. Potrafią godzinami bawić się ćwierkając, gwiżdżąc i ćwicząc ludzkie wokalizacje. Opinie na temat tego, jak głośne są jako zwierzęta domowe są różne – niektórzy uważają je za bardzo hałaśliwe, podczas gdy inni opisują je jako umiarkowanie hałaśliwe i mogą nawet cieszyć się z ich paplania. Zasadą jest jednak, że będą bardziej hałaśliwe, jeśli w pobliżu znajdują się inne papugi, ponieważ lubią z nimi „prowadzić długie (i głośne) rozmowy”. Kwakry przyswajają sobie także modelowane głośne dźwięki, takie jak szczekanie, krzyk czy chroniczny kaszel człowieka.

• • Właściciele często popełniają błąd wzmacniając niepożądane dźwięki; najlepszą reakcją na nieodpowiednie dźwięki, w większości przypadków, jest ich ignorowanie, a nie nagradzanie ich reakcją, taką jak krzyk.
  • Trening i dobre wzorce mogą pomóc zredukować hałasy, jakie wydają te papugi. Nauczenie go lub jej mówienia również odwróci ich wokalizacje.

Papugi kwakry są notorycznie zaborcze w klatce. Mogą poważnie zranić, a nawet zabić ptaka, który nieproszony wejdzie do ich klatki. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że nie są one umieszczone razem z innymi ptakami w tej samej klatce, dopóki nie będą miały czasu, aby związać się ze swoim przyszłym kolegą.

Pakietki Quaker dobrze reagują na szkolenia. Jeśli te papugi są zaniedbane, mogą rozwinąć się u nich problemy behawioralne, takie jak krzyki i zachowania agresywne.

• Trening, odpowiednia opieka, stymulujące środowisko i codzienne interakcje są wymagane dla zapewnienia dobrego samopoczucia tej inteligentnej papugi – i udanej integracji z jej ludzką rodziną.
• Patrz także: Redirecting Negative Behaviors in your Petbird for some excellent tips and tricks.

Szkolenie i wskazówki behawioralne:

Pakietki Quaker mogą rozwijać problemy behawioralne, szczególnie następujące:

• Nadmierne żucie: Papużki kwakierki są silnymi gryzakami i mogą szybko zniszczyć nawet sztywne przedmioty.
• Gryzienie: Kwakry, które są ignorowane i nie są odpowiednio socjalizowane, mogą stać się drażliwe.
• Faktor „hałasu”: Potrafią się bawić godzinami ćwierkając, gwiżdżąc i ćwicząc ludzkie wokalizacje. Opinie na temat tego, jak bardzo są hałaśliwe jako zwierzęta domowe są różne – niektórzy uważają je za bardzo hałaśliwe, podczas gdy inni opisują je jako umiarkowanie hałaśliwe i mogą nawet cieszyć się ich gadaniem. Zasadą jest jednak, że będą bardziej hałaśliwe, jeśli w pobliżu znajdują się inne papugi, ponieważ lubią z nimi „prowadzić długie (i głośne) rozmowy”. Kwakrzy nabywają również modelowane głośne dźwięki, takie jak szczekanie, krzyk i przewlekły kaszel człowieka.Właściciele często popełniają błąd wzmacniając niepożądane dźwięki; najlepszą reakcją na nieodpowiednie dźwięki, w większości przypadków, jest ich ignorowanie, a nie nagradzanie ich reakcją, taką jak krzyk.

Trening i wskazówki behawioralne pomogą Twojemu zwierzakowi być takim towarzyszem, jakim chcesz, aby był …

• Zasoby internetowe dla ptaków: Złożyłem razem zasoby internetowe dla Ciebie, aby pomóc Ci zrozumieć swojego ptaka i właściwie go kierować.
  • Proszę odwiedzić następującą stronę internetową, aby dowiedzieć się więcej o zachowaniu i szkoleniu papug.

Hodowla papugi kwakierki

Potencjalne problemy zdrowotne

Kwakierki są zazwyczaj dość odporne — chociaż mogą być dotknięte Stłuszczeniową Chorobą Wątroby, która jest głównie spowodowana przez dietę pełnoziarnistą, którą wielu właścicieli ma dobre intencje, ale jest niedoinformowana. Nie należy dopuszczać do nadwagi.

Skubanie piór, a w niektórych przypadkach nawet samookaleczanie (aka Quaker Mutilation Syndrome lub QMS) to problemy zdrowotne, które mogą wystąpić u Quakerów. Zakup zdrowej, dobrze zsocjalizowanej papugi i zapewnienie jej odpowiedniej opieki oraz stymulującego i kochającego środowiska będzie najlepszym sposobem zapobiegania tym problemom zdrowotnym. Gdy u Twojego ptaka pojawią się te problemy zdrowotne, zdecydowanie zalecane jest badanie przez weterynarza.

Przepisy Stanów Zjednoczonych regulujące posiadanie i sprzedaż papug kwakrów:

Pakiety kwakrów są uważane za szkodniki rolne, ponieważ zjadają rośliny i budują gniazda w instalacjach elektrycznych.

• Są nielegalne do posiadania lub sprzedaży w Kalifornii, Georgii, Kansas, Kentucky, Hawajach, New Jersey, Pensylwanii, Tennessee i Wyoming.
• Są legalne do posiadania, ale nielegalne do sprzedaży lub hodowli w Connecticut.
• Są one legalne do posiadania z rejestracji i banding w Nowym Jorku.
• Są one legalne do posiadania z rejestracji hodowcy lub sprzedawcy w Virginia.
• Posiadanie nie jest zabronione, ale odradzane w: Quaker Parrots są zabronione jako zwierzęta domowe, jak yare uważane za „dzikie zwierzę”. Hodowla dozwolona z licencją hodowcy, jeśli jest hodowana na eksport hurtowy. Transport przez granice stanów jest legalny; nie wymaga powiadomienia, jeśli podróż przez Georgię trwa krócej niż 24 godziny.
• W celu uzyskania dodatkowych / lub aktualnych informacji, prosimy o kontakt z lokalnym biurem USDA Fish and Wildlife Office (www.usda.gov)