Cel: Celem tej serii badań było określenie, czy paradoksalny ruch przepony w sposób wiarygodny identyfikuje wrodzone przepukliny przeponowe (CDHs).
Metody: Sonograficzną ocenę ruchów przepony podjęto u wszystkich płodów poddanych badaniu ukierunkowanemu na wyniki sugerujące możliwość wystąpienia CDH. Podczas każdego ruchu oddechowego lub czkawki, tylna część klatki piersiowej i brzuch były wizualizowane w płaszczyźnie koronowej na poziomie aorty zstępującej w celu oceny wznoszenia się i opadania przepony. Ruch prawidłowy definiowano jako opadanie obu przepon podczas wdechu. Ruch paradoksalny definiowano jako opadanie jednej z przepon i unoszenie się drugiej podczas wdechu. Jeśli podczas badania nie zaobserwowano ruchów oddechowych, wyniki określano jako „słabą wizualizację”. W przypadku słabej wizualizacji, przeponę oceniano ponownie podczas kolejnych wizyt. W drugiej części tego badania oceniano ruch przepony u 120 płodów w wieku ciążowym co najmniej 15 tygodni, u których nie stwierdzono nieprawidłowości. Rozpoznanie CDH należało potwierdzić badaniem patologicznym lub operacyjnie.
Wyniki: U żadnego płodu bez nieprawidłowości nie stwierdzono oddychania paradoksalnego. U 15 płodów, u których potwierdzono CDH, stwierdzono oddychanie podczas badania. Czternaście z 15 miało ruch paradoksalny; płód, który nie miał tego objawu, miał bardzo mały ubytek zawierający pojedynczą pętlę jelita. Trzynaście płodów miało CDH, a u 2 wystąpiły wady.
Wnioski: Ruch paradoksalny jest specyficzny dla CDHs i eventracji i może być widoczny już w 17 tygodniu ciąży.